علائم بیماری خودشیفتگی چیست؟

اختلال شخصیت خودشیفته، مردان را بیشتر از زنان درگیر می‌کند و اغلب در نوجوانی، یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود.

• احساس عجیبی از خودبرتربینی و به تحسین مداوم و بیش از حد نیاز دارند.
• حس می‌کنند که مستحق دریافت امتیازات و رفتار ویژه هستند.
• انتظار دارند حتی بدون موفقیت، دیگران آن‌ها را برتر بدانند. 
• معمولا طوری رفتار می‌کنند که دستاوردها و استعدادهایشان بزرگ‌تر از آنچه هست، به نظر برسد.
• در مورد موفقیت، قدرت، درخشش، زیبایی، یا داشتن همسری عالی تخیل می‌کنند.
• باور دارند که برتر از دیگران هستند و فقط می‌توانند با افرادی به همان اندازه خاص وقت بگذرانند.
• انتظار لطف ویژه دارند و متوقع‌اند بدون اینکه درخواستی داشته باشند، دیگران نیازهای آن‌ها را بدانند.
• از دیگران برای به دست آوردن آنچه می‌خواهند، سوءاستفاده می‌کنند.
• از شناخت نیازها و احساس دیگران ناتوان‌اند یا تمایلی به این کار ندارند.
• به دیگران حسادت می‌کنند و باور دارند دیگران به آن‌ها حسادت می‌کنند.
• رفتار متکبرانه دارند، زیاد لاف می‌زنند و مغرورند. 
• اصرار دارند که بهترین چیزها را داشته باشند.

• هنگامی که به رسمیت شناخته نمی‌شوند، بی‌تاب یا عصبانی می‌شوند.
• در تعامل با دیگران مشکلات زیادی دارند و به راحتی احساس حقارت می‌کنند.

  افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته به احتمال زیاد نمی‌خواهند بپذیرند که مشکلی وجود دارد، بنابراین معمولا به دنبال درمان نیستند. به

• واکنش خود را با خشم، یا تحقیر نشان می‌دهند و سعی می‌کنند دیگران را تحقیر کنند تا خود را برتر جلوه بدهند.
• در مدیریت احساس و رفتار خود مشکل دارند.
• مشکلات زیادی را در مواجهه با استرس و سازگاری با تغییر، تجربه می‌کنند.
• از موقعیت‌هایی که ممکن است در آن‌ها شکست بخورند، کناره‌گیری یا اجتناب می‌کنند.
• احساس افسردگی می‌کنند چون به کمال نمی‌رسند.
• احساس پنهانی ناامنی، شرم، تحقیر و ترس از شکست‌خورده به نظر رسیدن، دارند. 

• محیط: روابط والدین و فرزند با تحسین بیش از حد، یا انتقاد بیش از حد همراه بوده که با تجربیات و دستاوردهای واقعی کودک مطابقت نداشته.
• ژنتیک: ویژگی‌های ارثی.
• نوروبیولوژی: ارتباط بین مغز و رفتار و تفکر.

• مشکلات در روابط
• مشکلات در محل کار، یا مدرسه
• افسردگی و اضطراب
• سایر اختلالات شخصیتی
• اختلال خوردن: بی‌اشتهایی
• مشکلات سلامت جسمانی
• سوء مصرف مواد مخدر، یا الکل
• افکار خودکشی

• در اسرع وقت برای مشکلات روانی دوران کودکی تحت درمان قرار بگیرید.
• در خانواده‌درمانی شرکت کنید تا راه‌های سالم برقراری ارتباط، یا کنار آمدن با درگیری‌ها، یا ناراحتی‌های عاطفی را بیاموزید.
• در کلاس‌های والدین شرکت کنید و در صورت نیاز از یک درمانگر، یا مددکار اجتماعی راهنمایی بخواهید.

• علائم و نحوه تاثیر آن‌ها بر زندگی شما.
• معاینه فیزیکی برای اطمینان از اینکه مشکل جسمی در ایجاد علائم ندارید.
• ارزیابی روانشناختی کامل که ممکن است شامل پر کردن پرسشنامه باشد.

  درمان اختلال شخصیت خودشیفته، روان‌درمانی است. در صورتی که بیمار به سایر مشکلات روانی مثل افسردگی دچار باشد، ممکن است دارو هم تجویز شود. 

• کمک می‌کند یاد بگیرید با دیگران بهتر ارتباط برقرار کنید تا روابط شما نزدیک‌تر، لذت‌بخش‌تر و باارزش‌تر شود.
• کمک می‌کند تا علل حس‌های خود و آنچه شما را به رقابت، بی‌اعتمادی به دیگران و دوست نداشتن دیگران سوق می‌دهد، درک کنید.
• کمک می‌کند روابط شخصی واقعی را بپذیرید و حفظ کنید و با دیگران همکاری کنید.
• کمک می‌کند توانایی‌ها، مهارت‌ها و پتانسیل واقعی خود را بشناسید و بپذیرید تا بتوانید انتقاد، یا شکست را تحمل کنید.
• کمک می‌کند توانایی خود را برای درک و مدیریت حس‌هایتان افزایش دهید.
• کمک می‌کند درک کنید و یاد بگیرید چگونه با مسائل مربوط به عزت نفس خود برخورد کنید.
• کمک می‌کند یاد بگیرید به جای اهداف غیرواقع‌بینانه برای خودتان اهداف واقعی تعریف کنید و به آن‌ها برسید.
  

ماهیت اختلال شخصیت خودشیفته می‌تواند به شما این احساس را بدهد که درمان، ارزش وقت و توجه شما را ندارد و ممکن است وسوسه شوید که آن را ترک کنید.

ممکن است در مورد درمان، دافعه داشته باشید، یا فکر کنید که درمان، غیر ضروری است. ماهیت اختلال شخصیت خودشیفته می‌تواند به شما این احساس را بدهد که درمان، ارزش وقت و توجه شما را ندارد و ممکن است وسوسه شوید که آن را ترک کنید. اما این راهکارها را به کار ببرید:

• ذهن خود را باز نگه دارید. روی مزایایی که از درمان به دست می‌آورید، تمرکز کنید.
• برنامه درمانی خود را دنبال کنید. در جلسات درمانی شرکت کنید و داروهایتان را طبق دستور مصرف کنید. بله! ممکن است کار سختی باشد و ممکن است گاهی اوقات با شکست مواجه شوید.
• در صورت سوء مصرف الکل، یا مواد مخدر، یا سایر مشکلات سلامت روانی، تحت درمان قرار بگیرید. 
• روی اهداف خود متمرکز بمانید.
  

خلاصه

افراد خودشیفته، خود را برتر از دیگران می‌بینند، به توجه بیش از حد نیاز دارند و به دنبال گرفتن تحسین از دیگران هستند. دلیل اختلال خودشیفته هنوز به صورت قطعی مشخص نیست، بنابراین درمان قطعی هم برای آن وجود ندارد. دارودرمانی، روان‌درمانی و درمان‌های خانگی، می‌تواند به بهبود بیمار کمک کند.