استرس؛ عامل ۷۰ درصد ابتلا به دیابت
دکتر شکور امیدی، رئیس انجمن دیابت ایران در این زمینه میگوید: عوامل متعددی مثل ژنتیک، چاقی، تغذیه، عدم تحرک و سبک زندگی در ابتلا به دیابت موثرند، اما مهمترین آنها استرس است. به گفته دکتر امیدی، ژنتیک، عامل ابتلای تنها ۱۰ درصد افراد به دیابت (دیابت نوع ۱) است که تا پایان عمر باید انسولین تزریق کنند، اما ۹۰ درصد مبتلایان دیابت نوع ۲ دارند که چاقی، تغذیه، عدم تحرک، سبک زندگی و استرس در بروز آن نقش دارند، اما ۷۰ درصد عامل ابتلا استرس و تنش است. بسیاری از وکلا، قضات، وزرا، کارمندان بانک، افرادی که مشاغل پراسترس دارند، افرادی که استرس مشکلات جامعه را دارند، دیابت میگیرند. رئیس انجمن دیابت ایران میگوید: مشکلات اقتصادی خیلی در افزایش قند خون تاثیر دارد. چون با خودش استرس میآورد. وقتی فرد نمیداند فردا چه برایش پیش میآید، قند خونش میرود بالا و به تدریج به این بیماری مبتلا میشود. علاوه بر این، مرغهایی که مصرف میکنیم، کورتون دارند و همین کورتون باعث افزایش قند خون میشود.
همچنین اکثر میوهها و نیز گندمی که وارد کشور میشود تراریخته هستند. نانی که گندمش وارداتی تراریخته باشد، قند خون را بالا میبرد و ضررهای دیگری هم دارد. به نظرم مردم اگر برنج بخورند، بهتر است تا گندمهای وارداتی تراریخته. آمار ابتلا به دیابت در کشور هر سال به طرز چشمگیری در حال افزایش است و در حال حاضر حدود ۳۰ درصد ایرانیها به یکی از انواع دیابت مبتلا هستند. این را رئیس انجمن دیابت ایران میگوید و اضافه میکند: حتی سن دیابت در کشور ما آمده پایین به دوره دبیرستان و راهنمایی رسیده است. دراقع هرچقدر فشار روی مردم بیشتر شود، آمار ابتلا به دیابت هم بالاتر میرود. دلیل پرمصرف بودن داروهای دیابت در کشور هم همین است. چون این بیماری مدام در حال افزایش است. فقط هم در مصرف دارو پرمصرف نیستیم. در مصرف گاز (۶ برابر جهان)، آب، بنزین و خیلی چیزهای دیگر هم پرمصرفیم. ۷۰ درصد دیابتیها از بیماری خود خبر ندارند و دلیل آن هم بیعلامت بودن آن است. دکتر امیدی میگوید: وقتی فرد به تکرر ادرار، گزگز پا، خستگی و تشنگی زیاد میرسد، دیگر به دیابت مبتلا شده است.
هنر ما – انجمنها، بیمهها و دولت – این است که افراد بالای ۲۰ سال را تشویق کنیم که تست قند خون دهند. اگر قند خون ناشتای فردی ۲ بار پیاپی بالای ۱۲۶ باشد، میگوییم اینها دیابت دارد. اگر همین یک نکته را جامعه رعایت کند، بیمهها کمک کنند – که نمیخواهند کمک کنند -، سیستم بهداشت و درمان کشور کمک کند، دیابت در کشور کنترل میشود. چون فرد حساس میشود و به فکر چاره میافتد. ما بیمارانی داریم که بیش از ۱۰ یا ۱۵ سال است دیابت دارند و چشمها و کلیههاشان درگیر شده، اما از آن خبر ندارند. خیلی از این بیماران، مدیران تحصیلکرده هستند و بیسواد هم نیستند./آرمان