به گزارش شفاآنلاین: با این حال، وتوی اتریش به این معنی است که وضعیت جدید برای مسیرهای زمینی اعمال نخواهد شد، زیرا وین نگران است که این این تصمیم به هجوم احتمالی پناهندگان از این کشورها منجر شود. با این حال، لغو کنترل در مرزهای هوایی و دریایی این دو کشور میتواند ارزش نمادین قابل توجهی داشته باشد.
استفان پاپسکو، تحلیلگر سیاست خارجی در گفتگو با خبرگزاری فرانسه در این خصوص میگوید: « پذیرش در شنگن یک گام مهم برای بلغارستان و رومانی است و میتواند به عنوان نمادی از تعلق به اتحادیه اروپا در نظر گرفته شود. پیش از این هر رومانیایی یا بلغار که مجبور بود در مسیری جدا از سایر شهروندان اروپایی سفر کند، احساس میکرد که با او رفتار متفاوتی میشود.»
ایوان پتروف، مدیر اجرایی بازاریابی ۳۵ سالهٔ بلغارستانی که در فرانسه زندگی میکند، گفت که از سفرهای کمتر استرسزا و زمانی که میتواند صرفهجویی کند، بسیار خوشحال است.
اورزولا فن در لاین، رئیس کمیسیون اروپا در بیانیهای در این رابطه گفت: «این یک موفقیت بزرگ برای هر دو کشور و یک لحظه تاریخی برای منطقه شنگن که بزرگترین منطقه تردد آزاد در جهان است به شمار میرود. ما با هم در حال ساختن یک اروپای قویتر و متحدتر برای همه شهروندانمان هستیم.»
با پیوستن بلغارستان و رومانی، منطقه شنگن شامل ۲۹ عضو خواهد شد ؛ ۲۵ کشور از ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا و همچنین سوئیس، نروژ، ایسلند و لیختن اشتاین.
دولت رومانی اعلام کرد که قوانین شنگن در چهار بندر دریایی و ۱۷ فرودگاه اعمال خواهد شد و فرودگاه اوتوپنی این کشور در نزدیکی پایتخت بخارست، به عنوان بزرگترین قطب برای پروازهای شنگن عمل خواهد کرد. بر اساس اعلام مقامهای دولتی همچنین قرار است کارکنان بیشتری از جمله پلیس مرزی و افسران مهاجرت در فرودگاهها مستقر شوند. اقدامی که هدف آن شناسایی افرادی است که میخواهند به طور غیرقانونی از رومانی خارج شوند.
همچنین برای دستگیری افرادی که با مدارک جعلی سفر میکنند و مبارزه با قاچاق انسان، کنترلهای تصادفی انجام خواهد شد.
بلغارستان و رومانی هر دو امیدوارند تا پایان سال جاری به طور کامل در شنگن ادغام شوند، اما اتریش تاکنون تنها در مورد مسیرهای هوایی و دریایی با این الحاق موافقت کرده و همچنان به مخالفتهای خود با الحاق این دو کشور از طریق مسیرهای زمینی ادامه میدهد.
کرواسی که پس از رومانی و بلغارستان به اتحادیه اروپا پیوست، در ژانویه ۲۰۲۳ و زودتر از آنها عضو بیست و هفتم محدوده سفری شنگن شد. منطقه شنگن که در سال ۱۹۸۵ ایجاد شد، به بیش از ۴۰۰ میلیون نفر امکان میدهد بدون کنترل مرزی داخلی آزادانه در مرزهای اروپایی سفر کنند.
ادامه محدودیتها در مرزهای زمینی
در حالی که برخی از این اتفاق خوشحالند، رانندگان کامیون که با صفهای طولانی در مرز همسایگان اروپایی خود مواجه هستند، همچنان احساس محرومیت میکنند.
اوایل ماه جاری، یکی از اتحادیههای اصلی حملونقل جادهای رومانی به نام UNTRR، خواستار «اقدامات فوری» برای دستیابی به عضویت کامل در محدوده شنگن شد و تاکید کرده بود که این روند ضررهای مالی هنگفتی را برای رانندگان رومانیایی به همراه دارد.
رادو دینسکو، دبیر کل این اتحادیه در این خصوص میگوید: «حملونقل رومانی هر سال فقط به دلیل زمانهای انتظار طولانی در مرزها، میلیاردها یورو ضرر میکنند.»
به گفته این اتحادیه، رانندگان کامیون معمولاً هشت تا ۱۶ ساعت در مرز با مجارستان و ۲۰ تا ۳۰ ساعت در مرز بلغارستان منتظر میمانند. کسب و کارهای بلغارستانی نیز از کندی پیشرفت در این حوزه خشمگین هستند. واسیل ولف، رئیس انجمن سرمایهگذاری صنعتی بلغارستان (BICA) در این خصوص میگوید: «تنها سه درصد از کالاهای بلغارستان از طریق هوا و دریا حمل میشود و ۹۷ درصد باقیمانده از طریق زمینی حمل میشود. بنابراین ما در شنگن سه درصد هستیم و و نمیدانیم چه زمانی با ۹۷ درصد باقیمانده به آنجا خواهیم رسید.»
بوخارست و صوفیه هر دو گفتهاند که بازگشتی در کار نیست و ابراز امیدواری کردهاند که این روند تا پایان سال ۲۰۲۴ با گسترش مرزهای زمینی تکمیل شود.