کاهش خطر سقط جنین با درمان "فیبروم‌های رحمی"

وی افزود: شیوع فیبروم‌ها تحت تاثیر هورمون‌های جنسی استروژن و پروژسترون قرار می‌گیرد که این موضوع هم در دوره‌های مختلف باروری در زنان متفاوت است. فیبروم‌های رحمی معمولا از سنین ۲۰ تا ۵۰ سال علامت‌دار می‌شوند، در برخی موارد تومورهای رحمی علامتی برای فرد مبتلا ایجاد نمی‌کند ولی در موارد بزرگتر به واسطه اثر فشاری که بر روی ارگان‌های مجاور وارد می‌کند سبب بروز مشکلاتی در روده‌ها و یا دفع ادرار می‌شوند.

متخصص زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی گفت: خونریزی شدید، خونریزی غیرطبیعی ماهیانه، طولانی شدن خونریزی‌های ماهیانه، درد یا احساس فشار در لگن "شدید، منتشر، یا همانند کرامپ قاعدگی" آنمی "به دلیل خونریزی‌های شدید قاعدگی" احساس فوریت در ادرار کردن، یبوست، سقط، نازایی، خونریزی‌های غیر طبیعی رحمی، درد و فشار در لگن و اختلالات در تولید مثل و بارداری از جمله نشانه‌های تومورهای رحم و یا فیبروم است.

نائیجی به راه‌های تشخیص فیبروم رحم اشاره کرد و گفت: سونوگرافی اصلی‌ترین راه برای شناسایی فیبروم است، در مواردی توده‌هایی که داخل کاویته رحم وجود دارد، ممکن است این ضایعات مانند پولیپ قابل افتراق نباشند، در این موارد از روش‌هایی مانند تصویربرداری با سونوگرافی همزمان با تزریق سرم به داخل رحم که روشی سرپایی است استفاده می‌شود.

وی تاکید کرد: معمولا در یائسگی‌ها علامت‌های فیبروم از بین می‌رود و رشد آن نیز متوقف می‌شود، نکته اینجاست که اگر در همین دوران هم هورمون‌تراپی انجام شود ممکن است فیبروم رشد کرده و یا با نشانه‌های دیگری همراه باشد، فیبروم در برخی بیماران می‌تواند منجر به کم‌خونی شدید، نازایی و حتی در دوران بارداری منجر به سقط جنین شود، درمان متداول فیبروم جراحی است، در این مواردی که جراحی ممکن نیست، با روش هورمون‌تراپی و دارویی موقتا علامت‌ها و عارضه‌های فیبروم را می‌توان متوقف کرد.

متخصص زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی به خطرات احتمالی بدخیمی‌های فیبروم اشاره کرد و گفت: در برخی موارد که توده بسیار بزرگ و یا بدشکل است باید حتما بیمار مبتلا به فیبروم توسط پزشک متخصص زنان و زایمان ویزیت و بررسی شود، بسیاری از زنان در دوران بارداری مشکلی با فیبروم‏‌ها ندارند با این‌حال شایع‏‌ترین عارضه فیبروم‌‏ها در دوران بارداری درد است، این عارضه اغلب در زنانی که فیبروم بزرگتر از پنج سانتی‏متر در دو تا سه ماهه آخر خود دارند دیده می‏‌شود.

نائیجی گفت: فیبروم‏‌ها ممکن است خطر سایر عوارض در دوران بارداری و زایمان را افزایش دهند، محدودیت رشد جنین "فیبروم‏‌های بزرگ ممکن است به دلیل کاهش فضای داخل رحم از رشد کامل جنین جلوگیری کنند" قطع ناگهانی جفت "اگر فیبروم روی جفت فشار بیاورد ممکن است باعث شود که جفت از دیواره رحم جدا شود، این اتفاق باعث کاهش اکسیژن و مواد مغذی حیاتی می‌‏شود" زایمان زودرس "درد ناشی از فیبروم ممکن است منجر به انقباضات رحمی شود، که می‏‌تواند منجر به زایمان زودرس شود.

وی در پایان اضافه کرد: همچنین زایمان سزارین "مراکز تحقیقاتی تخمین می‌‏زند که نیاز به انجام سزارین در زنان مبتلا به فیبروم شش برابر بیشتر از زنانی که این توده‏‌ها را ندارند" وضعیت بریج یا قرارگیری جنین از پا "به دلیل شکل غیر طبیعی حفره رحم، ممکن است زایمان از واژن امکان‌‏پذیر نباشد" و سقط جنین "تحقیقات نشان می‌‏دهد که احتمال سقط جنین در زنان مبتلا به فیبروم دو برابر است" از عارضه‌های فیبروم در بارداری است. / ایسنا