دیابت بی‌مزه؛ از علت تا درمان

دکتردهقان منشادی در این باره می‌گوید: دیابت بی‌مزه یک بیماری نادر است که در صورت ابتلا به آن در ترشح هورمون ضد ادرار مشکل به وجود می‌آید. هورمون ضد ادرار که وازوپرسین نیز نامیده می‌شود، میزان آبی که کلیه‌ها در ادرار آزاد می‌کنند را کنترل می‌کند.
وی بیان کرد: بدن بیماران مبتلا به دیابت بی‌مزه به دلیل عدم توانایی در کنترل مقدار آب در ادرار، مقادیر زیادی ادرار رقیق (شفاف) تولید می‌کند‌. بیشتر موارد دیابت بی‌مزه به این دلیل رخ می‌دهد که هورمون وازوپرسین کافی وجود ندارد یا کلیه‌ها به‌درستی به این هورمون پاسخ نمی‌دهند.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم ادامه داد: فرد مبتلا به دیابت بی‌مزه به ادرار کردن آب، ادامه می‌دهد و در نتیجه دچار کم‌آبی می‌شود. دیابت بی‌مزه به دلیل حجم بالای ادرار دفع شده که همانند دیابت شیرین ممکن است شامل مقادیر زیادی گلوکز باشد، به‌جای شیرین بودن، اساساً بی‌مزه است و به همین دلیل بدین‌صورت نام‌گذاری شده است.
> دیابت بی‌مزه یک بیماری متفاوت از دیابت شیرین است
وی اشاره کرد: دیابت بی‌مزه یک بیماری متفاوت از دیابت شیرین است و تنها وجه اشتراک آنها این است که در صورت ابتلا هر دو شما را تشنه می‌کنند و باعث ادرار زیاد شما می‌شوند.
دکتر دهقان منشادی مطرح کرد: اگر دیابت بی‌مزه دارید، هورمون‌هایی که به تعادل مایعات بدن شما کمک می‌کنند، به‌ درستی کار نمی‌کنند.درحالی‌که در دیابت شیرین، بدن شما نمی‌تواند آن‌طور که باید از انرژی غذای مصرفی استفاده کند. به‌علاوه اینکه بسیار رایج‌تر از دیابت بی‌مزه است.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم گفت: علائم دیابت بی‌مزه عبارتند از رقیق بودن ادرار، نیاز مکرر به نوشیدن نوشیدنی‌های سرد و خنک، کم‌آبی بدن، ضعف و دردهای عضلانی، احساس تشنگی شدید، ادرار کردن بیش از سه لیتر در روز، بیدار شدن مکرر در شب برای رفتن به دستشویی، ادرار کردن در هنگام خواب، ادرار رنگ‌پریده و بی‌رنگ، سرگیجه، حالت تهوع، از دست دادن هوشیاری، احساس تشنگی شدید، خستگی و احساس سستی.
وی افزود: در نوزادان علائم دیابت بی‌مزه عبارتند از نوشیدن آب زیاد، ادرار کردن مکرر، گاهی هر یک ساعت یک‌بار، شب‌ادراری یا بیدار شدن از خواب برای ادرار کردن، کم‌آبی بدن، انرژی کم، رشد آهسته، کاهش اشتها، کاهش وزن، تب و استفراغ.
