وی افزود: وقتی که زالو خون را می‌مکد، یک‌سری مواد ترشح می‌کند که خاصیت درمانی دارند.
وی درباره خواص زالودرمانی تصریح کرد: در کشورهای دیگر دنیا نیز از زالو استفاده می‌شود و فرآورده‌های فراوانی در جهان وجود دارد که با استفاده از استخراج مواد از بزاق زالو به دست می‌آید؛ این مواد در خون‌مردگی‌ها، جلوگیری از انعقاد خون و گشاد کردن عروق استفاده می‌شود؛ بزاق زالو خاصیت آنتی‌بیوتیکی نیز دارد؛ مشخص شده است که مواد موجود در بزاق آن، ضد برخی باکتری‌ها، اثرات مثبتی دارند و الآن محققان در حال بررسی هستند که بتوانند از این مواد در زمینه ساخت داروها استفاده کنند.
جمشیدی گفت: یکی از مواد موجود در بزاق زالو، ماده‌ای به‌نام "هیرودین" است که از انعقاد خون جلوگیری می‌کنند؛ مواد ترشح‌شده توسط زالو همچنین باعث انبساط عروق خونی و افزایش جریان خون در آن ناحیه می‌شود.
وی با تذکر اینکه زمان انجام زالودرمانی اهمیت فراوانی دارد، تصریح کرد: باید زالودرمانی توسط فردی انجام شود که تجربه کافی داشته باشد؛ اینکه در چه ناحیه‌ای از بدن، پس از چه بیماری‌هایی و چند زالو استفاده شود نیاز به تخصص دارد.
رئیس دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در پاسخ به این سؤال که "زالودرمانی باید در فصل خاصی انجام شود؟" تأکید کرد: اینکه از زالو در کدام قسمت‌های بدن و در چه فصل‌هایی استفاده شود، توسط پزشک متخصص طب ایرانی مشخص می‌شود و بسته به خصوصیات شخص، مشخص می‌شود که چه‌زمانی باید برای فرد حجامت یا زالودرمانی انجام شود؛ با وجود این به‌طور کلی می‌توان گفت که در هوای ابری بهتر است حجامت و زالودرمانی انجام نشود.
جمشیدی یادآور شد: اول هر فصل بهترین زمان برای زالودرمانی است البته زالودرمانی به شرایط شخص بستگی دارد؛ در ساعات اول صبح تابستان و نزدیک ظهر در زمستان نیز از زمان‌های خوب برای زالو انداختن هستند.
