مکان هایی وجود دارد که اگر به دنبال مقصدی ایده‌آل برای سفر باشید، نباید از آن‌ها دیدن کنید. مکان های خاصی که به عنوان خطرناک ترین مکان های جهان برای بازدید ثبت شده است، و فقط یک ماجراجوی واقعی میتواند به آن سفر کند.
جاده مرگ
جاده یونگاس شمالی به دلایل درستی به «جاده مرگ» معروف است. بالا و پایین رفتن از این جاده ۶۹ کیلومتری به دلیل مه، رانش زمین، آبشارها و صخره هایی که در هر پیچ در ارتفاع ۶۱۰ متری سقوط می کنند، بسیار خطرناک است و آن را در فهرست خطرناک‌ترین مکان‌های دیدنی جهان قرار می‌دادند.
این مسیر که به طور رسمی به عنوان جاده یونگاس شمالی شناخته می شود، توسط زندانیان جنگی پاراگوئه از درگیری مرگبار چاقو در دهه ۱۹۳۰ ساخته شد تا بتواند لاپاز را با لاس یونگاس و آمازون متصل کند. در سال ۱۹۹۵، بانک توسعه بین المللی آمریکا آن را «خطرناک ترین جاده جهان » اعلام کرد. تا سال ۱۹۹۴، تقریباً ۳۰۰ راننده هر سال کشته می‌شدند و پیش از پایان ساخت جاده جدیدی بین لاپاز و کوریکو در سال ۲۰۰۶ نیز، حدود ۳۰۰ نفر در سال در این جاده، جان خود را از دست می دادند.
جزیره مار
جزیره ای در 25 مایلی سواحل برزیل وجود دارد که هیچ کسی جرات قدم زدن در آن را ندارد. شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه آخرین ماهیگیری که بیش از حد به این سواحل منحرف شده بود، روزها بعد در حال حرکت در قایق خود، بی جان غرق در خون پیدا شد. این جزیره اسرارآمیز به نام Ilha da Queimada Grande شناخته می شود و بنا به گزارش ها، پا گذاشتن در آن بسیار خطرناک است و دولت برزیل بازدید از آن را برای هر کسی غیرقانونی اعلام کرده است. در این جزیره گونه های مختلفی از مارهای سمی مانند مارهای سر نیزه طلایی، گونه افعی گودال و یکی از مرگبارترین مارهای جهان است، زندگی میکنند. مطمئناً این مکان خطرناک ترین مکان روی زمین است.
اویمیاکن
اویمیاکن یک روستای کوچک واقع در منطقه اویمیاکن در روسیه است. این مکان به دلیل شرایط آب و هوایی شدید یکی از خطرناک ترین مکان ها محسوب می شود. دمای شدید باعث می شود که زندگی در این منطقه غیرممکن باشد. دمای هوا تا 40- درجه سانتیگراد کاهش می یابد، و گردشگران یا مسافران نمی توانند با خیال راحت از این مکان دیدن کنند زیرا تعداد زیادی نمی توانند در این دما زنده بمانند.
به غیر از فصل های گرم، مردم از این مکان دیدن نمی کنند، زیرا سبزی در دسترس نیست و چیزی نمی توان کشت کرد، بنابراین کمبود غذا یکی دیگر از مشکلات اساسی است. تنها حدود 500 نفر توانسته اند در این مکان مستقر شوند و از سرمای سخت جان سالم به در ببرند.