دکتر دهقان منشادی تشریح کرد: بدن شما هورمونی به نام وازوپرسین در بخشی از مغز به نام هیپوتالاموس می‌سازد. این هورمون در غده هیپوفیز شما ذخیره می‌شود. کلیه‌ها وظیفه دفع مایعات اضافی از جریان خون را به عهده‌دارند. این مایعات اضافی موقتاً در مثانه ذخیره می‌شود و پس‌ازآن به شکل ادرار دفع می‌شود. میزان مایعات دفع‌شده به‌ وسیله کلیه‌ها به فعالیت هورمونی وازوپرسین بستگی دارد. وازوپرسین به کلیه‌ها می‌گوید که آب را نگه‌دارند لذا باعث می‌شود ادرار شما متمرکزتر شود بنابراین وازوپرسین هورمون ضد ادرار نیز نامیده می‌شود.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم اضافه کرد: وقتی تشنه هستید یا بدنتان کمی کم‌آب است، سطح وازوپرسین شما بالا می‌رود. کلیه‌های شما آب بیشتری جذب می‌کنند و ادرار غلیظ را خارج می‌کنند. اگر به‌اندازه کافی نوشیدنی مصرف کرده باشید، سطح وازوپرسین کاهش می‌یابد و ادرار شفاف و رقیق می‌شود. اما گاهی در این جریان مشکلاتی ایجاد می‌شود که می‌توان به انواع دیابت بی‌مزه مانند دیابت بی‌مزه مرکزی، دیابت بی‌مزه نفروژنیک، دیابت بی‌مزه دیپسوژنیک، دیابت بی‌مزه بارداری اشاره کرد.
وی اظهار کرد: هنگامی‌که آسیب به هیپوتالاموس یا غده هیپوفیز شما در تولید یا ذخیره‌سازی هورمون وازوپرسین توسط بدن شما تأثیر می‌گذارد، دچار مشکل دیابت بی‌مزه مرکزی می‌شوید. اختلال و قطع شدن تولید هورمون وازوپرسین باعث عدم ارسال پیام مغز به کلیه‌ها برای کاهش جذب آب از خون می‌شود که این منجر به افزایش تولید ادرار می‌شود. این آسیب می‌تواند ناشی از عفونت، التهاب، جراحی، مشکلات ژنتیکی، تومور، ضربه به سر، مسدود شدن یک شریان (آنوریسم)، بیماری‌هایی مانند هیستوسیتوز سلول لانگرهانس باشد.
دکتر دهقان منشادی تصریح کرد: در دیابت بی‌مزه نفروژنیک، مغز کار خود را به‌درستی انجام می‌دهد اما کلیه‌ها به وازوپرسین پاسخ نمی‌دهند و در نتیجه آب زیادی از خون خارج و به ادرار تبدیل می‌شود. پزشکان همیشه نمی‌دانند که چرا این اتفاق می‌افتد، اما برخی از دلایل عبارتند از مسدود شدن دستگاه ادراری، بیماری مزمن کلیه، سطوح بالای کلسیم در خون، سطوح پایین پتاسیم در خون و مصرف برخی داروها.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم ابراز داشت: دیابت بی‌مزه دیپسوژنیک نیز زمانی اتفاق می‌افتد که در سیستم تشنگی شما که مربوط به غده هیپوتالاموس است، اختلال ایجاد می‌شود.
وی افزود: این اختلال باعث تشنگی غیرطبیعی می‌شود، به گونه‌ای که حتی با ترشح هورمون وازوپزسین هم بدن مایعات زیادی دفع می‌کند. علل آسیب به هیپوتالاموس یا غدد هیپوفیز شما می‌تواند یکی از موارد مانند وجود تومور، ضربه به سر، عفونت، التهاب و جراحی و مصرف برخی از داروها یا مشکلات سلامت روان باشد که می‌توانند احتمال ابتلا به دیابت بی‌مزه دیپسوژنیک را افزایش دهند.
دکتر دهقان منشادی اذعان داشت: شما فقط در دوران بارداری به دیابت بی‌مزه بارداری ممکن است مبتلا شوید. گاهی اوقات، جفت یک زن، آنزیمی می‌سازد که وازوپرسین را تجزیه می‌کند. در موارد دیگری بدن زنان باردار پروستاگلاندین بیشتری تولید می‌کند، یک ماده شیمیایی هورمون مانند که باعث می‌شود کلیه‌های آن‌ها حساسیت کمتری به وازوپرسین داشته باشند.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم متذکر شد: در اکثر موارد دیابت بی‌مزه حاملگی خفیف هستند و علائم واضحی ایجاد نمی‌کنند. این عارضه معمولاً پس از تولد از بین می‌رود اما ممکن است در بارداری دوم عود کند.
