شفاآنلاین-مگر نه اینکه خطر کهنسال شدن جامعه، کم از خطرات تهدید ارضی کشور ندارد و باید برای مقابله با آن همه توانمان را بسیج کنیم؟ پس چگونه است که هشدارهای مؤکد رهبر انقلاب درباره خطر کهنسالی را ندید گرفته و حکم به افزایش طول مدت خدمت وظیفه عمومی می دهیم؟
به گزارش شفا آنلاین،هرچند مسئولان تاکنون مستقیم و غیر مستقیم منکر هرگونه ارتباط میان سربازی و
ازدواج و به تبع آن سربازی و نرخ فرزندآوری می شدند، ابلاغ آخرین تغییرات
پیرامون خدمت سربازی ثابت کرد چه بخواهیم و چه نخواهیم، این ارتباط هست و
باید برایش چاره جویی کرد.
سردار کمالی، جانشین فرمانده ستاد کل نیروهای مسلح که امروز در نشست خبری در جمع اصحاب رسانه حضور یافته بود، از افزایش مدت خدمت سربازی به 24 ماه خبر داد و در ادامه از تخفیفاتی برای کاهش طول این مدت سخن گفت که در راستای اجرای سیاست های مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا در خصوص افزایش جمعیت در نظر گرفته شده اند.
وی در این باره گفت: از یکم فروردین 1394، قانون جدید لازم الاجراست و کسانی که از سال 94 اعزام به خدمت می شوند، باید 24 ماه خدمت کنند. البته برای سربازان متأهل 3 ماه کسر خدمت در نظر گرفته می شود و به ازای هر فرزند نیز 3 ماه از مدت خدمت کاسته می شود؛ به عبارتی، اگر سربازی متأهل و صاحب یک فرزند باشد، 6 ماه از مدت خدمت او کسر خواهد شد.
کمالی افزود: همچنین با توجه به تفاوت خدمت در مناطق مختلف، خدمت در مناطق عملیاتی و امنیتی با 3 ماه کسری خدمت و در مناطق بد آب و هوا با 2 ماه کسری خدمت صورت می گیرد.
بدین ترتیب به فاصله دو سال و اندی از دستور رهبر انقلاب برای تغییر سیاست های جمعیتی و جایگزین کردن سیاست های کنترلی با سیاست های افزایش جمعیت، نخستین گام تشویقی در این باره برداشته شد و از آغاز سال بعد، یعنی یک نیم سال دیگر به اجرا در خواهد آمد.
از این روی می گوییم نخستین گام عملی که با مرور رویدادهای رقم خورده در این باره درخواهیم یافت یا از جنس رفع محدودیت بوده اند (مانند لغو محرومیت فرزندان سوم به بعد از خدمات بیمه ای و...)، یا در دست اقدام هستند و به پایان نرسیده اند (مانند ممنوعیت اعمال ضدبارداری که جنجال ساز شده بود)، یا از جنس تشویقی بوده اند که به مانند مرخصی زایمان به تهیه قوانینی ناکارآمد ختم شده اند.
نخستین گام عملیاتی برای افزایش نرخ فرزندآوری و چند ابهام!
به عبارت بهتر، تشویقی که در کاهش مدت خدمت سربازی برای سربازان متأهل و فرزند دار در نظر گرفته شده، نخستین تصمیمی است که می توان به قطعیت از اجرایش سخن گفت و آن را کاری در راستای تشویق به ازدواج و فرزند آوری دانست؛ هرچند به نظر می رسد امتیاز در نظر گرفته شده برای سربازان متاهل و پدر شده را می توان به نوعی کاهش اثر نامطلوب سربازی بر افزایش سن ازدواج و کاهش نرخ فرزندآوری در کشور هم دانست.
این در حالی است که وقتی به افزایش در نظر گرفته شده برای طول مدت خدمت سربازی دقت کنیم، درخواهیم یافت که کسر خدمت سربازان متأهل، به نوعی تثبیت اوضاع کنونی خدمت سربازی (21 ماه خدمت) برای ایشان در سال های پیش روست و تنها امتیاز در نظر گرفته شده در راستای اجرای سیاست های نظام در افزایش نرخ زادآوری، همان سه ماه کسر خدمت به ازای داشتن هر فرزند است.
البته این امتیاز هم آنقدر خفیف است که نمی دانیم چه تعداد از مشمولان وظیفه عمومی، قابلیت بهره بردن از آن را درخواهند یافت، زیرا بر خلاف سال های دور که ازدواج در سنین پایین تر رقم می خورد، مشکلات اقتصادی کمتر مردم را در تنگنا قرار می داد و البته زوج ها در سنین پایین تر دارای فرزند می شدند، سال هاست که سن ازدواج اینقدر بالا رفته که کمتر فردی قبل از اعزام به خدمت ازدواج می کند، چه برسد که دارای فرزند هم شده باشد.
با این نوع نگاه به ماجرا، می توان از مسئولان پرسید که چرا دایره مشمولیت این طرح را گسترش نداده و اکنون که به نقش طول مدت خدمت سربازی در شکل گیری زندگی مشترک جوانان و نرخ فرزند آوری پی برده اند، تصمیم به افزایش طول مدت خدمت گرفته اند؟ مگر نه اینکه خطر کهنسال شدن جامعه کم از خطرات تهدید ارضی کشور ندارد و باید برای مقابله با آن تمام توانمان را بسیج کنیم؟
ابهام بزرگ تر آنجا آشکار می شود که می بینیم تأثیر خدمت سربازی بر نرخ ازدواج و نرخ فرزندآوری به شکل ناقص مورد توجه قرار گرفته و مثلا در حقوق ماهانه سربازان تغییری حاصل نمی کند تا این پرسش پیش آید که اگر مسئولان دغدغه کاهش نرخ فرزندآوری در کشور را دارند، چرا به بدیهیاتی مانند ممکن نبودن گذران زندگی با حقوق سربازی توجه نمی کنند؟!
