وخیم‌ترشدن معضل جهانی بدخوابی

پژوهش دوم|  3برابرشدن احتمال افسردگی با خواب کمتر از 5 ساعت

دانشمندان مدت‌ها به این موضوع فکر می‌کردند که آیا افسردگی منجر به خواب کمتر می‌شود یا این که کمبود خواب باعث افسردگی می‌شود؟ یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که مورد دوم صحیح است: خواب کمتر از پنج ساعت در شب ممکن است خطر ابتلا به علایم افسردگی را افزایش دهد. «اودسا همیلتون»، نویسنده اصلی از دانشگاه کالج لندن، گفت: «با استفاده از استعداد ژنتیکی ابتلا به افسردگی، ما تشخیص دادیم که خواب احتمالاً مقدم بر علایم افسردگی است، نه برعکس». در این مطالعه جدید، محققان داده‌های ژنتیکی و سلامت بیش از 7هزار نفر را تجزیه و تحلیل کردند. محققان دریافتند در افرادی که دچار کم‌خوابی هستند، احتمال بیشتری برای ابتلا به علایم افسردگی طی چهار تا ۱۲ سال بعد وجود دارد. یافته‌های این پژوهش به طور دقیق‌تر نشان داد، افرادی که ۵ ساعت یا کمتر می‌خوابند، 5/2 برابر بیشتر در معرض علایم افسردگی بودند. افراد مبتلا به علایم افسردگی یک‎سوم بیشتر از کم خوابی رنج می‌برند. جالب این‎جاست که خواب طولانی(بیش از ۹ ساعت در شب) با بروز علایم افسردگی مرتبط است. احتمال بروز علایم افسردگی در افرادی که طولانی می‌خوابیدند 5/1 برابر بیشتر از افرادی بود که به طور متوسط ۷ ساعت می‌خوابیدند.

چرا خوب نمی‌خوابیم؟

در طول روز با چند نفر مواجه می‌شوید که از بی‌خوابی و بدخوابی شب گذشته‌شان گلایه‌می‌کنند؟ در بهداشت خواب، بی‌خوابی یک اختلال رایج است که نمی‌گذارد راحت بخوابید، نتوانید به‌طور پیوسته چند ساعت بخوابید یا زود بیدارشوید. نشانه‌های بی‌خوابی و شب‌بیداری برای هر فرد به شکل و در سن متفاوتی به سراغش‌می‌آید. طبق پژوهش‌ها اولین اپیزود بی‌خوابی در اوایل جوانی خودش را نشان‌می‌دهد. در زنان در طول دوره یائسگی و حتی بعد از رفع علایمی مانند گرگرفتگی ادامه پیدا می‎کند. همچنین بی‌خوابی در سالمندی هم پررنگ می‌شود چون در این دوره بدن بیشتر با بیماری جسمی مقابله‌می‌کند. در کنار افزایش سن و جنسیت عوامل دیگری مانند سابقه افسردگی، شیفت کاری، سفر با هواپیما، استرس، هیجان شدید، نامناسب بودن محیط مانند خوابیدن در اتاق یا رختخواب نامناسب، استفاده از کافئین، قطع مصرف داروها یا شروع یک دوره دارویی جدید، قرار داشتن در معرض نور، آرتروز و بیماری‌های گوارشی ... از دیگر عواملی هستند که می‌تواند یک عامل مهم برای بی‌خوابی یا بدخوابی باشند. پژوهشگران بی‌خوابی را به صورت اپیزودیک، مزمن یا عودشونده دسته‌بندی می‌کنند. برای مثال نوعی از بی‌خوابی که بین یک تا سه ماه طول‌بکشد «بی‌خوابی اپیزودیک» یا «موقعیتی» است. اما اگر علایم بیشتر از 3ماه باشد «بی‌خوابی مزمن» به سراغ‌تان آمده. یعنی ممکن است در ابتدا به خاطر علاقه خودتان تا دیروقت بیداربمانید اما در بلندمدت حتی اگر خودتان هم بخواهید ساعت خواب‌تان را تغییردهید یا خوب بخوابید، نتوانید. مطالعه‌ها نشان‌می‌دهد فاکتورهایی که باعث شروع بی‌خوابی می‌شوند با فاکتورهایی که باعث‌می‌شوند بی‌خوابی ادامه داشته‌باشد، متفاوت است. شب‌بیداری علایم متفاوتی دارد اما بدخلقی، زودرنجی، افزایش یا کاهش وزن و احساس خستگی و چرت‌زدن مداوم در طول روز می‌تواند از علایم قابل توجه شب‌بیداری باشد.