به گزارش شفا آنلاین:پرستار بیمارستان دانشگاه آلاباما در شهر بیرمنگام در ایالت آلابامای آمریکا روی قسمت مقابل شکم هاچر ژل مالید و پروب سونوگرافی روی آن حرکت داد. اما آنها نمی‌توانستند آنچه روی صفحه مشاهده می‌کردند.، باور کنند. جنین دیگری در رحم دوم هاچر در حال رشد بود.
به گفته دکتر ریچارد دیویس، متخص پزشکی مادری-جنینی که هاچر را درمان می‌کند، از هر یک میلیون زن، فقط در یک مورد دو جنین در دو رحم جداگانه یک زن کاشته می‌شوند و او را باردار می‌کنند.
پزشکان از هنگام این ملاقات در ماه مه (اردیبهشت) این بارداری غیرمعمول را که تاکنون شاهد آن نبوده‌اند، زیر نظر دارند. هاچر ۳۲ ساله اکنون در هفته ۳۴ بارداری است و منتظر است تا دوقلوهای غیرهمسانش در ماه آینده به دنیا بیایند.
هاچر در مصاحبه‌ای گفت که او و همسرش کلب هنوز در حال تلاش برای درک نادر بودن وضعیت او هستند.
او گفت: «فکر نمی‌کنم واقعا تا زمانی که هر دو بچه اینجا در کنار ما باشند، به واقعیت این موضوع پی ببریم.»
زنی با دو رحم و دو گردن رحم جداگانه: رحم دی‌دلفیس
هاچر در نوامبر سال ۲۰۰۸ در سنین نوجوانی بود که پزشکان در شهر بیرمنگام کشف کردند که او با دو رحم و دو گردن یا دهانه رحم متولد شده است – عارضه‌ای به نام «رحم دی‌دلفیس» (uterus didelphys) که با شیوع در حدود سه دهم درصد از زنان رخ می دهد،
پزشکان به هاچر هشدار دادند که به دلیل این اختلال، خطر سقط خودبه‌خودی و زایمان زودرس در او افزایش می یابد. اما هاچر در آن زمان چندان به این پیامدها فکر نکرد، چرا که تصور می‌کرد در آینده نزدیک باردار نمی‌شود.
اما او در سال ۲۰۱۶ باردار شد و در اوایل سال بعد صاحب یک دختر شد. آن بچه، و دو فرزند بعدی او در نزدیکی تاریخ تعیین‌شده برای زایمان بدون عارضه به دنیا آمدند.
هاچر گفت قصد نداشت فرزند دیگری داشته باشد. اما وقتی به طور غیرمنتظره در مارس (فروردین) باردار شد، او و شوهرش سعی کردند به توانایی خود برای بزرگ کردن چهار فرزند خوشبین باشند.
هاچر در ۸ هفتگی بارداری‌اش برای اولین سونوگرافی به بیمارستان رفت. هاچر وقتی پرستاری که سونوگرافی را انجام می‌داد، در ابتدا فقط یک جنین را در رحم راست او پیدا کرد، احساس راحتی کرد. اما هنگامی که پرستار رحم چپ را هم بررسی کرد، جنین دیگری در آن یافت.
هاچر گفت نمی‌توانست این خبر را باور کند و شروع به خندیدن کرد. پرستار دکتر شوتات پاتل، متخصص زنان را صدا کرد و او چندین بار تصاویر را بررسی کرد تا مطمئن شود در هر یک از دو رحم هاچر جنین جداگانه‌ای وجود دارد.
به گفته دکتر پات در بسیاری از زنانی که دو رحم دارند، فقط یک رحم کاملاً رشد کرده و دارای عملکرد است. او گفت احتمالا تخمک‌های هاچر از طریق دو لوله فالوپ یا تخمدانی مجزای او به رحم‌های جداگانه‌اش سفر کرده‌اند.
هاچر حدود ۱۶ هفته بعد از آغاغز بارداری‌اش احساس کرد هر دو جنین به طور همزمان حرکت می‌کنند. او و شوهرش به شوخی می‌گفتند که دخترهای داخل رحم‌های او دارند با هم می‌جنگند. به گفته هاچر به جز این مورد این بارداری‌اش تا به حال شبیه به سه بارداری قبلی‌اش بوده است.
احتمال‌ها درباره به شیوه به دنیا آوردن دوقلوهای درون دو رحم
اما هاچر در حدود هفته ۲۸ بارداری‌اش شروع به فکر کردن در مورد احتمال چالش‌های آینده کرد. هر رحم او ممکن است در زمان‌های متفاوتی منقبض شود، به این معنی که بچه‌ها ممکن است با فاصله ساعت‌ها، روزها یا هفته‌ها از هم به دنیا بیایند. هاچر گفت که اگر یکی از بچه‌ها قبل از دیگری به دنیا بیاید، احتمالا برای به دنیا آمدن قل دوم عمل سزارین انجام می‌دهد تا جنین دوم با فاصله چند روز به دنیا بیاید.
هاچر گفت در تقریباً هر ویزیت پزشکی، متخصصان به او یادآوری می‌کنند که آنها قبلاً شاهد چنین بارداریی نبوده‌اند. پزشکان هاچر گفتند که جنین‌های او به طور مشابه و به طور طبیعی در حال رشد هستند. اما چون نمی‌توانند به تجربه‌شان در این باره اتکا کنند، بارداری هاچر را تا حد زیادی مانند یک بارداری دوقلو درمان می‌کنند.
دکتر پاتل گفت: «این یک پدیده بسیار نادر است، بنابراین راهنمای زیادی برای ما وجود ندارد.»
هاچر گفت او و کلب در حال پس‌انداز پول برای خرید خانه‌ای حداقل با اتاق خواب و ونی هستند که بتواند ۵ صندلی ایمنی کودک را جا دهد. آنها به نوزادان جدید نام‌هایی خواهند داد که با حرف R شروع شود تا با نام‌های سایر فرزندانشان - ریلین ۶ ساله، ریور ۴ ساله و رمی ۱ ساله - هماهنگ باشد.
تاریخ زایمان بچه‌ها کریسمس است، اما هاچر امیدوار است آنها زودتر به دنیا بیایند تا خانواده بتواند تعطیلات را در خانه‌شان در شهر دورا در ایالت آلابامای آمریکا بگذراند. اگرچه هاچر ابتدا انتظار داشت سه فرزند داشته باشد، اما اکنون در انتظار است که ببیند ۵ فرزندش با هم بزرگ می‌شوند.
در عین حال، هاچر گفت تلاش می‌کند بیش از حد روی نامتعارف بودن بارداری‌اش تمرکز نکند.
او گفت: «اگر بیش از حد روی آن مکث کنم، می‌تواند اضطراب‌آور و ترسناک باشد؛ فقط سعی می‌کنم روی نکات مثبت تمرکز کنم و به خود بگویم که در بهترین مرکز درمانی منطقه‌مان هستم و همه چیز عالی پیش خواهد رفت»/همشهری
