شفاآنلاین-«...خدایا در عین دانایی نادانم، پس چگونه در عین نادانی نادان نباشم. خدایا همانا اختلاف تدبیرت و سرعت تغییر تقدیراتت، بندگان عارف به تو را، از اطمینان به بخشش و ناامیدی از تو در گرفتاری باز داشته است. خدایا از من است آنچه سزاوار پستی من است و از توست آنچه شایسته بزرگواری توست...»(فرازهایی از دعای عرفه)
به گزارش شفا آنلاین،نهم ذی الحجه روز عرفه است، روزی که حجاج از شهر مکه به صحرای عرفات می
روند و در آنجا به راز و نیاز با معبود می پردازند و پس از آن به طرف
سرزمین مشعرالحرام حرکت می کنند تا در روز عید قربان در سرزمین منا باشند.
سرزمین عرفات جلگه ای وسیع، خشک و مواج از ماسه های نرم ساحلی که در دامنه ی کوه جبل الرحمه، در 24 کیلومتری جنوب شرق مکه، در فاصله ی میان «ثَویَه»، «عُرَنَه»، «نَمِرَه» تا ذی المجاز و به طول 12 کیلومتر و عرض 6.5 کیلومتر واقع شده است.
وقوف یکی از رکن های اصلی حج به شمار می رود. توقف در صحرای عرفه فرصت شناخت خود و یافتن معرفت نسبت به پروردگار است، توقفی که آغاز حرکتی بزرگ در مسیر زندگی انسان محسوب می شود. آنگاه که بشر با نجواهای عارفانه ی خود و توبه های عاجزانه اش به پیشگاه الهی، زنگارهای گناه و آلودگی را از قلبش می زداید تا به معبودش نزدیک تر شود.
هنگامه ای که مسلمانان به دور از هر آلایشی و با لباس هایی سفید و ساده راهی سرزمین وحی می شوند، با امید به بخشش خالق بی همتا، بر این صحرای سوزان گام می نهند و نادم و پشیمان، با اعتراف به گناهان خود در پیشگاه احدیت، تقاضای توبه می کنند و این اشک ها سبب مباهات خداوند نزد فرشتگان می شود.
امام سجاد(ع) در این باره می فرمایند: خداوند، تبارک و تعالی، به سبب انسان هایی که در عرفات وقوف کرده اند بر فرشتگان مباهات می کند.
روز عرفه پروردگار جهانیان درهای رحمت و بخشش خویش را مانند همیشه بر بندگانش می گشاید تا آنها با بازگشت به فطرت و ذات پاکشان، شیطان نفس را از خود برانند و در دریای بیکران رحمت پروردگار، غباری را که در مرور زمان بر اثر غفلت بر قلبشان نشسته، بشویند و پاک و سبکبال به طرف کعبه الهی پرواز کنند و چون کبوتران عاشق بر گرد حرم دوست، طواف عشق به جای آورند.
اعمال و عبادت هایی که در روز عرفه به انجام آنها سفارش شده است عبارتند از: غسل، احیا، نماز، عبادت، خواندن زیارت و دعای عرفه امام حسین (ع)، اعتراف و اقرار به گناهان و دعا.
از دیگر اعمال این روز خواندن 2 رکعت نماز است که در رکعت نخست حمد و سوره توحید و در رکعت دوم بعد از حمد، سوره کافرون خوانده و چهار رکعت نماز که در هر رکعت پس از حمد، 50 مرتبه سوره توحید قرائت می شود.
روز عرفه؛ فقط ویژه ی حجاج و مسافران کعبه دوست نیست بلکه همه ی مومنان و پارسایان در سراسر این گیتی پهناور در این روز دست به دعا بر می دارند و از یگانه هستی طلب بخشش می کنند.
در پایان به فرازهایی از دعای عرفه اشاره می کنیم:
** خدایا تو خود را با لطف و مهربانی به من توصیف کردهای پیش از پیدایش ناتوانی من، آیا آن 2 را از من دریغ ورزی پس از پدید آمدن ناتوانیام، خدایا اگر زیباییهایی از من نمایان شود، به فضل توست و تو را بر من منت بسیار است و اگر زشتی هایی از من ظاهر گردد، به عدل توست و تو را بر من حجت کامل است. خدایا چگونه مرا وا مینهی در صورتی که عهدهدار من شدهای؟ چگونه مورد ستم واقع شوم و حال آنکه تو یار منی؟ یا چگونه ناامید گردم، درحالیکه نسبت به من سخت مهربانی اینک به نیازم به تو، متوسل به توام و چگونه متوسل به تو شوم به آنچه که محال است به تو برسد، یا چگونه از حالم به تو شکایت کنم و حال آنکه بر تو پوشیده نیست؟
** یا چگونه با گفتارم ترجمه حال نمایم، درحالیکه از تو برای تو واضح است؟یا چگونه آرزوهایم را به عرصه نومیدی بری، در صورتیکه به آستان تو وارد گشته؟ یا چگونه احوالم را نیکو نگردانی، درحالیکه احوال من استوار به توست؟ خدایا چه اندازه به من لطف داری. با این نادانی فوق العاده من و چهقدر به من مهربانی، با این عمل زشت من؟ خدایا چقدر به من نزدیکی و من چقدر از تو دورم و چه اندازه به من مهر میورزی پس چیست.آنچه مرا از تو در پرده می‌کند؟ خدایا از اختلاف آثار و تغییرات احوال دانستم که خواستهات از من این است که خود را در هرچیز به من بشناسانی تا در هیچچیز نسبت به تو جاهل نباشم، خدایا هر زمان فرومایگیام از سخن مرا بازداشت، کرم تو گویایم نمود.
