تلمبار آسیب‌های اجتماعی در تهران

برای بررسی این آمار با ناصر فکوهی، استاد انسان‌شناسی فرهنگی و جامعه شناس رفتیم و او در رابطه با تحلیل این آمار به خبرنگار «آرمان امروز» می گوید: «امروزه مهاجرت از شهرهای دیگر به تهران به دلیل عدم توازن توسعه‌یافتگی در سطح ملی انجام می‌شو‌د و این امرو سبب شده که بسیاری که آرزوهای خود را در تهران جست‌وجو می کنند، وقتی به حداقل حقوق و دستمزد نمی رسند، رو به جرائم و آسیب های اجتماعی بیاورند. آمارهایی که پلیس ارائه می دهد نوک کوه یخ در کلانشهر بزرگ تهران است و در حاشیه شهر آسیب های اجتماعی بیشتری درجریان است. بسیاری از افراد اگر در شهر خود توسعه لازم، کار، زندگی مرفه، شادی و نشاط شهری و جذابیت زندگی را داشته باشند به شهر دیگری نمی‌روند، تا اگر به آرزوهایشان نرسند، به دسته جرایم روی بیاورند. کودکان کار، معتادان متجاهر، سارقان، آسیب های حوزه زنان و… از نمونه های این عدم توسعه نیافتگی و مهاجرت بی قاعده به کلانشهر تهران به عنوان «شهر آرزوها» است، اما آرزوهای سخت و غیر قابل تحقق، چون ۵۰ درصد جمعیت فعلی نمی توانند از پس یک زندگی معمولی و خواسته اولیه شان بربیاند. از دید من در این شرایط نه فقط آسیب‌های شهر کاهش نیافته بلکه خود این مهاجران خواسته یا ناخواسته بدل به آسیب‌های جدید می‌شوند. برای اینکه ما بتوانیم با کاهش آسیب ها در تهران روبه رو باشیم باید سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی دولت براساس الگوهای توسعه انسان-محور و نه سرمایه-محور و الگوهای پایداری و ایجاد رفاه برای همه شهروندان باشد، نه سیاست های نولیبرالی ایجاد رقابت میان مردم را. در غیر این صورت هر کس با زیر پا گذاشتن حقوق دیگران به دنبال تامین شرایط بهتری برای خودش است ولو آنکه بدترین ضربات را به شهر وارد کند».

جوانان، بیشترین آمار جرائم خشن
اما با توجه به گفته های این جامعه شناس، باید به این نکته اشاره کرد که سن افرادی که در تهران دچاره بزه و جرم می شوند، قابل توجه است. طبق گفته های فرمانده انتظامی تهران بزرگ: «گروه سنی ۱۸ تا ۲۵ سال به دلیل عدم اشتغال و تحصیل نکردن از گروه‌های پرخطر در پایتخت به شمار می‌روند» این همان افرادی هستند که برای یک زندگی رویایی، وارد تهران می شوند. سال ۹۹ بود که انوشیروان محسنی بندپی، استاندار وقت با وتوجه به افزایش سرقت ها و رکود اقتصادی حاصل از شیوع کرونا اعلام کرد: « در استان های کشور ۸۵ درصد سارقین بومی هستند، در حالی که در استان تهران ۶۵ درصد سارقین غیر بومی هستند که همین امر شناسایی سارقین را دشوار می کند.» اما فکوهی در مورد جرایم ارتکابی توسط نوجوانان و جوانان می گوید: «سرقت، چاقوکشی و درگیری جرایمی است که اغلب در گروه سنی ۹ تا ۱۸ سال و بعضا بیشتر رخ می دهد رخ می دهد و عموما مربوط به کودکان کار و کودکان بدسرپرست می شود که در این راستا باید برای این کودکان چاره اندیشی شود، اما بیشترین عاملی که در سنین کودکی و نوجوانی منجر به وقوع قتل می شود مربوط به خشونت های کنترل نشده است، چرا که خشونت در سنین بلوغ در پسران افزایش می یابد.»/آرمان امروز