وی مطرح کرد: درمان دیابت بی‌مزه به این صورت است که احتمالاً پس از تشخیص پزشک به شما توصیه می‌کند که مایعات زیادی بنوشید تا کمبود آب بدن شما تا حدی جبران شود. سایر درمان‌ها به نوع دیابت شما بستگی دارد.
دکتر دهقان منشادی می‌گوید: جهت درمان دیابت بی‌مزه مرکزی، داروهایی مانند دسموپرسین یا وازوپرسین مصرف خواهید کرد. دسموپرسین میزان دفع ادرار را کنترل و به تعادل مایعات بدن کمک می‌کند و از کم‌آبی بدن جلوگیری می‌کند. این قرص را باید دو یا سه بار در روز مصرف کرد. دسموپرسین معمولاً به‌صورت اسپری بینی، قرص یا تزریق تجویز می‌شود.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم اشاره کرد: درمان دیابت بی‌مزه نفروژنیک دشوارتر است. اگر این دیابت ناشی از مصرف یک دارو باشد، قطع دارو به درمان و رفع آن کمک می‌کند. سایر داروها شامل ایندومتاسین و دیورتیک‌هایی مانند آمیلورید یا هیدروکلروتیازید می‌توانند علائم را کاهش دهند. اگرچه دیورتیک‌ها معمولاً باعث ادرار بیشتر شما می‌شوند، اما در این مورد به شما کمک می‌کنند تا ادرار کمتری داشته باشید.
وی اظهار کرد: هیچ درمانی برای دیابت بی‌مزه دیپسوژنیک وجود ندارد اما چند روش می‌تواند علائم را کاهش دهد. برای کمک به مرطوب شدن دهان، افزایش جریان بزاق و کاهش میل شما به نوشیدن، چیپس، یخ یا آب نبات ترش بمکید. اگر چندین بار در شب برای ادرار کردن از خواب بیدار می‌شوید، یک دوز کوچک دسموپرسین قبل از خواب ممکن است کمک‌کننده باشد.
دکتر دهقان منشادی عنوان کرد: در دوران بارداری جهت درمان دیابت بی‌مزه می‌توانید دسموپرسین مصرف کنید ولی مشکلات شما باید بعد از بچه‌دار شدن برطرف شود.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم بیان کرد: پیش‌آگهی دیابت بی‌مزه شما به علت زمینه‌ای دیابت بی‌مزه شما بستگی دارد. هنگامی‌که دیابت بی‌مزه به‌درستی درمان می‌شود، این وضعیت معمولاً عوارض شدید یا طولانی‌مدت ایجاد نمی‌کند.
وی گفت: دیابت بی‌مزه یک بیماری نادر است که معمولاً به دلایل مختلف مانند مشکلات ژنتیکی، آسیب‌های مغزی یا کلیوی ایجاد می‌شود. در این بیماری، تکرر ادرار و از بین رفتن تعادل مایعات بدن از مهم‌ترین علائم به شمار می‌روند. برای درمان دیابت بی‌مزه باید ابتدا نوع آن مشخص شود و متناسب با شدت بیماری، روش‌های درمانی مناسب تجویز شود.
>دیابت بی‌مزه بارداری، بسیار نادر است
در ادامه نیز دکتر غلامپور در اینباره خاطرنشان کرد: دیابت بی‌مزه کاملا متفاوت است و به نقص کلیه برمی گردد. در این نوع بیماری، کلیه فرد نمی‌تواند مانند همیشه و به طور طبیعی آب را درون خود نگه دارد. نتیجه نبود آب به اندازه کافی در کلیه، عطش، خشکی، تکرر ادرار و ادرار رقیق مشاهده می‌شود.
وی اظهار کرد: فرقی ندارد که چند ساله باشید. بیماری دیابت بی‌مزه ممکن است از کودکان گرفته تا بزرگسالان را درگیر کند. آمار نشان می‌دهد که از هر 2500 نفر در جهان، یک نفر به دیابت بی‌مزه دچار خواهد شد.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم مطرح کرد: علائم و نشانه‌های دیابت بی‌مزه شامل تشنگی بیش از حد زیاد و تقریبا غیر عادی، تولید زیاد ادرار مخصوصا شب‌ها و میل فرد به نوشیدن آب خنک است.
