از هر پنج زوج، یک زوج یا در آقایان و یا در خانمها مشکل ناباروری وجود دارد که باید با توجه به نرخ پایین رشد جمعیت درکشور به آن توجه ویژهای شود.
شفا آنلاین>سلامت>از همان ابتدای تشکیل دولت سیزدهم، زیرپوشش بیمه پایه قرارگرفتن هزینههای درمان ناباروری و نازایی، جزو نخستین مصوبههای دولت بود
به گزارش شفا آنلاین: کمتر از یک سال پس از ابلاغ این مصوبه به دستگاههای مربوط، هیئتوزیران قانون جوانی جمعیت و ضوابط پوشش بیمهای خدمات ناباروری را تصویب کرد تا روند درمان بیش از ۳.۵میلیون زوج نابارور زیرپوشش بیمه قرار بگیرد؛ اما به نظر میرسد با گذشت بیش از دوسال از این ابلاغ، هنوز گره از مشکلات زوجهای نابارور باز نشده است.
هر پنج زوج، یک زوج نابارور
مدیر مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری و سقط مکرر ابنسینا میگوید: از هر پنج زوج، یک زوج یا در آقایان و یا در خانمها مشکل ناباروری وجود دارد که باید با توجه به نرخ پایین رشد جمعیت درکشور به آن توجه ویژهای شود.
علی صادقی تبار با اشاره به اینکه
درمانهای ناباروری به چهار دسته کلی تقسیم میشوند، اظهار میکند: برخی از درمانها سرپایی هستند و با مصرف برخی داروها و مکملها و با اصلاحاتی که پزشک در درمانها انجام میدهد به طور طبیعی باروری صورت میگیرد.
در درمان و دسته بعدی، در اقداماتی با تکنیکهای سادهتر، سلولهای جنسی پدر گرفته و شستوشو و تغلیظ شده و در نهایت سلولهای مناسب با کیفیت خوب در یک روز مشخص به رحم مادر تلقیح میشود و این امکان را فراهم میکنند که باروری به صورت طبیعی اتفاق بیفتد.
وی راه سوم درمان ناباروری را میکرواینجکشن، یک تکنیک در روش درمان ناباروری توسط لقاح خارج از رحم یا آیویاف عنوان میکند و ادامه میدهد: در این روش، لقاح توسط متخصص در محیط آزمایشگاهی با تزریق مستقیم اسپرم به درون تخمک انجام میشود؛ از این روش معمولاً در مواردی استفاده میشود که مشکلی در اسپرم مرد وجود دارد.
ناباروری به پایان میرسد؟
وی نوع آخر درمان ناباروری که تاحدود زیادی امید را به خانوادهها برگردانده و میتوان گفت ناباروری را به پایان خودش نزدیک کرده، درمانهای جایگزین و اهدا بیان میکند و میگوید: به عبارتی زوجینی که در درمانهای مختلف نتیجه نمیگیرند، مادر این امکان را دارد که از سلول اهدا شده از فرد و زوج دیگری استفاده و در نهایت بتواند طعم بارداری و باروری را تجربه کند که به لحاظ مسائل اخلاقی، فقهی و قانونی هم مزایایی را به وجود آورده و بسیاری از زوجین که از راههای دیگر، باروری برای آنها اتفاق نمیافتد میتوانند از این روش استفاده کنند. وی ادامه میدهد: در روش درمانهای جایگزین و اهدا، اطلاعات از این منظر که برای فرد از این روش استفاده شده و هم اینکه از سلول چه کسی استفاده شده، کاملاً محرمانه خواهد ماند؛ چون این موضوع هم الزام اخلاقی و هم الزام قانونی است.
