شفا آنلاین>سلامت>همزمان با روز ملی اهدای عضو، اعضای دو پزشک ۵۹ و ۳۴ ساله که دچار مرگ مغزی شده بودند؛ به ۶ بیمار نیازمند عضو، پیوند زده شد.
به گزارش شفا آنلاین: 31 اردیبهشت ماه، اتاق عمل بیمارستان مسیح دانشوری شاهد اهدای هدایایی به قیمت حیات به 6 بیمار چشم‌انتظار بود؛ سپیدپوشانی که نه‌تنها در طول حیات خود به انسان ها جان می‌بخشیدند بلکه در ایستگاه پایانی نیز به 6 هم‌نوع دیگر زندگی دوباره بخشیدند.
همزمان با روز ملی اهدای عضو، دو مورد مرگ مغزی در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری گزارش شد؛ بیمار اول دکتر مجید جان نثاری (متخصص طب اورژانس) 59 ساله بود که با سابقه فشار خون در حدود 10 ماه پیش به دنبال خونریزی مغزی تحت جراحی مغز (کرانیوتومی) قرار گرفته بود و اعضای او با رضایت اولیای دم در 31 اردیبهشت‌ماه در واحد فراهم آوری اعضا و نسوج پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی واقع در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری اهدا شد.
وی در زمان حیات با دریافت کارت اهدای عضو به صورت آگاهانه و بیان نظر خود به خانواده تا حدود بسیار زیادی مسیر را برای زندگی بخشی پس از مرگ مغزی راحت کرده بود به طوری که پس از تایید مرگ مغزی خانواده با آگاهی از این تصمیم به آخرین وصیت وی عمل کردند و رضایت به برداشت سه عضو حیاتی کبد و کلیه‌ها دادند.
دومین مورد اهدای اعضا نیز در این روز با رضایت آگاهانه خانواده متوفی مرگ مغزی دکتر مهناز لطیفیان، 34 ساله ثبت شد. مهناز لطیفیان با سابقه سردردهای میگرنی، از چند روز گذشته با سردرد و تهوع در منزل مواجه شده بود و همین مسئله منجر به کاهش سطح هوشیاری و به دنبال آن ایست قلبی شد. وی علی‌رغم مراجعه به بیمارستان به دلیل خونریزی مغزی دچار مرگ مغزی شد و پس از شناسایی توسط همکاران واحد فراهم‌آوری اعضا و نسوج پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و طی شدن فرآیند تایید مرگ مغزی با رضایت اولیای دم دومین اهدایی روز ملی نیز سه عضو حیات بخش به بیماران نیازمند هدیه کرد. خانواده لطیفیان نیز همانند خانواده جان‌نثاری با توجه به شناخت کافی از مرگ مغزی با اهدای اعضای وی موافقت کردند.
دکتر داود تاسا؛ فلوشیپ پیوند کبد و یکی از اعضای تیم پیوند بیمارستان مسیح دانشوری جداسازی عضو پیوندی از بیمار مرگ مغزی را ناراحت کننده و پیوند آن عضو به بیمار نیازمند را موجب مسرت و خوشحالی می‌داند و می‌گوید: جداسازی عضو پیوندی از بیمار مرگ مغزی لحظه دردناکی است؛ در مقابل این حس، شوق امید به زندگی در فرد بیماری که به دلیل نارسایی کبدی و کلیوی، بسیاری از علائم را تجربه می‌کند، به اعضای تیم جراحی انگیزه دوباره می‌بخشد. داغدار شدن رویدادی طبیعی است که برای هر انسانی رخ می‌دهد، اما توفیق تصمیم برای اهدای عضو عزیز نصیب هرکسی نمی‌شود.
