به گزارش شفا آنلاین:برخی از پزشکان باتجربه طب جنگی در غزه میگویند شرایط داخل منطقه پرازدحام و فقیر غزه بدتر از هر زمان دیگری است، و این در حالی است که ساختمانهای مسکونی، مدارس و بیمارستانهای کامل در زیر بمباران رژیم صهیونیستی که تلفات غیرنظامی فراوانی در پی داشته است، ویران میشوند.
باسم النجار، معاون رئیس بیمارستان الاقصی در شهر دیرالبلح در غزه مرکزی میگوید: "گروههای پزشکی ما از نظر جسمی و روانی درمانده شدهاند." به گفته او، برخی پزشکان یک هفته کامل در بیمارستان میمانند.
النجار میگوید: «برخی از اعضای خانواده خود پزشکان که کشته یا زخمی شدهاند، به بیمارستان آورده میشوند.برخی از پزشکان به خانه برمیگردند و در آنجا کشته میشوند و سپس اجسادشان به بیمارستان برگردانده میشود». او افزود که سه نفر از کارکنان بیمارستان در خانه، در زیر بمباران نظامی ارتش رژیم صهیونیستی کشته شدهاند.
رژیم صهیونیستی هفتههاست که به دنبال عملیات ۷ اکتبر حماس، غزه را بمباران میکند. به گفته وزارت بهداشت غزه در روز یکشنبه، بیش از ۹۷۰۰ فلسطینی در غزه کشته و حدود ۲۵۰۰۰ نفر زخمی شدهاند. این تلفات هر روز افزایش مییابد، در حالی که برخی از قربانیان هنوز زیر آوار مدفون هستند.
محاصره رژیم صهیونیستی بر این منطقه پس از عملیات ۷ اکتبر نیز کمبودهای فلجکنندهای از سوخت، غذا، آب، دارو و سایر کالاهای اساسی ایجاد کرده است. اکنون بخشهای زیادی از غزه بدون برق هستند، زیرا رژیم صهیونیستی برق را قطع کرده و نیروگاه اصلی نزدیک به چهار هفته است که به دلیل کمبود سوخت تعطیل شده است. رژیم صهیونیتسی تحویل سوخت را به تعویق انداخته و کمکهای بشردوستانه وارد شده به این منطقه را شدیدا محدود کرده است.
پزشکان میگویند تلاش میکنند با اندک امکانات پزشکی موجود بیماران خود را زنده نگه دارند. آسیب از حملات هوایی و کمبود شدید سوخت باعث شده تقریبا نیمی از بیمارستانهای غزه کاملا تعطیل شوند، در حالی که بیمارستانهایی که هنوز درهایشان باز است، مراقبتهای بسیار محدودی ارائه میدهند.
به دلیل کمبود فضا، گاهی پزشکان از بدن بیماران به عنوان میز موقت استفاده میکنند تا اوراق پزشکی خود را پر کنند.
برخی از پزشکان باتجربه طب جنگی در غزه میگویند شرایط داخل این منطقه پرازدحام و فقیر از هر زمان دیگری بدتر است.
بر اساس مصاحبههای انجامشده با پزشکان در سراسر غزه کمبود آب تازه و ید باعث شده زخمها آلوده شوند، و در حالیکه گوشت سوخته و پاره شده برخی از زخمیها کرم افتاده است، کارکنان بیمارستان به دلیل نبود آب پاک نمیتوانند بهداشت کافی را برای بیماران خود فراهم کنند یا زخمها یا رختخوابهای بیمارستانی را بشویند.
در برخی موارد، بیمارانی که در حالت ایست قلبی به بیمارستان میرسند، احیا نمیشوند، زیرا کادر پزشکی ترجیح میدهند روی بیمارانی که احتمال زنده ماندن بیشتری دارند، کار کنند. تعداد کمی از زخمیهای در وضعیت بحرانی تخت بیمارستانی دریافت میکنند.
علاوه بر همه این چالشها، بیمارستانها به یتیمخانههای موقت تبدیل شدهاند. کودکانی به بیمارستان آورده میشوند که والدینشان در جنگ کشته شدهاند یا دیدهاندکه والدینشان روی تختها یا کف بیمارستان میمیرند، کادر پزشکی از برخی از این کودکان مراقبت کردهاند تا اینکه یکی از بستگان بتواند آنها را با خود ببرد.
