سازمان جهانی بهداشت در ماه مه (اردیبهشت) توجه‌ها را به خوشه‌ای از عفونت‌ها با نوع خاصی از آنتروویروس‌ها به نام اکووویروس-۱۱ جلب کرد. ۹ نوزاد در فرانسه در نخستین ماه زندگی‌شان با این ویروس عفونت پیدا کردند و سپس دچار نارسایی اندام‌های حیاتی شدند. هفت نفر از این نوزادن فوت کردند.
سخنگوی سازمان جهانی بهداشت می‌گوید این میزان تلفات بیش از حد از انتظار است. او در ای‌میلی در این باره نوشت:«این وضعیت به خاطر بدتر شدن سریع حال نوزادان و میزان بالای کشندگی در میان آنها غیر معمول است.» اکوویروس‌ها بوسیله مواد مدفوعی یا با تنفس قطرک‌های تنفسی منتشر می‌شوند و معمولا در دستگاه گوارش زندگی می‌کنند.
یک جفت نوزاد پسر دوقلو در ایتالیا نیز دچار عفونت با همین سویه اکوویروس-۱۱ تشخیص داده شدند. یکی از این دو نوزاد به شدت بیمار شد و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شد. از طرف دیگر مقامات بهداشتی در انگلیس افزایش غیر معمول مشابهی در شیوع میوکاردیت (یا التهاب قلب) شدید را در میان ۱۰ نوزاد گزارش کرده‌اند که با یک آنتروویروس دیگر به نام «کوکساکی‌ویروس» آلوده شده بودند. دست کم یکی از این نوزادان درگذشته است.
انتظار می‌رود سازمان جهانی بهداشت به زودی درباره این گزارش‌های جهانی عفونت‌های منتشر نوزادی مربوط به آنتروویروس بیانیه جدیدی صادر کند.
خصوصیات عفونت آنترویروسی
بیش از ۱۰۰ نوع آنترویروس وجود دارند که می‌تواند انسان‌ها را دچار عفونت کنند.
عفونت با آنتروویروس‌ها به خصوص در میان کودکان شایع است و در تابستان افزایش می‌یابد و در اغلب موارد باعث تب خفیف، سرفه، عطسه یا گلودرد می‌شود و مبتلایان بدون مشکل بهبود پیدا می‌کنند.
با اینکه عفونت با آنترویروس‌ها شایع است، اما موارد عفونت منتشر (سپسیس) نوزادان با این ویروس به طور تاریخی نادر بوده‌اند. اما از آنجایی دوره پاندمی کرونا به علت اقدامات قرنطینه و جداسازی باعث کاهش فعالیت همه انواع ویروس‌ها شد، انتظار می‌رود که شیوع آنتروویروس‌ها در تابستان شیوع بیشتری پیدا کند. هنگامی که آنتروویروس‌های بیشتری در جامعه به چرخش می‌افتند، احتمال عفونت نوزادان هم افزایش می‌یابد. بنابراین باید انتظار بروز موارد شدید عفونت را هم داشت.
عفونت‌های شدید چگونه رخ می‌دهند؟
چنین عفونت‌های شدیدی به طور معمول در نوزادانی رخ می‌دهد که در روزهای اول یا یکی یا دو هفته اول زندگی در معرض آنتروویروس‌ها قرار می‌گیرند و به دلایل درک‌نشده‌ای دچار بیماری بسیار شدیدی می‌شوند که به طور معمول فقط علائم شبیه سرماخوردگی ایجاد می‌کند.
این نوزادان معمولا سالم متولد می‌شوند و با خانواده‌شان از بیمارستان به خانه می‌روند. بعد دچار علائم عفونت آنتروویروس می‌شوند، از جمله تب، بی‌اشتهایی، اشکال در تنفس، بیقراری بیش از حد و سرد بودن هنگام لمس کردن، پوست رنگ‌پریده یا لکه‌لکه. برخی از این کودکان ممکن است دچار عوارض شدیدی مانند مننژیت، نارسایی اندامی، میوکاردیت (التهاب عضله قلب) حتی مشکلاتی در مغز استخوان شوند. برخی از نوزادان دچار چنان التهاب شدیدی می‌شوند که پاسخ ایمنی‌شان بیشتر از خود ویروس به بدنشان آسیب می‌زند.
درمان نوزادان دچار عفونت شدید آنتروویروسی
درمان‌ها در این موارد عفونت آنتروویروس محدود است. نوزادان مراقبت حمایتی دریافت می‌کنند، از جمله مایعات داخل‌وریدی یا کمک به تنفس و فشار خون.
بسیاری از پزشکان به این نوزادان ایمونوگلوبولین داخل‌وریدی می‌دهند. این درمان در اساس آمیزه‌ای از آنتی‌بادی‌ّ‌ها یا پادتن‌ها است که به هر ویروس بیماری‌زایی متصل می‌شوند. این آنتی‌بادی‌ها در شرایط ایده‌آل می‌توانند التهاب را خاموش و از ادامه انتشار آن در بدن جلوگیری کنند.
هیچ داروی ضد ویروسی برای این ویروس تایید نشده است. هنوز معلوم نیست که کدام از نوع آنتروویروس در نوزادان بیماری شدیدتری ایجاد می‌کند.
