شفا آنلاین>سلامت>ایالات متحده زمانی که ماه گذشته ریاست شورای امنیت سازمان ملل را برعهده داشت، امنیت غذایی را در اولویت اصلی قرار داد و باید هم این کار را انجام می‌داد. زمین به تازگی گرم‌ترین ماه خود را در ۱۲۰۰۰۰ سال گذشته تجربه کرده است. امواج گرما، خشکسالی و سیل باعث از بین رفتن محصولات زراعی شده است. مناطقی مانند اتیوپی، افغانستان و هائیتی درگیر قحطی شدیدی هستند. عقب‌نشینی اخیر روسیه از قرارداد غلات دریای سیاه که به اوکراین اجازه می‌داد میلیون‌ها تن در ماه صادر کند نیز ضربه بزرگی به امنیت غذایی جهان است
به گزارش شفا آنلاین:ایالات متحده زمانی که ماه گذشته ریاست شورای امنیت سازمان ملل را برعهده داشت، امنیت غذایی را در اولویت اصلی قرار داد و باید هم این کار را انجام می‌داد.زمین به تازگی گرم‌ترین ماه خود را در ۱۲۰۰۰۰ سال گذشته تجربه کرده است. امواج گرما، خشکسالی و سیل باعث از بین رفتن محصولات زراعی شده است. مناطقی مانند اتیوپی، افغانستان و هائیتی درگیر قحطی شدیدی هستند. عقب‌نشینی اخیر روسیه از قرارداد غلات دریای سیاه که به اوکراین اجازه می‌داد میلیون‌ها تن در ماه صادر کند نیز ضربه بزرگی به امنیت غذایی جهان وارد کرده است.
مجبور به مهاجرت در سطوح بی‌سابقه‌ای می‌کند و مکان‌های جدید غنی و فقیر از ماهی ایجاد می‌کند. تنها در هفت سال آینده، ۲۳ درصد از ذخایر ماهی متصل به آب‌های سرزمینی از جمله در آب‌های نزدیک کانادا، بریتانیا، نروژ، ایسلند و ژاپن جابه‌جا خواهند شد. به دلیل این تغییرات، برندگان و بازنده‌هایی وجود خواهند داشت که باعث افزایش رقابت برای منابع کمیاب می‌شود که درگیری بین جوامع و کشورها را تشدید می‌کند.
وقتی یافتن ماهی سخت‌تر می‌شود، یافتن آرامش و امنیت نیز به همین شکل خواهد بود. درگیری‌های ماهیگیری در مقیاس کوچک، جوامع ساحلی را بی‌ثبات می‌کند و محیط‌هایی را رقم می‌زند که جنایت، ناامنی غذایی و فقر را گسترش می‌دهند.
اما هنوز زمان برای جلوگیری از تشدید درگیری‌ها وجود دارد، به ویژه زمانی که حفاظت و مدیریت منابع طبیعی فرصت مشارکت و حفاظت از منابع غذایی آبی را فراهم می‌کند.
اول، علم هواشناسی، علوم اقیانوس‌ها، و علوم سیاسی می‌توانند مشخص کنند که بیشترین فشارهای درگیری در ۵ تا ۳۰ سال آینده در کجا ظاهر می‌شود. با دسترسی به این داده‌های باکیفیت، دولت‌ها می‌توانند دوره جدیدی از سیستم‌های هشدار اولیه و برنامه‌ریزی حفاظت و امنیت دریایی را ارائه دهند. این نوع اطلاعات همچنین اولویت‌بندی و حفاظت از زیستگاه‌های حیاتی، مانند مکان‌های تخم‌ریزی و پرورش ماهی را آسان‌تر می‌کند، مکان‌هایی که نقش بزرگی در یک برنامه تأمین غذای آبی پایدار ایفا می‌کنند.
برای مدیریت مؤثر و حفاظت از این مناطق، باید استراتژی‌های حفاظتی فراگیری طراحی شوند که نیازها و صدای مردم بومی ساحلی و جوامع محلی را که اغلب در خط مقدم بحران آب و هوا هستند، در اولویت قرار دهد. این جوامع آسیب پذیرترین جوامع در برابر تغییرات محیطی هستند و به شدت به غذاهای دریایی وابسته هستند و به طور متوسط ۱۵ برابر بیشتر از جوامع غیربومی مصرف سرانه دارند. مطالعات موردی نشان داده‌اند که یک رویکرد فراگیر می‌تواند برای همه مفید باشد. به عنوان مثال، در اندونزی، مشارکت اجتماعی و حکمرانی عادلانه منجر به افزایش ماهی در مناطق حفاظت شده نسبت به مناطق غیر حفاظت شده گشته است.
دوم، ما نیاز به بهبود شیوه‌های ماهیگیری محلی و جهانی از طریق مدیریت شیلات دانش‌بنیان داریم که به طور فعالانه برای تأثیرات تغییرات آب و هوایی برنامه‌ریزی می‌کند و این کار را از طریق تقویت نظارت برای ایجاد ماهیگیری پایدار و مسئولانه‌تر انجام می‌دهد.
سوم، آبزی‌پروری گونه‌های غیرگوشتخوار باید برای تکمیل تقاضای فزاینده در شیلات بیشتر شود، زیرا ماهی‌های صید شده وحشی منبع محدودی هستند. در حال حاضر، کشورهای در حال توسعه تأمین تقریباً تمام آبزی‌پروری را بر عهده دارند و این موضوع آن را به منبع حیاتی غذا و درآمد برای آنها تبدیل می‌کند. اما به دلیل وابستگی غذایی و اقتصادی به این منابع محدود، حفاظت از محیط زیست و مقررات در این مناطق اغلب اولویت کمتری دارد. بنابراین، سیاست‌هایی که از منطقه‌بندی و اعطای مجوز در دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و مناطق ساحلی حمایت می‌کنند باید اصلاح شوند تا اطمینان حاصل شود که تولید از ظرفیت تحمل این زیستگاه‌های طبیعی تجاوز نمی‌کند.
در نهایت، باید مشارکت‌های قوی را در تمام بخش‌های جامعه تسریع کرد. در دوران ریاست جمهوری جو بایدن، کاخ سفید رهبران بخش خصوصی را پیرامون چالش‌های نوظهور در بخش‌های استراتژیک از جمله نیمه‌رساناها و هوش مصنوعی گرد هم آورده است. دولت آمریکا می‌تواند به طور مشابه به مدیران صنایع دریایی ایالات متحده و جهانی کمک کند تا غذاهای آبی را به دنیا تهیه و عرضه کنند، به گونه‌ای که منابعی را که کسب و کار آنها را تضمین می‌کند، اتلاف نکند.
غذاهای آبی یک کالای استراتژیک هستند که در صورت وفور، می‌تواند معیشت صدها میلیون نفر را تأمین و زندگی میلیاردها نفر را تضمین کند. وقتی غذاهای آبی کمیاب می‌شوند، می‌توانند جوامع، ملت‌ها و کل مناطق را به درگیری خشونت‌آمیز بکشانند. اقداماتی که جامعه جهانی در ماه‌ها و سال‌های آینده انجام می‌دهد، تعیین می‌کند که ما کدام مسیر را طی کنیم