سردار کمالی، جانشین فرمانده ستاد کل نیروهای مسلح که امروز در نشست خبری در جمع اصحاب رسانه حضور یافته بود، از افزایش مدت خدمت سربازی به 24 ماه خبر داد و در ادامه از تخفیفاتی برای کاهش طول این مدت سخن گفت که در راستای اجرای سیاست های مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا در خصوص افزایش جمعیت در نظر گرفته شده اند.
وی در این باره گفت: از یکم فروردین 1394، قانون جدید لازم الاجراست و کسانی که از سال 94 اعزام به خدمت می شوند، باید 24 ماه خدمت کنند. البته برای سربازان متأهل 3 ماه کسر خدمت در نظر گرفته می شود و به ازای هر فرزند نیز 3 ماه از مدت خدمت کاسته می شود؛ به عبارتی، اگر سربازی متأهل و صاحب یک فرزند باشد، 6 ماه از مدت خدمت او کسر خواهد شد.
کمالی افزود: همچنین با توجه به تفاوت خدمت در مناطق مختلف، خدمت در مناطق عملیاتی و امنیتی با 3 ماه کسری خدمت و در مناطق بد آب و هوا با 2 ماه کسری خدمت صورت می گیرد.
بدین ترتیب به فاصله دو سال و اندی از دستور رهبر انقلاب برای تغییر سیاست های جمعیتی و جایگزین کردن سیاست های کنترلی با سیاست های افزایش جمعیت، نخستین گام تشویقی در این باره برداشته شد و از آغاز سال بعد، یعنی یک نیم سال دیگر به اجرا در خواهد آمد.
از این روی می گوییم نخستین گام عملی که با مرور رویدادهای رقم خورده در این باره درخواهیم یافت یا از جنس رفع محدودیت بوده اند (مانند لغو محرومیت فرزندان سوم به بعد از خدمات بیمه ای و...)، یا در دست اقدام هستند و به پایان نرسیده اند (مانند ممنوعیت اعمال ضدبارداری که جنجال ساز شده بود)، یا از جنس تشویقی بوده اند که به مانند مرخصی زایمان به تهیه قوانینی ناکارآمد ختم شده اند.
نخستین گام عملیاتی برای افزایش نرخ فرزندآوری و چند ابهام!
به عبارت بهتر، تشویقی که در کاهش مدت خدمت سربازی برای سربازان متأهل و فرزند دار در نظر گرفته شده، نخستین تصمیمی است که می توان به قطعیت از اجرایش سخن گفت و آن را کاری در راستای تشویق به ازدواج و فرزند آوری دانست؛ هرچند به نظر می رسد امتیاز در نظر گرفته شده برای سربازان متاهل و پدر شده را می توان به نوعی کاهش اثر نامطلوب سربازی بر افزایش سن ازدواج و کاهش نرخ فرزندآوری در کشور هم دانست.
این در حالی است که وقتی به افزایش در نظر گرفته شده برای طول مدت خدمت سربازی دقت کنیم، درخواهیم یافت که کسر خدمت سربازان متأهل، به نوعی تثبیت اوضاع کنونی خدمت سربازی (21 ماه خدمت) برای ایشان در سال های پیش روست و تنها امتیاز در نظر گرفته شده در راستای اجرای سیاست های نظام در افزایش نرخ زادآوری، همان سه ماه کسر خدمت به ازای داشتن هر فرزند است.
البته این امتیاز هم آنقدر خفیف است که نمی دانیم چه تعداد از مشمولان وظیفه عمومی، قابلیت بهره بردن از آن را درخواهند یافت، زیرا بر خلاف سال های دور که ازدواج در سنین پایین تر رقم می خورد، مشکلات اقتصادی کمتر مردم را در تنگنا قرار می داد و البته زوج ها در سنین پایین تر دارای فرزند می شدند، سال هاست که سن ازدواج اینقدر بالا رفته که کمتر فردی قبل از اعزام به خدمت ازدواج می کند، چه برسد که دارای فرزند هم شده باشد.
با این نوع نگاه به ماجرا، می توان از مسئولان پرسید که چرا دایره مشمولیت این طرح را گسترش نداده و اکنون که به نقش طول مدت خدمت سربازی در شکل گیری زندگی مشترک جوانان و نرخ فرزند آوری پی برده اند، تصمیم به افزایش طول مدت خدمت گرفته اند؟ مگر نه اینکه خطر کهنسال شدن جامعه کم از خطرات تهدید ارضی کشور ندارد و باید برای مقابله با آن تمام توانمان را بسیج کنیم؟
ابهام بزرگ تر آنجا آشکار می شود که می بینیم تأثیر خدمت سربازی بر نرخ ازدواج و نرخ فرزندآوری به شکل ناقص مورد توجه قرار گرفته و مثلا در حقوق ماهانه سربازان تغییری حاصل نمی کند تا این پرسش پیش آید که اگر مسئولان دغدغه کاهش نرخ فرزندآوری در کشور را دارند، چرا به بدیهیاتی مانند ممکن نبودن گذران زندگی با حقوق سربازی توجه نمی کنند؟!
نظرشما
آخرین اخبار