وی ادامه داد: اگر این نوع دیابت در فرد شدید باشد، ممکن است که ادرار کردن او در طول روز به 19 لیتر هم برسد، البته در صورتی که به مقدار زیاد هم مایعات مصرف کرده باشد. میزان ادرار کردن یک فرد سالم در طول روز بین 1 یا 2 لیتر می‌باشد.
دکتر غلامپور عنوان کرد: علائم دیابت بی‌مزه در نوزادان و کودکان عبارتند از کهنه همیشه خیس، لباس زیر همیشه خیس، مشکل در خوابیدن، تب، خیس کردن رختخواب، استفراغ، یبوست، کمبود و کند بودن رشد بدن و کاهش وزن.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم اشاره کرد: دیابت بی‌مزه زمانی اتفاق می‌افتد که بدن نتواند جریان مایعات را به حد تعادل برساند. زمانی‌که نظم مایعات در بدن به هم می‌خورد، کلیه‌های شما به میزان تعادل آنها کمک می‌کنند. به این صورت که مایعات را از جریان خون بیرون می‌کشد و آن را به صورت کوتاه مدت در مثانه به عنوان ادرار ذخیره می‌کنند تا اینکه فرد ادرار کند و همچنین می‌تواند این مایعات اضافه را از طریق عرق کردن، نفس کشیدن و اسهال نیز دفع کند.
وی افزود: هورمونی به نام آنتی دیورتیک یا ضد ادرار در بدن وجود دارد که میزان سرعت خروج مایعات را کم و زیاد می‌کند. این هورمون در بخشی از مغز ساخته می‌شود که به آن هیپوتالاموس می‌گویند و در غده هیپوفیز ذخیره می‌گردد که یک غده کوچک در پایه مغزی است.دکتر غلامپور گفت: اگر فرد به دیابت بی‌مزه مبتلا باشد، نمی‌تواند سطح مایعات را تعادل ببخشد وعلت آن هم بستگی به شرایط دارد که شامل دیابت بی‌مزه مرکزی، دیابت بی‌مزه نفروژنیک، دیابت بی‌مزه بارداری و عطش بیش از حد اولیه است. این فوق تخصص غدد و متابولیسم گفت: آسیب به غده هیپوفیز و هیپوتالاموس از طریق جراحی‌هایی مثل آسیب دیدگی سر، تومور یا هر نوع بیماری می‌تواند دیابت بی‌مزه مرکزی را ایجاد کند که در آن میزان ذخیره تولید و آزادسازی هورمون ضد ادرار تحت تاثیر قرار می‌گیرد که این بیماری معمولاً ژنتیکی می‌باشد.
وی اظهار کرد: دیابت بی‌مزه نفروژنیک زمانی اتفاق می‌افتد که فرد با نقص کلیه مواجه باشد. یعنی ساختار کلیه او نتواند به طور طبیعی آب را بیرون بکشد یا آن را دوباره جذب کند. این نقص باعث می‌شود که کلیه‌ها نتوانند به هورمون آنتی دیورتیک یا ضد ادرار واکنش نشان دهند. این نوع اختلال، می‌تواند ژنتیکی هم باشد و گاهی به یک اختلال کلیه مزمن تبدیل شود. داروهای خاصی مثل دی تولیوم و داروهای ضد میکروبی مان در بهبود این مشکل موثر هستند.
دکتر غلامپور اشاره کرد: دیابت بی‌مزه بارداری، بسیار نادر است و هنگام بارداری رخ می‌دهد که در آن آنزیم‌های تولید شده توسط لوزالمعده، هورمون آنتی دیورتیک یا ضد ادرار را در مادر تخریب می‌کند.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم مطرح کرد: دیابت بی‌مزه از نوع عطش بیش از حد اولیه زمانی اتفاق می‌افتد که بدن فرد بیش از حد ادرار تولید کند که علت آن هم مصرف بیش از حد بالای مایعات می‌باشد و باعث می‌شود که مکانیزم تنظیم‌سازی تشنگی در فرد در قسمت هیپوتالاموس با مشکل مواجه شود که گاهی اوقات با بیماری‌های ذهنی مثل اسکیزوفرنی مرتبط است.