برگرفته از: کتاب آداب المریدین
سرزمین عرفات جلگه ای وسیع، خشک و مواج از ماسه های نرم ساحلی که در دامنه ی کوه جبل الرحمه، در 24 کیلومتری جنوب شرق مکه، در فاصله ی میان «ثَویَه»، «عُرَنَه»، «نَمِرَه» تا ذی المجاز و به طول 12 کیلومتر و عرض 6.5 کیلومتر واقع شده است.
وقوف یکی از رکن های اصلی حج به شمار می رود. توقف در صحرای عرفه فرصت شناخت خود و یافتن معرفت نسبت به پروردگار است، توقفی که آغاز حرکتی بزرگ در مسیر زندگی انسان محسوب می شود. آنگاه که بشر با نجواهای عارفانه ی خود و توبه های عاجزانه اش به پیشگاه الهی، زنگارهای گناه و آلودگی را از قلبش می زداید تا به معبودش نزدیک تر شود.
هنگامه ای که مسلمانان به دور از هر آلایشی و با لباس هایی سفید و ساده راهی سرزمین وحی می شوند، با امید به بخشش خالق بی همتا، بر این صحرای سوزان گام می نهند و نادم و پشیمان، با اعتراف به گناهان خود در پیشگاه احدیت، تقاضای توبه می کنند و این اشک ها سبب مباهات خداوند نزد فرشتگان می شود.
امام سجاد(ع) در این باره می فرمایند: خداوند، تبارک و تعالی، به سبب انسان هایی که در عرفات وقوف کرده اند بر فرشتگان مباهات می کند.
روز عرفه پروردگار جهانیان درهای رحمت و بخشش خویش را مانند همیشه بر بندگانش می گشاید تا آنها با بازگشت به فطرت و ذات پاکشان، شیطان نفس را از خود برانند و در دریای بیکران رحمت پروردگار، غباری را که در مرور زمان بر اثر غفلت بر قلبشان نشسته، بشویند و پاک و سبکبال به طرف کعبه الهی پرواز کنند و چون کبوتران عاشق بر گرد حرم دوست، طواف عشق به جای آورند.
اعمال و عبادت هایی که در روز عرفه به انجام آنها سفارش شده است عبارتند از: غسل، احیا، نماز، عبادت، خواندن زیارت و دعای عرفه امام حسین (ع)، اعتراف و اقرار به گناهان و دعا.
از دیگر اعمال این روز خواندن 2 رکعت نماز است که در رکعت نخست حمد و سوره توحید و در رکعت دوم بعد از حمد، سوره کافرون خوانده و چهار رکعت نماز که در هر رکعت پس از حمد، 50 مرتبه سوره توحید قرائت می شود.
روز عرفه؛ فقط ویژه ی حجاج و مسافران کعبه دوست نیست بلکه همه ی مومنان و پارسایان در سراسر این گیتی پهناور در این روز دست به دعا بر می دارند و از یگانه هستی طلب بخشش می کنند.
در پایان به فرازهایی از دعای عرفه اشاره می کنیم:
** خدایا تو خود را با لطف و مهربانی به من توصیف کردهای پیش از پیدایش ناتوانی من، آیا آن 2 را از من دریغ ورزی پس از پدید آمدن ناتوانیام، خدایا اگر زیباییهایی از من نمایان شود، به فضل توست و تو را بر من منت بسیار است و اگر زشتی هایی از من ظاهر گردد، به عدل توست و تو را بر من حجت کامل است. خدایا چگونه مرا وا مینهی در صورتی که عهدهدار من شدهای؟ چگونه مورد ستم واقع شوم و حال آنکه تو یار منی؟ یا چگونه ناامید گردم، درحالیکه نسبت به من سخت مهربانی اینک به نیازم به تو، متوسل به توام و چگونه متوسل به تو شوم به آنچه که محال است به تو برسد، یا چگونه از حالم به تو شکایت کنم و حال آنکه بر تو پوشیده نیست؟
** یا چگونه با گفتارم ترجمه حال نمایم، درحالیکه از تو برای تو واضح است؟یا چگونه آرزوهایم را به عرصه نومیدی بری، در صورتیکه به آستان تو وارد گشته؟ یا چگونه احوالم را نیکو نگردانی، درحالیکه احوال من استوار به توست؟ خدایا چه اندازه به من لطف داری. با این نادانی فوق العاده من و چهقدر به من مهربانی، با این عمل زشت من؟ خدایا چقدر به من نزدیکی و من چقدر از تو دورم و چه اندازه به من مهر میورزی پس چیست.آنچه مرا از تو در پرده می‌کند؟ خدایا از اختلاف آثار و تغییرات احوال دانستم که خواستهات از من این است که خود را در هرچیز به من بشناسانی تا در هیچچیز نسبت به تو جاهل نباشم، خدایا هر زمان فرومایگیام از سخن مرا بازداشت، کرم تو گویایم نمود.
برگرفته از: کتاب آداب المریدین
نظرشما
آخرین اخبار