دیورتیکولیت یکی از بیماریهای گوارشی است که در روده بزرگ رخ میدهد، البته امکان بروز این بیماری در روده کوچک نیز وجود دارد. این بیماری التهابی مسری و سرطانی نیست ولی شیوع نسبتاً گستردهای داشته و در حدود ۳۰ الی ۴۰ درصد افراد بالای ۵۰ سال قابل مشاهده میباشد
شفا آنلاین>سلامت> روده بزرگ از چهار قسمت روده صعودی، کولون
عرضی، روده نزولی و کولون سیگموئید تشکیل شده است. دیورتیکولیت یکی از
بیماریهای گوارشی است که در روده بزرگ رخ میدهد، البته امکان بروز این
بیماری در روده کوچک نیز وجود دارد. این بیماری التهابی مسری و سرطانی نیست
ولی شیوع نسبتاً گستردهای داشته و در حدود ۳۰ الی ۴۰ درصد افراد بالای ۵۰
سال قابل مشاهده میباشد
به گزارش شفا آنلاین:دکتر سید امیرمنصور رضادوست، فوق تخصص گوارش و کبد دراینباره میگوید: دیورتیکول، کیسههای کوچک برآمدهای
هستند که در سیستم گوارش ایجاد میشوند. غالباً این کیسهها در قسمت پایین
روده بزرگ (کولون) شکل میگیرند.وی ادامه داد: دیورتیکولها به خصوص پس از
سن 40 سالگی شایع هستند و به ندرت باعث ایجاد مشکل میشوند. در برخی موارد
یکی یا دو کیسه ممکن است متورم شده و دچار عفونت شوند که به این بیماری
"دیورتیکولیت" گفته میشود.این فوق تخصص گوارش و کبد عنوان کرد:
دیورتیکولیتها ممکن است باعث ایجاد
دل درد شدید، تب، حالت تهوع و ایجاد تغییرات مشخصی در عادات روده شما
شوند.
وی توضیح داد: دیورتیکولیت خفیف با استراحت، تغییر در رژیم غذایی و مصرف
آنتیبیوتیک درمان میشود ولی برای درمان نوع شدید یا عودکننده این عارضه
باید عمل جراحی انجام شود. دکتر رضادوست اظهار کرد: بیماران مبتلا به
دیورتیکولیت باید درجه حرارت بدن خود را به طور مرتب اندازهگیری کنند و
قسمت پایین سمت چپ شکم خود را فشار دهند زیرا بیشتر دیورتیکولها در این
قسمت قرار دارند. با بروز اولین نشانههای تب یا افزایش حساسیت به لمس
(نشانه وجود التهاب) باید بلافاصله به یک متخصص مراجعه کرده تا برای شما
آنتیبیوتیک تجویز کند. این فوق تخصص گوارش و کبد مطرح کرد: معمولاً
دیورتیکول در قسمتهایی از کولون که به طور طبیعی ضعیف هستند و تحت فشار
قرار میگیرند ایجاد شده که باعث شکلگیری کیسههای کوچکی میشود که از
دیواره کولون بیرون میزند. دیورتیکولیت زمانی ایجاد میشود که دیورتیکول
پاره شده و باعث ایجاد تورم یا عفونت و یا هر دو میشود.
وی اشاره کرد:
چندین عامل وجود دارد که احتمال ابتلا به دیورتیکولیت را افزایش میدهند که
برخی از آنها عبارتند از افزایش سن، چاقی، استعمال دخانیات، بیتحرکی و
ورزش نکردن و رژیمهای غذایی سرشار از چربی حیوانی و بدون فیبر ومصرف برخی
داروها از جمله استروئیدها، مواد مخدر، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
مانند ایبوپروفنها و ناپروکسن. دکتر رضادوست تصریح کرد: برخی نشانههای
ابتلا به دیورتیکولیت عبارتند از درد که ممکن است به مدت چندین روز ثابت
باشد و معمولاً در قسمت پایین سمت چپ شکم احساس میشود اما ممکن است در سمت
راست شکم نیز به وجود آید به خصوص در نژادهای آسیایی، حالت تهوع و
استفراغ، تب، حساسیت به لمس در ناحیه شکم و یبوست یا به ندرت اسهال نیز از
دیگر علایم این بیماری هستند.این فوق تخصص گوارش و کبد عنوان کرد: برخی
افراد مبتلا به دیورتیکولیت حاد ممکن است دچار مشکلات دیگری نیز شوند که
برخی از آنها عبارتند از آبسه که اگر چرک در کیسهها جمع شود ایجاد میشود،
انسداد در کولون بیمار یا در روده به دلیل ایجاد بافت اسکارو ایجاد یک
مسیر غیرعادی (فیستول) بین بخشهایی از روده یا بین روده و مثانه و
پریتونیت که در صورت عفونی یا ملتهب شدن کیسه پاره شده و ریختن محتویات
روده در حفره شکم ایجاد میشود.