وی اشاره کرد: با وجود احتمال تمام دلایل گفته شده گاهی اوقات دیابت بی‌مزه هیچ نوع علت خاصی ندارد. اگرچه در بعضی از افراد این بیماری نتیجه واکنش سیستم ایمنی است که سلول‌ها را تخریب می‌کند و در نهایت باعث تخریب سلول‌های سازنده واسوپرسین خواهند شد.
دکتر غلامپور تصریح کرد: دیابت بی‌مزه مانند هر نوع بیماری دیگری با سختی‌هایی از جمله خشکی دهان، کاهش انعطاف پذیری پوست، تشنگی مفرط و شدید، خستگی و نا تعادلی در الکترولیت بدن همراه است.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم افزود:علائم به هم خوردن تعادل الکترولیت در این بیماران شامل ضعف، حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، درد عضلانی و سردرگمی است.
وی متذکر شد: افرادی که در خانواده خود سابقه ابتلا به بیماری دیابت بی‌مزه را دارند، باید بعد از تولد نوزادشان او را یک چکاپ کامل کنند تا از نبود دیابت بی‌مزه مطمئن شوند. دیابت نفروژنیک نیز در مردان بیشتر از خانم‌ها رایج و شایع است که البته مادر ممکن است ژن آن را به نوزاد خود منتقل کند.
دکترغلامپور ابراز داشت: برای درمان دیابت بی‌مزه باید دید که دیابت فرد از کدام نوع می‌باشد. هما دیابت بی‌مزه مرکزی به دلیل کمبود هورمون وازوپرسین یا آنتی دیورتیک یا هورمون ضد ادراری در بدن اتفاق می‌افتد و به همین دلیل برای درمان آن هورمونی را می‌سازند تا این کمبود را جبران کند. نام این هورمون ساختگی دسموپرسین می‌باشد که شبیه به هورمون وازوپرسین است و از طریق اسپری بینی یا به صورت قرص یا آمپول مصرف می‌شود.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم افزود: هورمون وازوپرسین میزان ادرار کردن را در فرد کاهش می‌دهد. در صورتی که ایجاد دیابت مرکزی به دلیل مشکلات غده هیپوتالاموس و هیپوفیز باشد، پزشک اول از همه اقدام به برطرف کردن آن مشکل می‌پردازد.
وی افزود: اگر فرد بیش از حد مجاز از دسموپرسین استفاده کند، آب زیادی در بدن تجمع پیدا می‌کند و سطح سدیم او بیش از حد کاهش می‌یابد و در نتیجه به کمبود سدیم دچار می‌شود که علائمی از جمله خستگی زیاد، سردرد شدید و حالت تهوع و گاهی اوقات تشنج نیز دارد.
دکترغلامپورمتذکر شد: در بعضی از مواقع نیز دیابت بی‌مزه فرد آن چنان پیشرفت نکرده است لذا ممکن است پزشک تنها مصرف بیش از حد بیشتر آب را توصیه کند.
این فوق تخصص غدد ومتابولیسم توضیح داد: زمانی که کلیه‌های فرد به صورت متناسب نتواند هورمون وازوپرسین را در کلیه به کار بگیرد، دیابت بی‌مزه نفروژنیک اتفاق می‌افتد. در نتیجه در چنین شرایطی به فرد یک رژیم کم نمک را توصیه می‌کنند تا کلیه‌های او مجبور به تولید بیش از حد ادرار نباشد. در نتیجه به فرد توصیه می‌شود تا آب بیشتری در طول روز مصرف کند و با کم آبی مواجه نشود. دارویی به نام هیدروکلروتیازید نیز به فرد تجویز می‌شود که میزان ادرار دفع شده را کاهش می‌دهد البته سرخود نباید مصرف دارو را قطع کرد و باید با پزشک متخصص در مورد آن مشورت شود.
