شفا آنلاين-افزايش حجم لوزه سوم اثر فشاري بر جريان لنفاوي دارد و تخليه لنفاوي از سينوسها و بيني را دچار مشکل ميکند و باعث بروز عفونتهاي مکرر سينوسها و التهاب بيني ميشود.
به گزارششفا
آنلاين،دکتر کامران کامروا، متخصص گوش و حلق و بيني و عضو هياتعلمي دانشگاه علومپزشکي ايران گفت: در ناحيه دهان و حلق انسان غدد لنفاوي زيادي وجود دارد. اين غدد در چند نقطه تجمع کردهاند که برجستهتر از ديگر نواحي بهنظر ميرسد. يکي از اين برجستگيها لوزه سوم (آدنوئيد) نام دارد که در ناحيه حلق-بيني يا پشت بيني قرار دارد. اگر به هر دليلي لوزه سوم، افزايش حجم بيش از حد پيدا کند، مشکلاتي براي کودک بهوجود ميآيد که نيازمند مداخلات پزشکي است.
در بافت لوزه سوم، سلولهاي سيستم ايمني وجود دارد که وظيفهشان مقاومت در برابر ميکروبها و واکنش به التهابهاست و گاهي اين واکنش به شکل افزايش حجم لوزه سوم است. معمولا افزايش حجم لوزه سوم شکل آناتوميک حلق را تغيير ميدهد و در مسير هوايي تنگي ايجاد ميکند. اين تغيير ميتواند عاملي براي تشديد عفونت يا بروز مشکلات بعدي باشد.
همچنين افزايش حجم لوزه سوم اثر فشاري بر جريان لنفاوي دارد و تخليه لنفاوي از سينوسها و بيني را دچار مشکل ميکند و باعث بروز عفونتهاي مکرر سينوسها و التهاب بيني ميشود.
بزرگي لوزه سوم حتي روي شيپور استاش (لولهاي در گوش مياني که هوا را از حلق به گوش مياني منتقل ميکند) هم اثر ميگذارد، دهانه خروجي آن را ميبندد و باعث التهاب گوش مياني ميشود. چون شيپور استاش در کودکان کوتاهتر از بزرگسالان و افقي است، بسته شدن آن عوارض شديدي بهوجود ميآورد. تغييرات ساختاري بهوجود آمده عوارض کوتاهمدت و درازمدتي ايجاد ميکنند که کيفيت زندگي کودک را پايين ميآورد.
عوارض بلندمدت لوزه سوميکي از مشکلاتي که در آينده براي اين کودکان (که درمان به موقع حجيمشدگي لوزه سوم را دريافت نکردهاند) ايجاد ميشود، فشارخون اوليه است. وقتي تنفس هنگام خواب کافي نيست و بافتهاي بدن کمبود اکسيژن دارند، قلب براي جبران خون بيشتري را پمپاژ ميکند. اين عمل باعث افزايش فشار در قوس آئورت قلب ميشود که نهايتا به افزايش فشار خون منتهي خواهد شد. شبادراري در کودکان واکنشي به اين اختلال است.
عوارض کوتاهمدت لوزه سومبعضي از اين عوارض خيلي زود آشکار ميشوند؛ اولين تغيير، اختلال در خواب به علت انسداد بيني و کمبود اکسيژن است که باعث ميشود کودک از راه دهان تنفس کند. زير چشمان اغلب اين کودکان پفآلود است. بيخوابيها و تقلاي شبانه و خرخر، باعث خستگي و چرت زدن در طول روز و بياشتهايي و نداشتن رشد کافي کودک خواهد شد. آبريزش از دهان در برخي از آنها، شب ادراري، التهاب گوش و التهاب سينوس، از ديگر علامتهاي شاخص بزرگي لوزه سوم هستند.
تشخيص بيماريبا گرفتن شرح حال و معاينه و عکس جانبي از گردن بيمار، ميتوان به بزرگي لوزه سوم پي برد.
جراحي لوزه سومبراي همه بيماران دچار لوزه سوم بزرگ، الزاما جراحي لازم نيست مگر اينکه پزشک به اين نتيجه برسد که لوزه سوم بايد برداشته شود. در اين صورت اگر در انجام جراحي تعلل شود، تبعات آن در آينده با بيمار خواهد ماند که معمولا جبرانناپذير است يا راههاي درماني بسيار پرهزينهاي دارند. زمان مناسب جراحي وقتي است که کودک 10 هفته از عمرش سپري شده و 10 کيلوگرم وزن دارد و هموگلوبين خونش 10 ميليگرم در دسيليتر است. برداشتن لوزه سوم ممکن است با جراحيهاي ديگري توام شود. وقتي کودک مدام دچار التهاب گوش هم باشد، در همان حين که لوزه سوم برداشته ميشود، لولهاي در گوش تعبيه ميکنند که ترشحات داخل آن تخليه شود. اين جراحي با بيهوشي عمومي انجام ميگيرد. جراحي پايه در گوش، گلو و بيني است و زمان زيادي طول نميکشد و بعد از عمل هم بيمار خيلي زود به وضعيت طبيعي برميگردد و ميتواند مايعات و غذاي نرم مصرف کند.
احتمال عوددر افرادي که دچار حساسيتهاي طولانيمدت يا سينوزيت مزمن هستند، احتمال عود لوزه سوم وجود دارد. البته تعداد اين بيماران بسيار کم است و بعد از جراحي هم بايد تحت نظر متخصص ايمونولوژي قرار گيرند.
سلامت