>دیورتیکولیتها معمولاً در زمان حمله حاد تشخیص داده میشوندوی
ابراز داشت: دیورتیکولیتها معمولا در زمان حمله حاد تشخیص داده میشوند
زیرا دل درد ممکن است علامت ابتلا به بیماریهای مختلفی باشد و پزشک باید
بتواند احتمال ابتلا به این بیماریها را رد کند. دکتر رضادوست افزود:
معمولاً پزشک فرآیند تشخیص دیورتیکولیت را با انجام معاینات بالینی مانند
بررسی شکم بیمار برای تعیین حساسیت به لمس آغاز میکند. در زنان علاوه بر
این ممکن است آزمایش لگن نیز انجام شود تا احتمال ابتلا به بیماریهای لگنی
دیگر نیز رد شود.این فوق تخصص گوارش و کبد بیان کرد: پس از آن ممکن است
پزشک دستورات مختلفی جهت تشخیص این بیماری را صادر کند که عبارتند ازآزمایش
ادرار و آزمایش خون برای بررسی علائم وجود عفونت در بدن، آزمایش بارداری
برای زنانی که در سن زایمان قرار دارند، آزمایش عملکرد کبد برای رد وجود
علل دیگر ایجادکننده درد شکم و آزمایش مدفوع برای رد احتمال وجود عفونت در
افرادی که اسهال دارند.وی افزود: سی تی اسکن برای مشخص کردن کیسههای ملتهب
یا مبتلا به عفونت و تأیید تشخیص دیورتیکولیت انجام میشود و همچنین این
آزمایش شدت دیورتیکولیت را مشخص کرده و به تعیین روش درمان نیز کمک
میکند.دکتر رضادوست گفت: درمان دیورتیکولیت روده به شدت علائم و نشانههای
بیماری بستگی دارد.اگر علائم بیماری خفیف هستند میتوان درمان دیورتیکولیت
روده را در منزل انجام داد. این فوق تخصص گوارش و کبد افزود: درصورت ابتلا
به نوع خفیف این بیماری پزشک توصیههای مختلفی را خواهد داشت که عبارتند
از مصرف آنتیبیوتیک برای درمان عفونت، رژیم غذایی مایع به مدت چند روز و
تا زمانی که روده بیمار بهبود یابد. زمانی که علائم بیمار بهبود یافت وی
میتواند به مرور مصرف غذاهای جامد و رژیم غذایی معمول خود را آغاز کند و
مصرف داروهای مسکن بدون نیاز به نسخه پزشک مانند استامینوفن.این اقدامات
درمانی معمولاً در بیشتر افراد مبتلا به دیورتیکولیت موفقیتآمیز است. وی
تصریح کرد: اگر بیمار دچار حمله شدید دیورتیکولیت یا بیماریهای دیگر شد
باید در بیمارستان بستری شود. در این صورت درمان شامل استفاده از
آنتیبیوتیکهای داخل وریدی و قرار دادن یک لوله برای تخلیه آبسه است.دکتر
رضادوست توضیح داد: بیماران مبتلا به دیورتیکولیت معمولاً در برخی شرایط
باید برای درمان دیورتیکولیت روده خود تحت عمل جراحی قرار گیرند که عبارتند
از بیمارانی که عوارضی نظیر سوراخ شدن آبسه، فیستول یا انسداد روده دارند،
بیمارانی که چندین دیورتیکول ساده دارند و بیمارانی که مشکلات ایمنی
دارند.این فوق تخصص گوارش و کبد گفت: دو نوع اصلی عمل جراحی برای درمان
دیورتیکولیت وجود دارد که عبارتند از برش روده اولیه و برش روده با
کولونستومی.وی افزود: در روش برش روده اولیه، جراح قسمتی از روده بیمار را
برداشته و سپس قسمتهای سالم آن را به هم متصل میکند (آناستاموز). با این
کار روده میتواند حرکات عادی خود را داشته باشد. متناسب با میزان التهاب
ممکن است عمل جراحی به صورت باز یا کم تهاجمی (لاپاروسکوپی) انجام شود.