وی گفت: در درمان دیابت بی‌مزه بارداری نیز معمولا از هورمون ساختگی دسموپرسین استفاده می‌کنند البته در صورت شدید بودن بیش از حد این نوع دیابت استفاده از این هورمون نیز موفق نخواهد شد. درمان پلی دیپسی اولیه یا تشنگی مفرط اولیه که نوع دیابت کمیاب است و هنوز درمان خاصی ندارد و تنها توصیه‌ای که وجود دارد این است که فرد میزان مصرف مایعات بدن را در طول روز کاهش دهد.
>مهم‌ترین علائم این نوع دیابت، احساس تشنگی زیاد است
در ادامه نیز دکتر دلشاد در اینباره ابراز داشت: دیابت بی‌مزه یک اختلال نادر است که سبب عدم تعادل بین مایعات بدن ‌و در نهایت منجر به ایجاد مقدار زیادی ادرار می‌شود.
وی ادامه داد: یکی از مهم‌ترین علائم این نوع دیابت این است که مبتلایان به آن همیشه احساس تشنگی زیادی دارند. درمان کاملی برای این نوع از دیابت وجود ندارد اما یکسری داروها در کنار انواع روش‌های درمان خانگی دیابت بی‌مزه می‌توانند به رفع حس تشنگی و کاهش حجم ادرار کمک کند.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم بیان کرد: دیابت بی‌مزه با دیابت شیرین متفاوت است. دیابت شیرین که به عنوان دیابت نوع ۱ و یا ۲ شناخته می‌شود، به علت میزان بالای قند خون ایجاد می‌شود.
وی مطرح کرد: علائم دیابت بی‌مزه شامل احساس تشنگی شدید، ادرار زیاد و بی‌رنگ، احساس نیاز برای دفع ادرار به صورت مداوم در زمان خواب و ترجیح به مصرف نوشیدنی‌های سرد است.
دکتر دلشاد گفت: افرادی که دچار بیماری دیابت بی‌مزه هستند و مقدار زیادی مایعات مصرف می‌کنند، می‌توانند تا روزانه ۱۹ لیتر ادرار دفع کنند. این در حالی خواهد بود که یک فرد بالغ سالم به صورت میانگین در روز ۱ تا ۲ لیتر ادرار دفع می‌کند.
این فوق تخصص غدد ومتابولیسم افزود: دیابت بی‌مزه در نوزادان و کودکان کوچک علائم خاصی خواهد داشت که شامل پوشک‌های خیس سنگین، خیس‌کردن رخت‌خواب، مشکل در خوابیدن، تب، استفراغ، یبوست وکندی رشد و از دست‌دادن وزن لذا توصیه می‌شود به محض این که علائمی مثل ادرار زیاد به همراه تشنگی شدید را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید.
وی اضافه کرد: یکی ازاصلی‌ترین نتایج ابتلا به این نوع از دیابت، ادرار بیش از حد ودر نتیجه کم آبی بدن است. کم آبی به خودی خود می‌تواند مشکل‌زا باشد و سبب مشکلات زیادی شود، ازجمله خشکی دهان، تغییر در کشسانی پوست، تشنگی و بی‌حالی گردد.
دکتر دلشاد خاطرنشان کرد: در کنار کم آبی، میزان مواد معدنی موجود در خون هم دچار عدم تعادل می‌شوند. علائم ناشی از عدم تعادل مواد معدنی شامل ضعف، حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، گرفتگی ماهیچه‌ها و احساس گیجی و سردرگمی است.
این فوق تخصص غدد ومتابولیسم می‌گوید: علائم دیابت بی‌مزه زمانی بروز می‌کنند که بدن دیگر نمی‌تواند میزان مناسب مایعات بدن را تنظیم و هماهنگ کند.در حالت عادی کلیه‌ها وظیفه فیلترکردن خون و حذف بخش‌هایی از آن را دارند. در این حالت بخش عمده‌ای از خون پس عبور از کلیه به خون باز می‌گردد و بخش کوچکی از آن وارد مثانه شده و ادرار را می‌سازد. این ادرار پس از مدتی از طریق مثانه دفع می‌شود.
