سرخوردگی و مهاجرت، آفت اخراج اساتید

در اخبار هم شنیدم که با برخی قطع همکاری شده‌است. این موضوع به نظرم آسیب کشور است، آینده کشور را با این کار دچار مشکل می‌کنیم.

زمانی که ما در دانشگاه بودیم، بازنشستگی داشتیم، افراد سن‌شان به بازنشستگی می‌رسید و بازنشسته می‌شدند اما به آن‌ها احترام گذاشته می‌شد و کرامت‌شان حفظ می‌شد و به آن‌ها اجازه داده می‌شد تا در دانشگاه حضور داشته باشند، با دانشجویان ارتباط داشته باشند، اتاق داشته باشند، در واقع کسی استادی را از دانشگاه بیرون نمی‌کرد، زمان ما رؤسای دانشکده هم با انتخابات برگزیده می‌شدند، اساتیدی که ممکن بود فکرشان کاملاً مخالف با تفکر ما باشد اما وقتی انتخاب می‌شدند رئیس دانشکده می‌شدند و تلاش می‌شد اساتید را با هویت و شخصیتی که هستند در دانشگاه حفظ کنیم. چون اگر به اجبار قرار باشد استاد خود را عوض کنند و ریاکاری به خرج دهند که فایده‌ای ندارد.

داریم به این سنت چندده ساله آسیب می‌زنیم و بدون آنکه جایگزین یا فکری برای آن داشته باشیم. به نظرم سرخوردگی و مهاجرت آفت همین اتفاقات است. وقتی دانشجو احساس آرامش نکند و محیط درسش را دوست نداشته باشد، قاعدتاً افکار دیگری به سرش می‌زند، من چشم‌انداز این اتفاقات را روشن نمی‌بینم.