دکتر رضادوست خاطرنشان کرد: اگر التهاب به حدی شدید باشد که امکان اتصال
کولون به رکتوم پس از عمل جراحی وجود نداشته باشد ممکن است جراح عمل
کولونستومی را برای درمان دیورتیکولیت روده انجام دهد. یک حفره (استوما) در
دیواره شکم ایجاد شده که به قسمت سالم کولون بیمار متصل میشود. مواد زائد
از طریق این حفره وارد کیسه میشوند و زمانی که التهاب کمتر شد
کولونوستومی بازگردانده شده و روده دوباره در مدار قرار میگیرد.
این
فوق تخصص گوارش و کبد تشریح کرد: پزشک ممکن است شش هفته پس از بهبودی
دیورتیکولیت بیمار، انجام کولونوسکوپی را توصیه نماید به خصوص اگر این
آزمایش در سال قبل انجام نشده باشد. ارتباط مستقیمی بین بیماری دیوتیکولار و
سرطان کولون یا سرطان رکتال مشاهده نشده است اما کولونوسکوپی ( که
نمیتوان آن را در زمان بروز دیورتیکولیت انجام داد ) میتواند احتمال
ابتلا به سرطان کولون را کاهش دهد. وی ادامه داد: در برخی موارد نیز انجام
عمل جراحی برای مبتلایان به دیورتیکولیت توصیه میشود اما برای انجام عمل
جراحی تعداد دفعات حمله مورد توجه قرار میگیرد زیرا بیشتر افراد حتی پس از
بروز دو حمله یا بیشتر نیز بهبود مییابند. تصمیمگیری برای انجام عمل
جراحی یک تصمیم شخصی است و غالباً بر اساس تناوب حملات و عوارض ایجاد شده
در بدن بیمار اتخاذ میشود.دکتر رضادوست اشاره کرد: برای کمک به پیشگیری از
ابتلا به دیورتیکولیت میتوان برخی اقدامات را انجام داد که عبارتند از
اینکه به طور مرتب و منظم ورزش کنید، فیبر بیشتری بخورید و مقادیر زیادی
مایعات بنوشید. این فوق تخصص گوارش و کبد گفت: برخی از کارشناسان بر این
عقیدهاند که باکتریهای خوب در کولون افراد مبتلا به دیورتیکولیت به
اندازه کافی وجود ندارند. پروبیوتیکها ( غذاها یا مکملهایی که حاوی
باکتریهای مفید هستند ) در برخی موارد برای پیشگیری از ابتلا به
دیورتیکولیت توصیه میشود اما این توصیهها هنوز به صورت علمی تأیید
نشدهاند.