وی تشریح کرد: هورمونی در بدن که وظیفه تنظیم فرآیند دفع ادرار را برعهده دارد هورمون ضد ادراری یا وازوپرسین است که بدن برای فیلتر ادرار به آن نیاز دارد. این هورمون در بخشی از مغز به نام هیپوتالاموس ساخته می‌شود و در بخشی دیگر به نام غده هیپوفیز ذخیره می‌شود. غده‌ای که در بخش‌های پایینی مغز قرار دارد. با توجه به کارکرد این هورمون، ایجاد اختلال در عملکرد هورمون ضد ادراری یا مسدود شدن عملکرد آن سبب تولید مقدار زیادی ادرار می‌شود.
دکتر دلشاد اظهار کرد: عوامل ایجاد این نوع دیابت در چند سطح قابل دسته‌بندی هستند که عبارتند از دیابت بی‌مزه مرکزی، دیابت بی‌مزه منشعب از کلیه، دیابت حاملگی، عطش بیش از حد اولیه.
این فوق تخصص غدد ومتابولیسم افزود: در دیابت بی‌مزه مرکزی، غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس می‌تواند بر اثر جراحی تومور، آسیب مغزی یا بیماری دچار مشکل شود. در این حالت تولید، ذخیره و آزادسازی هورمون ضد ادراری با مشکل مواجه می‌شود. یک بیماری ژنتیکی نادر نیز می‌تواند سبب این نوع از دیابت بی‌مزه شود.
وی عنوان کرد: دیابت بی‌مزه منشعب از کلیه، وقتی ایجاد می‌شود که بخشی از کلیه دچار مشکل می‌شود و در این حالت کلیه‌ها دیگر نمی‌توانند به درستی نسبت به هورمون ضد ادراری واکنش نشان دهند. این مشکل ساختاری ممکن است بر اثر بیماری‌های ژنتیکی یا بیماری مزمن کلیه ایجاد شود.
دکتر دلشاد ادامه داد: دیابت کلیوی ژنتیکی در زمان تولد یا مدتی بعد از تولد ایجاد می‌شود و معمولا در مردها بروز می‌کند. ژن معیوب با وجود این که در بسیاری موارد در زنان بیماری ایجاد نمی‌کند اما می‌تواند از طریق مادر به فرزندان منتقل شود. یک سری از داروها مثل لیتیوم یا داروهای ضد ویروسی مثل فوسکاویر هم می‌توانند سبب دیابت کلیوی شوند.
این فوق تخصص غدد ومتابولیسم مطرح کرد: دیابت حاملگی، بیماری نادر است و فقط در طول دوران حاملگی دیده می‌شود. در این نوع بیماری یک نوع آنزیم که توسط جفت تولید ‌شود، می‌تواند هورمون ضد ادراری را در بدن مادر از بین ببرد.
وی بیان کرد: دیابت عطش بیش از حد اولیه براثر آسیب به مکانیسم تنظیم تشنگی در هیپوتالاموس ایجاد می‌شود‌. این اختلال همچنین با بیماری‌های روانی مثل اسکیزوفرنی مرتبط است.
دکتر دلشاد اذعان داشت: اگر علائم دیابت بی‌مزه را در خود می‌بینید می‌بایست به پزشک مراجعه کنید. پزشک یکسری از تست‌ها را از شما گرفته و شما را به متخصص غدد معرفی می‌کند. از آن جایی که علائم این نوع دیابت به دیابت شیرین نوع ۱ و ۲ شباهت دارد، نیاز است یک سری تست‌های تکمیلی انجام شود.
این فوق تخصص غدد ومتابولیسم گفت: اگر در نهایت دیابت بی‌مزه در فرد تشخیص داده شود، مرحله بعد انجام آزمایش‌های لازم به منظور تعیین نوع دیابت خواهد بود. اگر بیماری شما تشخیص داده شد، پزشک یک سری دارو‌ها را برای شما تجویز خواهد کرد که می‌توانند علائم دیابت بی‌مزه را
کاهش دهند.