پرستاران در وضعیت اورژانس

آخرین نتایج جهانی
درباره پرستاران مرکز Cross Country Healthcare با همکاری دانشگاه آتلانتیک فلوریدا جدیدترین نتایج سالانه خود از متخصصان و دانشجویان پرستاری را اعلام کرده است. بخشی از این مطالعه درباره سلامت جسمی و روانی پرستاران است.


آمارهای جهانی از کمبود پرستار
  کمبود جهانی پرستار قبل از پاندمی کووید-19 حدود 6میلیون نفر تخمین زده می‌شد، اما حالا شورای بین‌المللی پرستاران اعلام کرده این عدد به 13میلیون نفر خواهد رسید.
  در ایالات‌متحده آمریکا برای نخستین بار در 20سال گذشته روند کاهشی در ثبت‌نام در رشته‌های پرستاری ثبت شده است.
  نتایج یک مطالعه در بلژیک می‌گوید: 44درصد از پرستاران این کشور گفته‌اند قصد دارند شغل خود را ترک کنند و 27درصد به شغلی غیر از پرستاری فکر می‌کنند.
  براساس مطالعه جدید انجام شده روی 140هزار پرستار در کشور چین، اعلام شد که 34درصد آنها احساس شکست شغلی و 56درصد احساس افسردگی دارند.
  نظرسنجی انجام شده در یک آژانس کارکنان مراقبت‌های بهداشتی در بریتانیا نشان می‌دهد که پرستاران جوان‌تر نسبت به نسل‌های قدیمی‌تر از شغل خود رضایت کمتری دارند و فقط 42درصد آنها این شغل را به دیگران توصیه می‌کنند.
  نتایج یک بررسی در کالیفرنیا نشان می‌دهد که نزدیک به یک‌سوم پرستاران به‌دلیل استرس به ترک این حرفه فکر می‌کنند.
  یک شرکت تحقیقاتی آموزشی غیرانتفاعی در آمریکا هم اعلام کرده که 46درصد پرستاران به‌دلیل تأثیر منفی شغل بر سلامتی آنها، قصد تغییر شغل‌شان را دارند.
  داده‌های شورای ملی ایالتی شورای پرستاری در آمریکا هم نشان می‌دهد که یک‌میلیون پرستار در این کشور دیگر شغل پرستاری ندارند.

آینده پرستاری چه تغییراتی نیاز دارد؟
  استراتژی‌های بهینه‌سازی شده برای رسیدگی به کمبود نیروی کار و بهبود شرایط کاری پرستاران
  درنظرگرفتن آسیب‌های جمعی پرستاران در طول همه‌گیری برای محافظت و حمایت مؤثر از آنها
  حصول اطمینان از فرصت‌های شغلی بیشتر برای پرستاران، استخدام و حفظ طولانی مدت این حرفه
  تأمین بودجه برای آموزش و ارتقای پرستاری در همه سطوح
  تقویت بخش‌های پرستاری در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی
  بهبود و تقویت سیستم بهداشتی

3 ضرورت سرمایه‌گذاری برای پرستاران
برای بیماران: برخورداری از مراقبت‌های با کیفیت بالا نیازمند حضور متخصصان مراقبت‌های بهداشتی ماهر و آگاه است.
برای سازمان‌ها: سیستم مراقبت‌های بهداشتی کارآمدتر و مؤثرتر به پرستارانی نیاز دارد که مدیریت مراقبت از بیمار و کاهش هزینه‌ها را رقم بزنند.
برای بیماری‌ها: کووید-19نشان داد که پرستاران چقدر در ارائه مراقبت‌های بهداشتی به مبتلایان به این ویروس نقش اساسی داشتند. همچنین بیماری‌های غیرواگیر ازجمله سرطان، دیابت و فشار خون رو به افزایش است و نیاز به مراقبت‌های پرستاری را دوچندان کرده‌است.