>هنوز مشخص نیست علت دقیق ایجاد دیورتیکول چیستدر
ادامه نیز دکترمسعود صدر الدینی، فوق تخصص گوارش و کبد در اینباره خاطرنشان کرد: بیماری دیورتیکولیت
زمانی ایجاد میشود که کیسههای برآمده در جداره داخلی روده بزرگ یا کولون
تشکیل شده و به تدریج این کیسهها دچار عفونت یا التهاب شوند.وی مطرح کرد:
رایجترین و شدیدترین علائم مشکل دیورتیکولیت با درد شدید در ناحیه پایین و
سمت چپ شکم همراه است. افراد مختلف میتوانند با نوشیدن مقدار زیاد آب و
مصرف مواد غذایی سرشار از فیبر به پیشگیری از ابتلا به این بیماری کمک
کنند. این فوق تخصص گوارش و کبد توضیح داد: انتخاب یک رژیم غذایی دارای سطح
فیبر پایین میتواند باعث ابتلای فرد به یبوست شود. به این ترتیب با
ابتلای فرد به یبوست، فشار بیشتری برای دفع مدفوع لازم خواهد بود. امروزه
متخصصین گوارش اعتقاد دارند افزایش فشار به روده بزرگ میتواند باعث ابتلا
به ديورتيكول شود. دیورتیکولیت زمانی ایجاد میشود که مواد مدفوع در
دیورتیکول گیر افتاده و باعث ایجاد عفونت در محل گردد.وی ابراز داشت: با
توجه به شرایط بیمار مبتلا به دیورتیکولیت، پزشک ممکن است از روشهای مناسب
برای درمان در خانه برای بیمار استفاده کرده یا به وی پیشنهاد دهد در
بیمارستان در طول درمان بستری شود.دکتر صدرالدینی بیان کرد: در صورتی که
عوارض ناشی از بیماری دیورتیکولیت گسترش پیدا کنند، پزشک ممکن است تشخیص
دهد که بهترین روش برای درمان فرد بستری شدن وی در بیمارستان است.این فوق
تخصص گوارش و کبد ادامه داد: این عوارض میتوانند شامل مسدود شدن مسیر روده
یا تشکیل آبسه در روده (یک کیسه پر شده با چرک) باشد. به این ترتیب در طول
مدت بستری شدن بیمار در بیمارستان، داروهای آنتیبیوتیک از طریق سرم در
اختیار بدن وی قرار خواهد گرفت.همچنین در صورت ایجاد آبسه، پزشک میتواند
با استفاده از سوزن چرک داخل آن را خارج کند.وی گفت: بستری شدن فرد مبتلا
به دیورتیکولیت در بیمارستان معمولاً یک تا دو روز طول میکشد اما در موارد
نادر، ممکن است لازم شود بیمار برای مدت طولانیتر در بیمارستان باقی
بماند تا به این ترتیب پزشک بتواند وضعیت وی را تحت نظارت داشته باشد. در
این شرایط ریکاوری کامل از بیماری به چند هفته یا چند ماه زمان بر اساس
رژیم غذایی و سبک زندگی فرد پس از درمان نیاز دارد.دکتر صدر الدینی متذکر
شد: گاهی اوقات، دیورتیکولیت دوباره عود کرده یا عفونت به خوبی به داروهای
آنتیبیوتیک واکنش نشان نمیدهد. در این شرایط پزشک احتمالاً به بیمار
توصیه میکند از عمل جراحی برای برداشتن بخش آسیبدیده از روده که حاوی
دیورتیکول عفونی است، استفاده نماید.
این فوق تخصص گوارش و کبد افزود:
پس از جراحی، احتمالاً لازم است بیمار برای چند روز تا یک هفته یا بیشتر در
بیمارستان بستری شود. به هر حال ریکاوری کامل پس از این درمان به چند ماه
زمان نیاز دارد. در حقیقت این شرایط به برنامه درمان و تغییرات ایجاد شده
در سبک زندگی فرد بستگی داشته و میتواند از بازگشت مجدد بیماری پیشگیری
نماید.وی توضیح داد: روشهای درمان در خانه برای مبتلایان به دیورتیکولیت
میتواند شامل استراحت در رختخواب برای مدت چند روز تا یک هفته یا بیشتر،
مصرف مایعات تا به این ترتیب به روده استراحت داده شده و امکان ترمیم
دیورتیکول فراهم شود و تجویز داروهای آنتیبیوتیک همچون سیپروفلوکساسین
(سیپرو)، لیوفلوکساسین (لواکویین)، یا مترونیدازول (فلاگیل).دکتر صدر
الدینی تشریح کرد: به طور کلی دیورتیکول عبارت از کیسههای برآمده یا
تاولهای کوچک است که در جداره داخلی روده بزرگ یا کولون ایجاد
میشود.هنگامی که این کیسهها برای اولین بار تشکیل شده و دچار التهاب یا
عفونت نشده باشند، در اصطلاح به آنها دیورتوکولوز گفته میشود. اما هنگامی
که این کیسهها دچار عفونت شده و ملتهب شوند، در اصطلاح به آنها
دیورتیکولیت گفته میشود که در اکثر مواقع در روده بزرگ ایجاد میشود.این
فوق تخصص گوارش و کبد اشاره کرد: هنوز مشخص نیست که علت دقیق ایجاد
دیورتیکولیت چیست اما مصرف مواد غذایی دارای سطح پایین فیبر میتواند با
تشکیل این کیسهها ارتباط داشته باشد. به این ترتیب مصرف مواد غذایی حاوی
سطح فیبر و آب مناسب میتواند به نرم شدن مدفوع و رفع این مشکل کمک کند. در
حقیقت مدفوع نرم راحتتر از مجرای مقعد عبور میکند. به این ترتیب برخی از
دلایل اصلی ایجاد این مشکل عدم مصرف مواد غذایی حاوی سطح فیبر کافی،
یبوست، چاقی، بالا رفتن سن است.وی عنوان کرد: درد ناگهانی در قسمت پایین
شکم سمت چپ رایجترین و شدیدترین نشانه ابتلا به بیماری دیورتیکولیت است.
