اخطار روان‌پزشکان به وزیر بهداشت:
در این بین مهم است که بدانیم براساس نتیجه یک پژوهش نشان می‌دهد، خطر خودکشی در میان پزشکان بالاتر از سایر مشاغل است.
شفا آنلاین>سلامت>انجمن علمی روان‌پزشکی ایران برای دومین بار طی چهار ماه، نامه‌ای
را خطاب به بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت نوشته و ضمن تقاضای برگزاری
جلسه‌ای فوری برای ارائه گزارشی از وضعیت موجود، خواستار گفت‌وگو درباره
راه‌های همکاری جهت حل مشکل شده است. در این بین مهم است که بدانیم براساس
نتیجه یک پژوهش نشان می‌دهد، خطر خودکشی در میان پزشکان بالاتر از سایر
مشاغل است.
به گزارش شفا آنلاین:انجمن علمی روان‌پزشکی ایران برای دومین بار طی چهار ماه، نامه‌ای را
خطاب به بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت نوشته و ضمن تقاضای برگزاری جلسه‌ای
فوری برای ارائه گزارشی از وضعیت موجود، خواستار گفت‌وگو درباره راه‌های
همکاری جهت حل مشکل شده است.
در این بین مهم است که بدانیم براساس نتیجه یک
پژوهش نشان می‌دهد، خطر خودکشی در میان پزشکان بالاتر از سایر مشاغل است.
«خطر خودکشی و مرگ خودخواسته در پزشکان حدود ۲/۷۳درصد بالاتر از سایر
مشاغل است.» این نتیجه تحقیقی است که در نشستی به مناسب روز جهانی پیشگیری
از خودکشی عنوان شده است.
البته این همه ماجرا نیست. شهریورماه سال جاری
نیز علی سلحشور، نماینده پزشکان متخصص در طرحی گفته بود: «از ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱،
یعنی فقط طی یک سال، سیزده رزیدنت خودکشی کرده‌اند».
او تاکید کرده بود:
«رزیدنت‌ها با حقوق ناچیز و بدون بیمه و سنوات مجبورند کار سنگین انجام
بدهند و با این وضعیت، امیدِ چندانی به آینده ندارند».
باور عمومی این است
که پزشکان هم از رفاه و وضعیت درآمدی مناسب در کنار پرستیژ اجتماعی
برخوردارند و هم راه‌شان برای مهاجرت از کشور و رسیدن به شرایط بهتر برای
زندگی هموارتر است.
از طرف دیگر ممکن است بسیاری از ما گمان کنیم که پزشکان
در طول دوره تحصیلی خود با مباحث روانشناسی آشنا شده و مهارت‌های لازم
برای کنترل شرایط روحی خود و افزایش تاب‌آوری را دارند به همین روی، باور
اینکه پزشکان بیش از سایر گروه‌های شغلی دست به خودکشی زده و نقطه پایانی
بر خط زندگی خود بزنند، به شدت سخت است.
اما حقیقتی که مانند پتک بر سر
جامعه فرو می‌آید زمانی است که آمار خودکشی پزشکان منتشر می‌شود؛ آماری
بالاتر از سایر مشاغل. باطل بودن هه تصورات جامعه از وضعیت مناسب نسل‌های
جوان‌تر فارغ‌التحصیلان پزشکی زمانی خود را متجلی می‌کند که بنا بر اذعان
نماینده پزشکان متخصص طرحی نارضایتی از وضعیت شغلی در سال‌های اخیر افزایش
داشته است.
او گفته بود:«درگذشته درآمد نسبت به تورم و قیمت‌ها فاصله‌ی
نجومی نداشت و وقتی یک پزشک بعد از سال‌ها تحصیل و گذراندنِ طرح شروع به
کار می‌کرد، مطمئن بود که بالاخره بعد از یک دوره‌ی چندساله می‌تواند لوازم
اولیه زندگیِ خود را تأمین کند؛ ماشین و خانه بخرد و یک زندگیِ متوسط
برای خود فراهم کند.
الان اما متخصصی که بعد از ۱۵ سال تحصیل، تخصص
می‌گیرد، مطمئن است که با چند سال کار در سیستمِ دولتی ماشین هم نمی‌تواند
بخرد، چه برسد به خانه که عملاً تبدیل به رویا شده است!» ۷ سال‌ونیم برای
پزشکی عمومی، ۲ سال برای طرح، ۴ سال برای تخصص و باز ۲ سال دیگر برای طرح.
یعنی یک پزشک متخصص در یک بازه‌ی زمانی 16-15ساله در دانشگاه و
بیمارستان‌های مناطق محروم مشغول تحصیل است.
با این حال نسل‌های جوان‌تر
فارغ‌التحصیلان پزشکی با وجود طی کردن سال‌های سخت تحصیل و پاس کردن دروس
بسیار سخت پزشکی وقتی که در میانه دهه چهارم عمر (34 تا 35 سالگی)
می‌خواهند میوه تلاش خود را بچینند با زمین برهوت زندگی مواجه می‌شوند.
شاید به همین دلیل است که این گروه شغلی زودتر از سایر مشاغل به نقطه پایان
می‌رسند.
فشار دوران تحصیل، شرایط سخت روزگار رزیدنتی و در نهایت عدم
تامین درآمد شاید ناگهان یکجا جمع شده و در سایه عدم برخورداری ایرانیان از
مهارت تاب‌آوری، خود را به شکل خودکشی نشان می‌دهد. به هر روی وضعیت
خودکشی پزشکان در کشور چنان خطرناک شده است که طی 4 ماه گذشته انجمن علمی
روان‌پزشکان ایران برای چاره‌جویی و یافتن راهکاری در این حوزه دو نامه به
وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی نوشته است. / هم میهن
نظرشما
آخرین اخبار