وی همچنین با اشاره به چالشها و مشکلات در درمان ناباروری، یکی از مهمترین این چالشها را طولانی بودن درمانها میداند که گاهی برخی از زوجین از درمان خسته میشوند و میگوید: شانس موفقیت در درمان ناباروری در هر مرحله بین ۳۵ تا ۴۰درصد است و ممکن است این درمانها در چند نوبت انجام شود و از طرفی درمانها پشت سر هم نیست و ممکن است حتی تا بیش از دو سال هم طول بکشد؛ بسیار مهم است که زوجین هم مسیر درمان را خوب بشناسند و هم این مسیر درمان را خیلی خوب دنبال کنند. وی یکی از مهمترین مشکلات را بحثهای هزینهای میداند و میگوید: هزینه درمان ناباروری در دنیا بین ۱۰ تا ۱۵ هزار دلار است. این هزینه در کشورهای منطقه بین ۵ تا ۶ هزار دلار و در کشور ما ۶۰۰ تا ۷۰۰ دلار است که بخش زیادی از این هزینهها نیز پوشش بیمهای دارد.
بروکراسی حاکم بر بیمهها
وی با گلایه از سازوکار سنتی پرداخت در بیمههایی که در حال پوششدهی هزینههای بیماران و زوجین هستند، اضافه میکند: خوشبختانه دو سالی است که بیمهها به بحثهای هزینهای ورود داشتهاند و مجلس و قانون از آنها حمایت کردهاند که هزینههای بیماران را پرداخت کنند؛ اما متأسفانه هنوز طعم شیرین حمایت مالی بیمه بهخوبی توسط مردم چشیده نشده و با اینکه منابع قابل توجهی برای این موضوع اختصاص داده شده، اما بروکراسیهای فراوان در پرداخت هزینههای بیماران و طولانی شدن مسیر دریافت این هزینهها طعم شیرین حمایت مالی دولت را از بین برده و به عبارتی به سختی این پول به دست بیمهشدگان میرسد.
رئیس مرکز فوقتخصصی درمان ناباروری و سقط مکرر ابنسینا با تأکید بر اینکه اگر این تحول در بیمه اتفاق بیفتد، تعداد قابل توجهی از این ۳.۵میلیون جمعیت نابارور، درمانهای خود را انجام میدهند و ما دغدغه اکنون در مورد نرخ منفی جمعیت را نخواهیم داشت، ادامه میدهد: راهکاری بسیار ساده و راحت هم به مجلس و هم به بیمهها ارائه دادیم که متأسفانه تا امروز اجرایی نشده مبنی براینکه با اجرای یک سامانه مجزا، توزیع و رساندن پول به دست زوجهای نابارور را اجرایی کنند؛ قطعاً با اجرای این روش، بسیاری از زوجین که با مشکلات مالی روبهرو هستند برای درمان اقدام خواهند کرد. صادقیتبار در خصوص پیشبینیها در برنامه هفتم توسعه برای بحث درمان ناباروری نیز با اشاره به اینکه حمایتهایی در گذشته بوده و ما هم پیشنهادی در برنامه هفتم توسعه برای افزایش حمایتها از زوجین نابارور دادهایم، ادامه میدهد: در برنامه هفتم توسعه اشارهای به این جزئیات نشده و اگر حمایتهای دقیقتری از زوجهای نابارور انجام شود، مؤثرتر خواهد بود. وی با بیان اینکه نرخ موالید در کشور حدود ۰.۷درصد است که اگر بخواهیم جمعیت را ثابت در نظر بگیریم این نرخ باید ۱/۸درصد باشد، ادامه میدهد: امروزه باید نرخ موالید بسته به نیازهای کشور برای اینکه رشد مناسبی را برای جوانی جمعیت داشته باشیم ۲/۵درصد باشد که تا این نرخ فاصله زیادی وجود دارد؛ اگر حمایتهای ملموس و بدون بروکراسیهای موجود فراهم شود تمامی زوجین نابارور علاقهمند خواهند شد برای درمان خود اقدام کنند که این موضوع به افزایش نرخ جوانی جمعیت کمک میکند.قدس