این درد و ناراحتی همراه با آن ممکن است در طول چند روز تشدید شود. دکتر
صدر الدینی افزود: سایر علائم ابتلا به دیورتیکولیت عبارتند ازایجاد درد و
ناراحتی در ناحیه شکم که معمولاً در ناحیه پایین و سمت چپ شکم احساس
میشود، حالت تهوع و استفراغ، یبوست، تب، نفخ یا باد آوردن شکم، اسهال،
بیاشتهایی و خونریزی مقعد که معمولاً به رنگ قرمز روشن است.این فوق تخصص
گوارش و کبد توصیه کرد: درصورت احساس درد شدید در ناحیه شکم برای تشخیص
احتمال ابتلا به دیورتیکولیت با متخصص گوارش ملاقات کنید. انجام این کار
بهطور خاص زمانی اهمیت دارد که درد ایجاد شده محدود به ناحیه سمت چپ پایین
شکم باشد.وی ادامه داد: خون در مدفوع یا حالت تهوع و استفراغ غیر عادی نیز
میتوانند از نشانههای ابتلا به این مشکل بوده و میبایست تحت مراقبت
درمانی قرار گیرند. دکتر صدر الدینی متذکر شد: به هر حال توجه داشته باشید
همواره علائم گفته شده با ابتلا به دیورتیکولیت ارتباط ندارند ولی در هر
حالت غیر عادی بوده و میبایست توسط پزشک بررسی شوند. به این ترتیب متخصص
گوارش میتواند از آزمایشهای مناسب برای تشخیص ابتلای شما به این بیماری
یا دلایل احتمالی ایجاد این شرایط استفاده کند.این فوق تخصص گوارش و کبد
گفت: عوارض ابتلا به دیورتیکولیت در بین حدود 25 درصد افراد مبتلا به آن
مشاهده میشود. این عوارض شامل ایجاد آبسه، فیستول مقعدی، پریتونیت.وی
ابراز داشت: متخصص گوارش فرآیند تشخیص ابتلا به بیماری دیورتیکولیت را با
صحبت کردن با بیمار درباره علائم بیماری و شرح حال وی شروع میکند.دکتر
صدرالدینی اضافه کرد: علاوه بر این پزشک ممکن است از معاینه فیزیکی و بررسی
درد در ناحیه شکم به این منظور استفاده نماید. آزمایش مدفوع، آزمایش خون و
سی تی اسکن نیز از روشهای دیگری است که برای بررسی ایجاد این مشکل توسط
پزشک مورد استفاده قرار میگیرد.این فوق تخصص گوارش و کبد مطرح کرد: اکثر
روشهای درمان موجود برای دیورتیکولیت دارای اثربخشی مناسب هستند اما
دیورتیکول دررودهها برای باقیمانده عمر فرد باقی میماند.این شرایط به
معنی این است که دیورتیکول میتواند در هر زمان در آینده دوباره بازگشته و
عود نماید. وی اضافه کرد: تغییر در سبک زندگی میتواند از بازگشت شرایط
بیماری پیشگیری کند. توجه داشته باشید نوشیدن مقدار زیاد آب و اضافه کردن
فیبر به رژیم غذایی از روشهای مناسب و با اهمیت برای پیشگیری از یبوست
هستند و برخی افراد بیان میکنند مصرف مواد غذایی خاص همچون بادامزمینی،
تمشک، یا سیبزمینی میتواند باعث بازگشت بیماری دیورتیکولیت شود.دکتر صدر
الدینی خاطرنشان کرد: بهترین انتخاب برای پیشگیری از این شرایط نظارت بر
مواد غذایی مصرفی از طریق اضافه کردن فیبر کافی به آن میباشد. در این
شرایط لازم است مواد غذایی حاوی فیبر به آرامی با مصرف میوهها و سبزیجات
تازه شروع شود. این فوق تخصص گوارش و کبد متذکر شد: رفتن به دستشویی در
زمان مناسب میتواند نقش با اهمیت در پیشگیری از ایجاد یبوست داشته باشد.
