ضمن ابراز تأسف از بروز چنین حوادثی، این اقدام را محکوم کرد و خواستار بررسی دقیق موضوع، برخورد جدی و به‌دور از تسامح و مدارا مراجع ذی‌صلاح با فرد خاطی شد. روابط عمومی سازمان غذا و دارو با اشاره به اینکه داروسازان از جمله نیروهای خدوم حوزه سلامت هستند و در تکمیل زنجیره ارزشمند درمان کشور از جمله اصلی‌ترین حلقه‌های به‌هم‌تنیده و مؤثر این مسیر مقدس هستند، اعلام کرد: «انتظار داریم و پیگیری می‌کنیم تا مراجع ذی‌صلاح با جدیت و قاطعیت با چنین مواردی برخورد قانونی داشته باشند، چرا که نباید با تکرار چنین حوادثی به انگیزه و امنیت داروسازان در ارائه خدمت به مردم لطمه وارد شود.» همچنین رئیس سازمان غذا و دارو، معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی شیراز را ملزم به بررسی وضعیت داروساز آسیب دیده و نیز پیگیری عاجل موضوع تا حصول نتیجه برخورد قاطعانه با فرد خاطی بازداشت شده، کرد. پیگیری‌ها از شیراز از سطحی بودن جراحات وارده، سلامت کامل دکتر داروساز و ترخیص وی از بیمارستان حکایت دارد.
تجربه های مشابه و دردناک
در این میان برخی از پزشکان با فرستادن پیام به ستون «الو آرمان» تجربه های خود را از این اتفاق را ما در میان گذاشتند. یکی از آنها که خانم جوانی است و در یکی از شهرهای کوچک اطراف تهران، دوره کارآموزی را سپری می کرد، می گوید: «بیماران هر بار که به درمانگاه ما می آمدند، حدود ۳۰ درصد آنها درخواست تجویز دارو اضافی داشتند. ابتدا با خواهش و التماس درخواست می کردند و کم کم کار به درگیری می کشید. یکبار یکی از آنها درخواست دارویی را می کرد که به غیر از اینکه بسیار گران و کمیاب بود، به شدت روی بدن تاثیرات منفی و موجب حساسیت های شدید می شد و حتما باید در شرایط خاص و با معاینات دقیق آن دارو تجویز می شد. نمی دانم نام آن دارو را چطور شنیده بود با برای چه کسی می خواست، اما وقتی گفتم نمی شود آن را در نسخه تجویز کنم، ابتدا گفتم پول می دهم و سپس با فحاشی و تهدید مواجه شدم.
درمانگاه ما نیروی حراست مثل بیمارستان ها نداشت و فقط پزشکان مرد که متوجه سر و صدای ما شدند، به اتاق من آمدند و درگیری بالا گرفت. متاسفانه هیچ قانونی از ما حمایت نمی کند و بارها این صحنه ها برای پزشکان و داروخانه های همکار ما تکرار شده است.» حسام هم یک شهروند ایرانی ساکن آلمان و شهر فرانکفورت است و او نیز تجربه خود را به عنوان یک شهروند با ما در میان گذاشت: «یک شب از شدت درد دندان تا ساعت ها درد شدید را تحمل می کردم، به فکرم افتاد مانند ایران، بروم داروخانه و یک مُسکن از داروخانه بگیرم. وقتی به آنجا مراجعه کردم، دکتر داروساز آنجا اصلا قبول نمی کرد که یک استامینوفن به من بدهد. پس از اینکه از شدت درد فریاد می زدم، به پلیس زنگ زدند و سریع به کلانتری رفتم و از من تعهد گرفته شد که دیگر درخواست دارو نکنم در هیچ داروخانه ای بدون نسخه پزشک نکنم و گرنه باید به زندان بروم!.» از این نوع پیام ها فراوان بود. اما مشکل و ریشه اینگونه اتفاقات در کشور ما کجاست؟
مردم به حقوقشان آشنایی ندارند
رئیس انجمن پزشکان متخصص داخلی ایران نیز موضوعات مذکور را تایید می کند و از تجربیات مشابه در این باره می گوید که همکارانش با چه الفاظ رکیک یا سلاح سرد برای عدم تجویز دارو مواجه شده اند. دکتر ایرج خسرونیا اتفاق اخیر و موارد سال های گذشته را ناشی از فقدان و نبود فرهنگسازی می داند و در ادامه صحبت هایش می گوید: متاسفانه مردم ما به حقوقشان آگاهی و اشراف کامل ندارند و در بسیاری از موارد به زور می خواهند، حرفشان را به کرسی بنشانند. این موضوع زمانی دردآور و متداول می شود که ما شاهد هستیم نظام سلامت و دولت، توجه چندانی به این موارد ندارد. در قانون ما به مانند کشورهای اروپایی به صراحت ذکر شده که داروخانه ها و پزشکان نباید دارو اضافی به بیمار بدهند و یکی از اهداف نسخه الکترونیکی همین موضوع بود، اما چون برخی مشکل اقتصادی دارند و می خواهند دو بیمار را با یک نسخه مداوا کنند و برخی دیگر قصد قاچاق چمدانی دارو را دارند، با تهدید یا التماس از پزشک داروساز می خواهند دارو مد نظرشان را بگیرند و چون دولت نیز حامی پزشکان نیست، شاهد هستیم که پرستاران و پزشکان اورژانس چه تاوانی را به دلیل این عدم حمایت از آنها با جانشان پرداخت می کنند.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از داروخانه ها یا دکترهای داروساز از سر دلسوزی به بیماران داروهای مُسکن می دهند و این شائبه را به وجود آورده اند که حتما مردم می تواند بدون نسخه یا التماس و تهدید هر دارویی را به آنها بدهند، می افزاید: دارو بدون نسخه برای داروخانه ها هیچ سود مادی ندارد و آنها فقط می خواهند به مردم کمک کنند، اما برخی این توهم را دارند که باید همه نوع دارو را یا از مجرای پزشک یا داروخانه تهیه نمایند و وقتی پزشک داروساز به این دلیل که ممکن است آن دارو برای بیمار تداخل دارویی ایجاد کند یا موجب حساسیت و در برخی از موارد منجر به مرگ فرد شود، دارویی را نمی دهند، بیاید با چاقو یا الفاظ رکیک به آنها حمله شود و در مواردی که پزشکان خانم هستند از ترس حمله به آنها دارو تجویز می کنند. اگر آن بیمار به استفاده از آن دارو فوت بکند یا دچار حساسیت شدید با آن دارو شود یا باعث آسم شدید گردد، بازهم آن پزشک یا داروخانه باید جوابگوی قانون باشند.
خسرونیا باور دارد که رسانه های جمعی
مانند صدا و سیما و رسانه های نوشتاری در فرهنگسازی برای مردم نقش عمده ای
می توانند داشته باشند و می گوید: صدا و سیما باید به جای اینکه بر علیه
جامعه پزشکی فیلم و سریال تولید کند، باید این فرهنگ را در جامعه جا
بیندازد که دارو حتما و باید از مجرا و از طریق نسخه پزشک باشد، نه اینکه
با فشار، تهدید بر پزشک یا داروخانه دارو مورد نظرشان را تحویل بگیرند که
کاملا خلاف قانون است./آرمان