نقش نادیده پرستاران در جامعه
ارتقای سلامت: پرستاران زندگی سالم را ترویج و افراد را تشویق می‌کنند تا از طریق تغییر سبک زندگی مانند تغذیه سالم، ورزش منظم و پیروی از اقدامات پیشگیرانه که به افراد کمک می‌کند تا سالم بمانند و از بیماری‌ها جلوگیری کنند، از خود مراقبت کنند.
مراقبت از بیماران: بیماران دریافت‌کنندگان اولیه مراقبت‌های پرستاری هستند. پرستاران شبانه‌روز از بیماران مراقبت و نیازهای اولیه آنها مانند غذا، آب و دارو را تامین می‌کنند. آنها همچنین علائم حیاتی بیماران را تحت نظر دارند و تغییراتی را در وضعیت آنها مشاهده می‌کنند که می‌تواند برای بهبودشان بسیار مهم باشد.
حمایت از خانواده: پرستاران نقش مهمی در حمایت از خانواده‌ها در مواقع سخت دارند. آنها از خانواده‌هایی که با یک بحران پزشکی دست و پنجه نرم می‌کنند یا عزیزانشان به‌شدت بیمار است، حمایت عاطفی می‌کنند و به آنها مشاوره می‌دهند.
حمایت از بیماران: پرستاران به‌عنوان مدافع بیماران خود خدمت می‌کنند. آنها تضمین می‌کنند که حقوق بیماران نقض نمی‌شود و نیازهای آنها برآورده می‌شود. آنها همچنین با سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی ارتباط برقرار می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که بهترین مراقبت ممکن ارائه می‌شود.

چرا خواسته‌های پرستاران محقق نشد
«درباره پرستاران قانون و آیین‌نامه‌های خوبی تدوین شده، اما باید ملموس اجرا شوند.» این نکته را حمیدرضا عزیزی، معاون توسعه و مدیریت منابع سازمان نظام پرستاری به مناسبت روز جهانی پرستار اعلام کرده و درباره حل نشدن مشکل مالی و استخدامی آنها به ایسنا گفته: «کارانه‌های پرستاری در کل کشور تقریبا به شکل میانگین ۷ تا ۸‌ماه تأخیر در پرداخت دارد و اینکه یک پرستار با سختی و مشقت تا یک‌سال کارانه دریافت نکند، اصلا درست نیست. سال قبل هم با نمایندگان مجلس وارد مذاکره شدیم تا فوق‌العاده خاص پرستاران پرداخت شود، ولی این هدف محقق نشده است. در اسفند ۱۴۰۱ هم در دبیرخانه شورای‌عالی بیمه یک کار جمعی صورت گرفت تا شاهد رشد ۳۰درصدی حق پرستاری (ضریب K) باشیم. از نظر تئوری این اتفاق مهمی است، اما اینکه در اجرا و در عمل همکاران ما شاهد تغییری نیستند، سبب ناراحتی شده است.» او در ادامه گفت: «سال قبل باید حدود ۱۲هزار میلیارد تومان از محل تعرفه‌گذاری پرستاری بین همکاران توزیع می‌شد و ۵.۲ هزار میلیارد تومان را مجلس تخصیص داده بود، اما ۳.۴ هزار میلیارد تومان به سازمان‌های بیمه‌گر تخصیص یافت که بخش عمده آن به دانشگاه‌های علوم‌پزشکی پرداخت شد که در این میان نیز بیمه تامین اجتماعی از 2سازمان بیمه‌گر پایه دیگر عقب‌تر است و همراهی لازم را نداشته است‌. وقتی هم قانون وجود دارد و هم بخشی از بودجه تخصیص داده شده، چرا عایدی پرستاران با این مبالغ متفاوت است؟» این مقام مسئول البته از صرف بخشی از پول‌های تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری برای جبران عقب‌افتادگی‌های مراکز درمانی همچون تجهیزات، پشتیبانی، تدارکات هم خبر داده و تأکید کرده که این موضوع با هیچ‌ منطقی سازگار نیست‌ و لازم است وزارت بهداشت در این خصوص پاسخگو باشد.»‌ عزیزی همچنین درباره محقق نشدن وعده‌های استخدامی پرستاران هم توضیح داده: «همه ما به مشکلات کشور و شرایط اقتصاد مقاومتی واقف هستیم، اما نه‌تنها هنوز استخدامی صورت نگرفته، بلکه حتی آن ۱۷هزارنفر مدافع سلامتی که در بزنگاه کرونا ایستادگی کردند هم جذب نشده‌اند. در حال حاضر یک دلیل ایجاد بحران در حوزه کمبود نیرو همین استخدام نشدن پرستاران است. در این زمینه باید افتتاح‌ کلان‌پروژه‌های درمانی و افزایش تخت‌های بیمارستانی، مرخصی‌های زایمان، بازنشستگی و همچنین مهاجرت را نیز درنظر گرفت. به‌دلیل کمبود نیروی پرستار مجبور به برداشتن اضافه کار با حجم کار بالا به مبلغ ساعتی 20یا 30هزار تومان هستیم که سبب آسیب روحی و جسمی می‌شود؛ بنابراین در این شرایط به لحاظ تعداد نیروی انسانی وضعیت مناسب نیست.»همشهری