در حقیقت منتظر ماندن طولانی قبل از رفتن به دستشویی میتواند باعث سفت شدن
مدفوع شده و فشار وارد شده به رودهها را در هنگام دفع افزایش دهد.وی گفت:
انجام تمرینهای حرکتی و فعالیتهای ورزشی برای مدت حداقل 30 دقیقه در روز
میتواند به توقف فرآیند تشکیل دیورتیکولیت کمک کند. در حقیقت حرکتهای
ورزشی منظم میتواند باعث کاهش فشار به رودهها شده و عملکرد رودهها را
تنظیم نماید.
> درد، یکی از شایعترین علائم دیورتیکولیت است در ادامه نیز دکتر امیر سعید صادقی، فوق تخصص گوارش و کبد در این باره خاطرنشان کرد: دیورتیکولیت، اختلالی است که با درد، تب و مشکل در مدفوع کردن همراه میباشد.
وی
اشاره کرد: غذایی که میل میشود، از طریق لولهای دراز به نام روده به
معده میرسد. قسمت انتهایی روده، کولون میباشد. کیسههای حباب مانند موجود
در دیواره کولون، دیورتیکول نام دارند. در بسیاری از موارد، این کیسهها
منجر به بروز علامت و نشانهای نمیشوند.این فوق تخصص گوارش و کبد توضیح
داد: دیورتیکولیت، زمانی ظاهر میشود که این کیسهها به اندازه اشک کوچک در
آیند و عفونی شوند.وی بیان کرد: درد، یکی از شایعترین علائم دیورتیکولیت
است که در قسمت تحتانی شکم احساس میشود.برخی دیگر علائم عبارتند از
تب،یبوست، اسهال و حالت تهوع است.دکتر صادقی عنوان کرد: عمدتا نیازی به
انجام تست خاصی جهت تشخیص دیورتیکولیت نیست و امکان تشخیص وجود دارد اما
برخی تستهای تشخیصی عبارتند ازسی تی اسکن، اولتراسوند شکمی.این فوق تخصص
گوارش و کبد ابراز داشت: درمان دیورتیکولیت بر اساس تظاهرات بالینی در نظر
گرفته میشود. در صورتی که شدت علائم کم باشد، مصرف آنتی بیوتیک و نوشیدن
مایعات توصیه میشود.در صورت تشدید علائم و تب، نیاز است تا فرد در
بیمارستان بستری شود و آنتی بیوتیک از راه تزریقی، وارد رگها شود.وی ادامه
داد: در صورت بروز عفونت در فرد مبتلا به دیورتیکولیت، پزشک با قرار دادن
لولهای در داخل شکم، عفونت را خارج میکند.دکتر صادقی میگوید: در شرایط
حاد مبتلا به دیورتیکولیت، جراحی و برداشتن قسمتی از کولون توصیه میشود.
چند ماه بعد از درمان عفونت، کولونوسکوپی انجام میشود. در این تست، پزشک
به بررسی داخل کولون میپردازد تا تعداد و محل دقیق کیسهها مشخص شود. در
این تست، نشانههای سرطان نیز بررسی خواهد شد. این فوق تخصص گوارش و کبد
گفت: مصرف هر چه بیشتر فیبر، در افراد مبتلا به دیورتیکولیت توصیه میشود.
