_ نوشیدن آب زیاد: شما می‌توانید میزان آب مصرفی یا مایعات دیگر در طول روز را افزایش دهید و یا حتی از تکه‌های بسیار کوچک یخ برای افزایش ترشح بزاق استفاده کنید.
_ تنفس از راه بینی: انجمن گوش و حلق و بینی آمریکا اعلام کرده است که خشکی دهان علاوه بر این که حس چشایی را کاهش می‌دهد، منجر به راه پیدا کردن عفونت‌ها به دهان یا گلو می‌شود؛ بنابراین از راه بینی تنفس کنید نه دهان.
_ اجتناب از مصرف کافئین: تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف زیاد کافئین باعث خشکی دهان شده و یا حتی آن را وخیم‌تر می‌کند. کاهش مصرف قهوه و نوشابه‌های کافئین‌دار و جایگزینی آنها با لیمو، آب و یا آب مرکبات توصیه می‌شود.
_ استفاده از دستگاه‌های بخور: به یاد داشته باشید که استفاده از آنتی هیستامین‌ها و ضد احتقان‌ها منجر به خشکی دهان می‌شود پس اگر نیاز به مصرف این داروها دارید سعی کنید از یک دستگاه بخور در خانه برای افزایش رطوبت هوا به‌ویژه در طول شب و در اتاق خواب استفاده کنید.
_ استفاده از خمیردندان‌ها و دهان شویه‌های خاص: برخی کارشناسان توصیه می‌کنند از انواعی از خمیردندان‌ها و دهان شویه‌ها استفاده کنید که "زایلیتول" در لیست مواد تشکیل دهنده آنها باشد. ژل‌های مرطوب کننده و اسپری‌های حاوی زایلیتول نیز کمک کننده است. از هر گونه دهان شویه حاوی الکل پرهیز کنید چون خشکی دهان را بدتر می‌کند.
_ استفاده از آدامس‌های بدون قند: خوردن یک تکه آب نبات یا آدامس‌های بدون قند تولید بزاق را تحریک می‌کند. باز هم به برچسب این محصولات دقت کنید که حاوی زایلیتول باشد.
_ اجتناب از سیگار: توتون و تنباکو علاوه بر عواقب منفی بهداشتی، منجر به تشدید خشکی دهان می‌شود. سموم موجود در دود سیگار نه تنها تولید بزاق را کند می‌کند بلکه منجر به التهاب لثه نیز خواهد شد.
_ اجتناب از الکل: بنابر اعلام دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، علاوه بر این که از دهان شویه‌های حاوی الکل باید اجتناب کنید، نوشیدنی‌های الکلی را نیز فراموش کنید. مصرف الکل منجر به ادرار مکرر و از دست دادن آب بدن و در نهایت خشکی دهان می‌شود.
_ مصرف جعفری: جعفری خشکی دهان را از بین می‌برد و منجر به از بین رفتن بوی بد دهان نیز می‌شود.
