مقاومت به انسولین عروقی با چاقی و دیابت نوع ۲ ارتباط داشته و همچنین به رشد و پیشرفت بیماری‌های عروقی کمک می‌کند. محققان در طول این مطالعه، مقاومت عروقی به انسولین را در میان ۲۶ مرد و زن جوان سالم و با دستور به کاهش سطح معمول فعالیت بدنی روزانه خود برای مدت ۱۰ روز مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
به طور خاص، شرکت کنندگان تعداد گام‌های روزانه خود را از ۱۰ هزار به ۵ هزار قدم در روز در طول دوره آزمایش کاهش دادند. این گروه همچنین مجبور به نوشیدن شش قوطی نوشابه در روز بودند.
دکتر کامیلا مانریکو آسه ودو (Camila Manrique-Acevedo) از پژوهشگران ارشد این تیم مطالعاتی در رابطه با موضوع فوق می‌گوید: ما می‌دانیم که بروز مقاومت به انسولین و بیماری‌های قلبی عروقی در زنان پیش از یائسگی در مقایسه با مردان کمتر است، اما می‌خواستیم ببینیم که مردان و زنان چگونه به کاهش فعالیت بدنی و افزایش قند در رژیم غذایی خود در مدت زمان کوتاهی واکنش نشان می‌دهند.
نتایج این تحقیقات به‌طور شگفت انگیزی، نشان می‌دهد که تنها مردان پس از اتخاذ سبک زندگی کم تحرک و مصرف قند بیشتر، کاهش جریان خون در پا‌های تحریک شده با انسولین و کاهش پروتئینی به نام آدروپین را تجربه کردند. آدروپین حساسیت به انسولین را تنظیم می‌کند و دانشمندان آن را یک نشانگر زیستی و ضروری در رابطه با بیماری‌های قلبی عروقی می‌دانند.
دکتر کامیلا مانریکو آسه ودو نتیجه‌گیری می‌کند: این یافته‌ها بر تفاوت‌های مرتبط با جنسیت در ایجاد مقاومت به انسولین عروقی ناشی از اتخاذ یک سبک زندگی با قند زیاد و ورزش کم تأکید می‌کند. این اولین شواهد در انسان است که نشان می‌دهد مقاومت عروقی به انسولین را می‌توان با تغییرات نامطلوب کوتاه مدت سبک زندگی برانگیخت، و این اولین مستند تفاوت‌های مرتبط با جنسیت در ایجاد مقاومت عروقی به انسولین در ارتباط با تغییرات سطوح آدروپین است.
