به گزارش شفا آنلاین:آنها به حیوانات این امکان را دادند که به بوی میوهای واکنش نشان دهند که با دادن آب شکر به آنها همراه بود یا بوی مواد معدنی که با ارائه چیزی همراه نبود.
مینگ ما(Ming Ma) نویسنده اول این مطالعه، و مربی ارشد زیست شناسی سلولی و رشدی در دانشکده پزشکی، میگوید: آنها باید ارتباط بو با نتیجه را دریابند و به همین دلیل تصمیمگیری را یاد میگیرند. وقتی بوی میوه میآید، شروع به لیس زدن میکنند و جایزه میگیرند و هنگامی که بوی روغن معدنی میآید دیگر لیس نمیزنند.
در حالی که این نوع از آزمایشهای رفتاری که با محرک پاداش همراه است جدید نیست، اما اینکه موشها به طور فزایندهای سریعتر به محرکهای مطلوب واکنش نشان میدادند، توجه محققان را برانگیخت. چیزی که آنها دریافتند این بود که یک گروه خاص و پیش از این ناشناخته از سلولهای زمان وارد عمل میشوند که باعث تصمیمگیری سریع بر اساس بویی که احتمالا پاداش یا نتیجه مثبتی را ارائه میکنند.
فابیو سیموئز دسوزا(Fabio Simoes de Souza)، استادیار و نویسنده این مطالعه در این زمینه میگوید: هرچه بیشتر یاد بگیرند، سلولهای بیشتری تحریک میشوند که منجر به رمزگشایی سریعتر بوها میشود و به موشها اجازه میدهد تا به سرعت در انتخاب بوی میوه مهارت پیدا کنند.
دانشمندان وقتی به چگونگی واکنش سلولهای منفرد در لایه پیرامیدال(SP) یا لایه سلولی اصلی در هیپوکامپ به محرکها نگاه کردند، دریافتند که تصمیمگیری سریع در زمانهای مختلف پس از قرار گرفتن در معرض بو صورت میگیرد.
اساسا، وقتی بویی از بینی عبور میکند، سیگنالهای عصبی به پیاز بویایی و هیپوکامپ ارسال میشوند و سلولهای زمان «پیشبینیکننده» برای تسریع در انتخاب بر اساس خاطرات قبلی فعال میشوند. جالب اینجاست که سلولها با هر بو فعال نمیشوند، که این پژوهشگران معتقدند این میتواند عملکردی اختیاری برای جلوگیری از بارگذاری بیش از حد کل سیستم حسی باشد.
دیگو رسترپو(Diego Restrepo)، نویسنده ارشد این مطالعه، عصبشناس و استاد دانشکده پزشکی، میگوید: اینها سلولهایی هستند که به شما یادآوری میکنند تصمیم بگیرید که کاری را انجام دهید یا خیر. هیپوکامپ سلولهای زمان پیشبینیکننده تصمیمگیری را فعال میکند، که نکاتی را ارائه میدهد که باید به خاطر بسپارید.
قبل از این کشف، محققان از وجود هیچ سلول تصمیمگیری در هیپوکامپ آگاه نبودند. در حالی که این سلولها در موشها یافت شدهاند، پژوهشگران انتظار دارند که فیزیولوژی و عملکرد آن در انسان نیز وجود داشته باشد. به این ترتیب، این درک شگفت انگیزی در مورد این است که تا چه اندازه عملکرد بویایی چند وجهی است.