گسترش افسارگسیخته فقر در جامعه کارگری

به گزارش شفاآنلاین:روزبه کردونی، کارشناس حوزه آسیب‌های اجتماعی، رئیس سابق مرکز پژوهش‌های تأمین اجتماعی و مشاور اسبق وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، به‌تازگی مصاحبه‌ای در این زمینه انجام داده که در آن به داده‌های جالبی اشاره می‌کند. او در زمینه گسترش فقر بین کارگران می‌گوید: مطالعات ما نشان می‌داد بین سال 1398 تا ۱۴۰۰ در دوره کرونا، (و مطالعه معاونت اجتماعی و فرهنگی وزارت کار در سال ۱۴۰۱ که روند همین مطالعه را تأیید کرد) جمعیت زیر خط فقر مطلق کشور، از ۱۵ درصد به ۳۰ درصد افزایش یافت. در واقع تعداد افراد زیر خط فقر ما در مدت کمتر از چهار سال به دو برابر افزایش پیدا کرد.

این گزارش روند جالب‌تری را توضیح می‌داد. این نکته آن بود که جمعیت زیر خط فقر مطلق که از ۱۵ درصد به ۳۰ درصد کل کشور رسیده بود، تا پیش از این بیشتر شامل افراد بیکار و فاقد شغل دائم بود؛ ولی ما در مطالعه جدید فقر افراد دارای بیمه اجتماعی را نیز بررسی کردیم که علی‌القاعده سرپرست خانوار در آن خانواده‌ها کار می‌کنند و حقوق می‌گیرند. یعنی ما با کارگرانی مواجه بودیم که بیمه برای آنها رد می‌شد. جمعیت زیر خط فقر مطلق کل ما دو برابر شده بود، اما آمار جداگانه‌ای که از فقر افراد دارای پوشش بیمه‌ای اجتماعی و شاغل به دست آمد، نشان می‌داد که جمعیت افراد زیر خط فقر مطلق شاغلان پنج برابر شده است. یعنی اگر ما قبلا با فقر افراد بیکار مواجه بودیم، اکنون پس از این دوره با رشد فقر مطلق در میان افراد شاغل مواجه هستیم.

این نکته بسیار حائز اهمیت است که از نظر تخصصی و علمی، قطعا «فقر» و مشکلات معیشتی تنها علت بروز آسیب‌های اجتماعی نیست؛ اما قطعا یکی از مهم‌ترین دلایل بروز آسیب‌های اجتماعی و شیوع آن، مشکلات معیشتی و فقر است! فقری که در این دوره بیش از همه گریبان کارگران را گرفته است؛ بنابراین با توجه به اینکه جامعه زیر خط فقر ما چه در سطح کلان کشور و چه در درون جامعه کارگری و کارمندی و روستایی افزایش یافته و با توجه به اینکه کرونا در حوزه‌های اشتغال و فضاهای کار ما تأثیر داشته است، دیگر می‌توان این تحلیل را مطرح کرد که امروز نسبت به دو سه سال قبل، مشکلات و آسیب‌های اجتماعی ما در حوزه کارگری تشدید شده است.