حرفه‌ام را با دنیا عوض نمی‌کنم!

سال‌های سخت کرونا
۳سال سخت و دشوار را در بیمارستان میلاد گذراندم. همانطور که می‌دانید بیمارستان میلاد در پذیرش بیماران کرونایی پیشرو بود و البته عملکرد خوبی هم داشت؛ چون به نسبت سایر مراکزدرمانی آمار مرگ‌ومیر کمی داشت و می‌توان گفت در زمینه درمان بیماران موفق عمل کرد. می‌توانم بگویم
 ۹۰ درصد کادر پرستاری به کرونا مبتلا شدند به‌خصوص اوایل کووید که هنوز ناآگاهی بود و راجع به این بیماری اطلاعات زیادی نداشتیم. همه پرستاران رنج دوری از خانواده را داشتند. خود پرستاری فی نفسه سختی کار دارد و در دوران کووید این دوران سخت‌تر شد. به‌دلیل پوشیدن لباس‌های خاص، لزوم رعایت موارد حفاظت فردی و... کادر درمانی این نگرانی را داشتند که ویروس را به خانواده‌هایشان منتقل نکنند.

درس‌هایی که کرونا به‌دنبال داشت
دوران کرونا مقطعی از تاریخ است که درس‌های بزرگی برای همه انسان‌ها داشت و تغییراتی پایدار در احساسات، باورها، عقاید و ارزش‌های انسانی و اجتماعی و فرهنگی به جا گذاشت. ما روحیه ایثارگری را در اغلب کادر درمان می‌دیدیم که از جان خود می‌گذشتند  و ساعت‌های بسیار در مراکز درمانی حضور داشتند. ولی متأسفانه تنها چیزی که فراموش شد، زحمات کادر درمان بود. وعده‌هایی داده شد که کادر درمان استخدام رسمی می‌شوند و متأسفانه این وعده تحقق پیدا نکرد. امیدوارم مسئولان وزارت بهداشت به قول و تعهدشان عمل کنند و این هدیه را به کادر درمان و به‌ویژه پرستاران بدهند که تغییر وضعیت شغلی پیدا کنند و استخدام شوند.

درآمد‌زایی و تعهد پزشکی!
من با این موضوع که پرستاران و پزشکان نباید نگاه مالی به شغل‌شان داشته باشند و کادر درمان نباید به فکر پول باشند مخالفم. به هر حال این آدم‌ها هم در شرایطی زندگی می‌کنند که همه جامعه زندگی می‌کنند و شرایط بد اقتصادی روی زندگی آنها هم تأثیرمی گذارد. بنابراین آنها هم مشکلات مالی دارند و متاثر از شرایط سخت اجتماع هستند. برای من بزرگ‌ترین درد این است که پزشک و پرستار می‌روند کلینیک زیبایی دایر  و آنجا فعالیت می‌کنند و فقط به فکر درآمد‌زایی هستند. مراجعان کلینیک زیبایی ساعت‌ها بدون اعتراض منتظر می‌نشینند و نه‌تنها از انتظار خسته نمی‌شوند بلکه دست پزشک و پرستار را هم می‌بوسند و احساس خوبی دارند چون قرار است زیباتر شوند. پول کلانی هم پرداخت می‌کنند و اما در مراکز درمانی موضوع فرق می‌کند. خب در چنین شرایطی برخی پزشکان ترجیح می‌دهند راه آسان‌تری برای کسب درآمد بیشتر انتخاب کنند که امیدوارم توأم با پایبندی به تعهدات پزشکی‌شان باشد.

خداوند به کادر درمان نگاه ویژه دارد
عشق و علاقه به حرفه‌ای که داریم بزرگ‌ترین انگیزه برای ادامه کار است. با وجود همه این درد دل‌ها که گفتم، باید به شما بگویم که من به شخصه حرفه‌ام را با دنیا عوض نمی‌کنم! عاشق حرفه‌ام هستم. تمام خستگی‌ام در نهایت یک روز طاقت‌فرسا در می‌رود. یاد آن چهره‌های خندان و چهره‌های راضی بیماران می‌افتم، یاد آن کسی که عزیزی از دست داده ولی باز می‌آید و از زحمات کادر درمان تشکر می‌کند. این حال خوب در قلبت، روحت و مغزت جریان دارد و این یک انگیزه قوی برای ادامه راه است. من ۳۶ سال است مشغول کارم و بارها در پایان یک روز سخت با خودم گفته‌ام فردا می‌روم درخواست باز‌نشستگی‌ام را می‌نویسم ولی فردای آن روز سخت، وقتی خورشید طلوع می‌کند و صبح دوباره شروع می‌شود من دوباره آدم جدیدی می‌شوم. شاید اغراق کرده باشم اما به‌نظرم خداوند به کادر درمان نگاه ویژه داشته و آنها را انتخاب کرده است. ما از طرف خداوند انتخاب شده‌ایم و ماموریت داریم که آدمی که نیاز دارد را کمک کنیم تا نیازش مرتفع شود. ما کادر درمان خوشحالیم که این نعمت را داریم و شاکریم که این سعادت از طرف خداوند به ما دست داده که وسیله‌ای برای مرتفع‌کردن نیاز انسان باشیم.
خبر خوب این است که من هنوز هم در این شریط بد اقتصادی می‌توانم آدرس‌هایی را به شما بدهم که آن انگیزه قوی حضور در بیمارستان را دارند. درست است بدنه کادر درمان به‌دلیل فشار کار و مشکلات اقتصادی نحیف و ضعیف شده، اما هستند کسانی که دارند به این بدنه خون تازه و قوی و پرسلول تزریق می‌کنند تا این بدن نحیف و کم‌جان درمان کشور پا بگیرد. من هنوز هم پزشکانی را می‌شناسم که کسانی که قادر به پرداخت هزینه نیستند را رایگان ویزیت می‌کنند. هنوز داریم پرستارانی که شیفت‌شان تمام می‌شود اما تا زمانی که بیمار هست و نیازش را مرتفع نکنند محال است شیفت را ترک کنند. کادر درمان تا زمانی که کار هست می‌مانند بدون اینکه به شیفت کاری و ساعت توجهی داشته باشند. متأسفانه مطالبات پرستاری نادیده انگاشته و پایمال شده و اینهاست که انگیزه ما را می‌گیرد./همشهری