میوه، سبزیجات سبز و حبوبات، سرشار از فیبر هستند. اگر شما جزو آن دسته از
افرادی هستید که چنین مواد غذایی مصرف نمیکنند، بهتر است شروع مصرف را به
بعد از بهبود علائم موکول کنید. نیازی به عدم مصرف مواد غذایی مانند ذرت و
یا موارد مشابه نمیباشد.
> راههای مختلفی جهت پیشگیری از ابتلا به دیورتیکولیت وجود دارددر
ادامه نیز دکتر محمد امانی، فوق تخصص گوارش و کبد در این باره خاطرنشان کرد: بیماری دیورتیکولیت شرایط
گوارشی بوده که روده بزرگ (کولون) را تحت تاثیر قرار میدهد. در طی ابتلا
به این بیماری، برآمدگیها یا پاپولهای کوچک (دیورتیکول) در پوشش روده
ایجاد میشوند. بیماری دیورتیکولیت زمانی به وجود میآید که این برجستگیها
ملتهب یا عفونی میشوند. وی بیان کرد: کولون سیگموئید قسمتی از روده بزرگ
است که ممکن است، دچار بیماریهای مختلفی شود که یکی از آنها دیورتیکولیت
است. این فوق تخصص گوارش و کبد اذعان داشت: در صورتی که فرد مبتلا به یبوست
باشد، فشار زیادی به کولون سیگموئید وارد میشود که این فشار موجب بزرگ
شدن و رشد دیورتیکولهای پوشاننده سطح روده شده که در این حالت فرد مبتلا
به بیماری بیخطر دیورتیکولوز میشود. وی افزود: درصورتی که این
دیورتیکولها ملتهب و عفونی شوند، فرد به بیماری دیورتیکولیت مبتلا خواهد
شد. این بیماری ممکن است درهرقسمتی از روده ایجاد شود اما از آنجایی که
کولون سیگموئید مستعد ابتلا به دیورتیکولوز است احتمال بروز دیورتیکولیت
نیز در آن بیشتر از سایر نقاط روده است.دکتر امانی اشاره کرد: بیماری
دیورتیکولیت علائم مختلفی را ایجاد میکند که مهمترین آن عبارتند از تب،
درد شکم (پایین سمت چپ)، تهوع، استفراغ، تغییر در عادت روده (اغلب یبوست) و
خونریزی از مقعد یا خون در مدفوع (خون قرمز روشن). این فوق تخصص گوارش و
کبد میگوید: برای تشخیص بیماری دیورتیکولیت، پزشک پس از معاینه شخص و
شناسایی علائم او معمولا انجام سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی را تجویز
میکند تا از طریق آن روده را مشاهده و ضایعات احتمالی را شناسایی
نماید.همچنین در برخی موارد برای تشخیص دقیقتر انجام آزمایش خون و سی تی
اسکن شکمی نیز پیشنهاد میشود.وی ادامه داد: درمان پس از مشخص شدن بیماری
دیورتیکولیت و تایید آن، به سبب عفونت و التهاب ایجاد شده پزشک مصرف آنتی
بیوتیک خوراکی را تجویز میکند. البته همراه با مصرف دارو لازم است مقدار
زیادی آب نیز بنوشید. در صورت پیشرفت بیماری و افزایش عفونت روده پزشک مصرف
آنتی بیوتیک وریدی را توصیه میکند.
دکتر امانی اظهار کرد: ازعوارضی
که بیماری دیورتیکولیت ایجاد میکند، میتوان به آبسه،انسداد
روده،فیستول،پریتونیت یا التهاب صفاق اشاره کرد.
این فوق تخصص گوارش و
کبد در پایان گفت: راههای مختلفی جهت پیشگیری از ابتلا به دیورتیکولیت
وجود دارد که عبارتند از اینکه مصرف فیبر، انجام حرکات ورزشی و فعالیت بدنی
منظم، کاهش مصرف گوشت، مصرف پروبیوتیک و مصرف زیاد مایعات است.