نهنگ های قطبی در نزدیکی نوک شمالی آلاسکا، در حومه اقیانوس منجمد شمالی، به دانشمندان نگاهی اجمالی به مقوله طول عمر داده اند.
شفا آنلاین>سلامت>نهنگهای سرکمانی دارای
بیشترین طول عمر در بین پستانداران جهان هستند. یافته های اخیر دانشمندان
حاکی از آن است که سلول های نهنگ و دلفین دفاع متفاوتی در مقابله با سرطان و
سایر امراض دارند.
به گزارش شفا آنلاین:نهنگ های قطبی در نزدیکی نوک شمالی آلاسکا،
در حومه اقیانوس منجمد شمالی، به دانشمندان نگاهی اجمالی به مقوله طول عمر
داده اند. این پستانداران غول پیکر دریایی میتوانند بیش از ۲۰۰ سال زندگی
کنند. نمونههای بافتی جمع آوری شده از این حیوانات یک قدرت ذاتی ثابت را
نشان میدهد که ممکن است توضیح دهد که چگونه میتوانند عمری به درازای ۲ قرن
داشته باشند. دانشمندان در سال جاری گزارش دادند؛ سلولهای نهنگ های سر
کمانی به ترمیم دی انای آسیبدیده کمک میکنند.
اورسولیا وینچس، بومشناس تکاملی در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه در
پاریس، میگوید: این توانایی به این معنی است که پستانداران مذکور ممکن است
آسیبهایی را که در صورت نبود این توانایی میتواند منجر به اختلالات
ژنتیکی سرطانزا شود، ترمیم کنند. دانشمندان قبلاً استراتژیهای بیولوژیکی
حیوانات دیگر را برای جلوگیری از سرطان گزارش کرده بودند. اما وینچس
میگوید کشف جدید نشان میدهد که نهنگها از منظری بسیار جدید به مقاومت در
برابر سرطان نزدیک میشوند.
نهنگ سرکمانی Balaena mysticetus میتواند تا حدود ۱۸ متر طول داشته
باشد و یکی از سنگینترین پستانداران روی زمین است که با بیش از ۸۰۰۰۰
کیلوگرم وزن، تقریباً هم وزن شش اتوبوس مدرسه با بار کامل است. تمام آن
توده بدن از تعداد بسیار زیادی سلول تشکیل شده است؛ و هر بار که یک سلول
تقسیم میشود، این احتمال وجود دارد که یک جهش سلولی خطرناک ایجاد شود.
اما به نوعی، حیوانات به ویژه با جثه درشت در برابر سرطان مقاوم هستند
– معمایی که به پارادوکس پتو معروف است-. لیزا آبگلن، زیستشناس سلولی در
دانشگاه یوتا بهداشت در سالت لیک سیتی، میگوید: این نشان میدهد که
حیوانات باید دفاع سرطانی بسیار قویتری نسبت به انسانها داشته باشند.
تیم او کشف کرد: فیلهایی که میتوانند تقریباً به اندازه طول عمر
انسان زندگی کنند و به ندرت در اثر سرطان میمیرند، نسخههای اضافی از یک
ژن مسدودکننده تومور به نام TP۵۳ دارند. دانشمندان دیگر گزارش داده اند که
این ژن و یک ژن دیگر ممکن است به فیلها کمک کند تا با پاکسازی سلولهای
آسیب دیده با آسیب دی انای مقابله کنند.
مارک تولیس، زیستشناس تکاملی در دانشگاه آریزونا شمالی در این باره
میگوید: این یکی از راههای جلوگیری از مشکلات دی انای آسیبدیده است. او
میگوید یک استراتژی دیگر جانداران این است که ابتدا مشکلی جسمی برایشان
بوجود آمده و بعد به مرور آن را ترمیم و بازسازی میکنند.
نکاتی از ژنوم نهنگ سر کمانی که تقریباً یک دهه پیش منتشر شد،
پیشبینی کرد؛ پستانداران ممکن است از این استراتژی جایگزین استفاده کنند.
تولیس میگوید:، اما برای تأیید واقعی این پیشبینیها به آزمایشهای واقعی
نیاز است.
در آزمایشگاه، ورا گوربونوا، یکی از نویسندگان این مطالعه در دانشگاه
روچستر در نیویورک و همکارانش مجموعهای از آزمایشها را روی سلولهای
برداشتشده از بافت نهنگ سر کمانی و همچنین روی سلولهای انسان، گاو و موش
انجام دادند. سلولهای نهنگ در ترمیم شکستگیهای دو رشتهای در دی انای
کارآمد و دقیق بودند، آسیبی که معمولا هر دو رشته مارپیچ دوگانه دی انای
را قطع میکند. این تیم دریافتند که ترمیم در نهنگ، دی انای شکسته را
بیشتر از سلولهای سایر پستانداران به شرایط عادی بازگرداند. در آن
حیوانات، اصلاح ژنوم درهم و برهمتر بود، مانند یک مشت مهرهی شطرنج بهم
ریخته. این تیم همچنین دو پروتئین را در سلولهای نهنگ سر کمانی به نامهای
CIRBP و RPA۲ شناسایی کردند که بخشی از ابزار تعمیر دی انای هستند.
ابگلن میگوید: کشف اینکه چگونه حیوانات از سرطان محافظت میکنند
«بسیار هیجانانگیز» است، زیرا همه این استراتژیها پتانسیل تبدیل شدن به
درمانهای مؤثر برای افراد مبتلا به سرطان را دارند. او میگوید: اگرچه آن
روز ممکن است دور باشد، اما یافتههای جدید بر اهمیت مطالعه حیوانات با نرخ
پایین سرطان تاکید میکند. ابگلن میخواهد آزمایش کند که آیا نتایج این
تیم در سلولهای نهنگ و دلفین قابل قبول است یا خیر. یا اینکه این حیوانات
دفاع متفاوتی در مقابله با سرطان و سایر امراض دارند. وینچز در نهایت
میگوید: از این حیوانات و سایر حیوانات با جثههای بزرگ و طول عمر زیاد
چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد. او میگوید: ما احتمالاً راهحلی
برای درمان سرطان در طبیعت داریم و فقط کافیست که آن را پیدا کنیم.