دکتر نجار میگوید هر روز در بیمارستان او با تلاش برای حفظ ذخایر کمشونده سوخت آغاز میشود. این تلاش به طور مشترک با ۱۹ بیمارستان دیگر که هنوز به نوعی فعال هستند، انجام میشود.
فشار بر بیمارستانهای باز همچنان در حال افزایش است، زیرا آنها باید جای ۱۶ بیمارستان تعطیل شده را پر کنند.
انفجاری نزدیک ورودی بیمارستان الشفا در شهر غزه که روز جمعه اروانی از آمبولانسها را که مجروحان را برای تخلیه به مصر حمل میکردند، هدف قرار داد. بنا به گفته یک سخنگوی حماس و رئیس بیمارستان، دکتر محمد ابو سلمیه، ۱۳ نفر کشته و بسیاری دیگر زخمی شدند. پرسنل اورژانس و بیماران در حال تخلیه نیز در میان مجروحان بودند و ساختمان بیمارستان نیز آسیب دید.
دو بیمارستان دیگر نیز در جمعه مورد حمله قرار گرفتند. ارتش رژیم صهیونیستی گفت حمله هوایی را بر ضد یک آمبولانس انجام داده است که توسط یک «سلول تروریستی حماس» استفاده میشده است.
پزشکان دو بیمارستان در غزه گفتند که با گرمای شدید ناشی از نبود تهویه مطبوع مبارزه میکنند، گرمایی که باعث میشود زخمهای بیماران عفونی شود. کادر پزشکی ناچار است ذخایر کمشونده سوخت خود را به جای استفاده در خنککنندهها برای روشنایی اتاقهای عمل به کار ببرند.
در بیمارستان کمال عدوان در شمال غزه، عملهای جراحی در نور چراغ گوشیهای همراه انجام میشود. گاهی اوقات از سرکه برای ضدعفونی زخمها استفاده میشود، زیرا ید تمام شده است.
غزه در تاریکی فرو رفته و از دنیا جدا شده است، زیرا ارتش رژٰیم صهیونیستی ارتباطات تلفنی را قطع کرده است. رانندگان آمبولانس میگویند اغلب با دنبال کردن صدای حملات هوایی، محلی را که به وجودشان نیاز هست، پیدا میکنند.
با وجود کمبود شدید غذا در غزه، کادر پزشکی میگویند اگر بیمارستان بتواند غذایی در اختیارشان قرار دهد، فقط یک وعده در روز غذا میخورند، و در راهروها با هزاران آوارهای که به بخشهای پزشکی در سراسر غزه پناه آوردهاند، میخوابند.
محمد قندیل، متخصص اورژانس و مراقبت های ویژه در بیمارستان ناصر در خان یونس، شهری در جنوب غزه میگوید: «ما تصمیمهای سختی میگیریم.»
«ما با تصمیم گیری در مورد اینکه چه کسی بیشترین احتمال زنده ماندن را دارد، انتخاب می کنیم که چه کسی دستگاه تنفس مصنوعی دریافت کند. گرفتن چنین تصمیمهایی برای ما به عنوان اعضای تیم پزشکی آسان نیست. این موضوعی حساس از نظر اخلاقی و همراه با بار سنگین احساس گناه است.»
دکتر قندبل میگوید: «باید این تصمیمات را بگیریم، اما فکر نمیکنیم تقصیر ما باشد فکر میکنیم تقصیر کل بشریت است که نمیتواند کمکهای پزشکی امن و مداوم را به ما برساند.»
او آهی میکشد و میگوید: « همه افرادی را که اینجا میآیند، نمیتوانیم نجات دهیم.» او در حال ثبت کردن نام افرادی بود که شاهد از دست رفتن جانهایشان بوده است و به گفته او جانهای بسیاری از آنها را قبل از درگیری فعلی میتوانست نجات دهد.
او میگوید:«درهای بیمارستان باز است، اما مراقبتهایی که میتوانیم به بیماران ارائه دهیم - ناچیز هستند..»/همشهری