آشفتگی‌های اجتماعی وتنش‌های فکری

شفا آنلاین>جامعه>آشفتگی‌های فکری در جامعه بستر ظهور و رشد بخشی از تنش‌های عصبی برای افراد جامعه می‌باشد. بسیاری از ما بدون آنکه ریشه بسیاری از وادادگی‌ها وسرگشتگی‌های عصبی خود ودیگران را بدانیم دچار اضطراب ودلهره‌های مجهول می‌گردیم. ترس از آینده و نگرانی نسبت به نامشخص بودن اوضاع اقتصادی و سیاسی بدون هیچ دلیل موجه، مبدا صدور بخش قابل توجهی از دل مشغولی‌ها و دغدغه‌ها است. از نگاه رفتارشناسی اجتماعی برجسته‌سازی و تکرار بعضی از وقایع و حوادث آزار‌دهنده یکی از اصلی‌ترین عوامل ایجاد و تقویت ترس از آینده می‌باشد. درهمین چند روز گذشته قتل فجیع آقای مهرجویی و تنش‌های کلامی و رفتاری پیرامون آن دو عارضه را آشکار نمود:
ضعف اعتماد اجتماعی مخصوصا نسبت به رسانه‌های داخلی از یکطرف و بهره‌گیری درصد قابل توجهی از جامعه از رسانه‌های معاند وبیگانه از طرف دیگر موجب گسترش اخبار گسترده و ضد و نقیض گردید. همین جا باید عرض کنم کمتر کشوری در جهان وجود دارد که همانند وطن ما مورد هجمه‌های خبری دوست و دشمن باشد. ۴۰۰شبکه ماهواره‌ای فارسی زبان به طور شبانه روزی افکار عمومی جامعه مارا زیر بمباران خبری و تخریب افکار قرار داده و گاهی با ساخت خبرهای کذب و بی‌اساس و وارونه‌سازی اخبار به ماموریت خویش
مشغول می‌باشند. در مقابل آن‌ها رسانه‌های داخلی حتی بعضی که از بودجه و حمایت مالی دولت بهره می‌گیرند یا دچار سستی در انعکاس اخبار هستند و یا آنقدر با کندی و سستی اخبار و حواشی آن‌ها را منعکس می‌کنند که دیگر خبر بیات شده به خبر دست چندم تبدیل گشته است؛ همین روند مردم را دچار بی‌میلی و کم رغبتی در قبال انواع اخبار می‌نماید. در مرگ آرمیتا دختر نوجوانی که در مترو جان خود را از دست داد موضوع تبدیل به محرک جامعه به طرف غم و اندوه گردید.
در بعضی از رسانه‌های مکتوب و بخشی از رسانه ملی ظاهرا افرادی نفوذ کرده و حضور دارند که دیگر نیازی به حضور و فعالیت دشمنان نمی‌باشد. چهل سال گذشت و هنوز مراکز خبری مخصوصا در صدا و سیما نتوانستند انسجام موضوعی و چینش خبری را با اصول و مبانی باورهای سیاسی و عقیدتی را پیدا کنند. تازه مدیر محترم این رسانه نظریه جذب اتوبوسی در این رسانه را مطرح کرده وبا بیان راهکار پاکسازی بعضی از کارکنان شاغلین وخانواده‌های آن‌ها، آن‌ها را دچار تنش عصبی و وحشت اقتصادی نموده است. طبعا همه ما می‌توانیم عوارض اینگونه تهدیدات و آثار آن را بر تفکر و عملکرد کارکنان و خانواده‌های آن‌ها ارزیابی نماییم. حکایت گرانیهای لجام گسیخته و ساعتی دیگر تبدیل به شوخی و موضوعی سرد و بی‌نمک شده. محکوم نمودن این و آن حواله دادن ناکامی‌ها وشکست‌ها به تحریم و حتی برجام به شکلی درآمده که هیچ باور کودکانه‌ای پذیرای آن نیست. و در این میان جای نخبگان دلسوز هر روز بیشتر خالی می‌گردد.