دانههای این گیاه حاوی لیپیدها، آلبومینها، اسانسهای روغنی و فلاونوئیدهای مهم سیلی بین و سیلی مارین است، بخش اعظم این گیاه در صنایع داروسازی مصرف میشود و از آن تنتور تهیه میکنند
شفا آنلاین>سلامت>یک متخصص طب سنتی گفت: گیاه خارمریم در درمان التهابی کبد، سیروز کبدی و بیماریهای مزمن کبدی بسیار مورد توجه است.
به گزارش شفا آنلاین:بهنام یوسفیان درباره گیاه خارمریم از خانواده کاسنی اظهار کرد: ماریتیغال نام دیگر گیاه خارمریم است.
وی افزود: خارمریم گیاهی یک ساله، دارای ساقهای منشعب، برگهای بدون دمبرگ، متناوب و تیغدار است، نوک شاخههای آن غنچههای گل بنفش رنگی به شکل لولهای میروید و میوه آن خشک و کاکلدار است.
این متخصص طب سنتی تصریح کرد: گیاه خارمریم بومی منطقه مدیترانه است و در باغهای روستایی بیشتر به عنوان گیاهی دارویی و زینتی کشت میشود، این گیاه به طور معمول با محیط اطراف خود خو میگیرد، همچنین خواص دارویی آن از زمانهای دور شناخته شده و برای مداوای ناراحتیهای کیسه صفرا و
کبد به کار میرفته است.
وی ادامه داد: از نظر دارویی میوههای این گیاه از دیگر قسمتهای آن با ارزشتر است، غنچههای خارمریم را پس از اینکه به صورت کامل رسیدند، جمعآوری، سپس خشک میکنند و دانهها را از آن جدا و تمیز میکنند.
یوسفیان گفت: دانههای خارمریم حاوی لیپیدها، آلبومینها، اسانسهای روغنی و فلاونوئیدهای مهم سیلی بین و سیلی مارین است، بخش اعظم این گیاه در صنایع داروسازی مصرف میشود و از آن تنتور تهیه میکنند که این تولیدات از نظر پزشکی داروهای مؤثری علیه ناراحتیهای کیسه صفرا و کبد است، این داروها همچنین مسهل صفرا است و در صورت آسیبدیدگی بافت کبد آن را ترمیم میکند.
وی درباره خواص درمانی گیاه خارمریم اضافه کرد: در طب سنتی از دانهها، جوشاندهای به مقدار دو درصد که هشت دقیقه جوشیده باشد، تهیه میکنند. مقدار دانههای مصرفی دو تا شش گرم در روز است. این جوشانده در عین تببر بودن، کبد و صفرا را نیز تحریک میکند، مصرف پودر میوههای آن و حتی مکیدن میوه کامل آن نیز همان اثرات را دارد.
این متخصص طب سنتی گفت: گیاه خارمریم در درمان التهابی کبد، سیروز کبدی و بیماریهای مزمن کبدی بسیار مورد توجه است.
وی با اشاره به مصرف گیاه خارمریم در دوران بارداری و شیردهی افزود: با توجه به نبود مستندات علمی، بهتر است این گیاه در دوران بارداری و شیردهی با احتیاط مصرف شود.
یوسفیان تصریح کرد: عصاره خارمریم مانع صدمات کبدی ناشی از مواد و داروهای سمزای کبدی شامل بوتیروفنون، فتوتیازین، استامینوفن، هالوتان، ویلانتین و اتیل الکل میشود، این اثر ناشی از اثرات تثبیتکنندگی غشای سلول کبد و آنتیاکسیدانی فلاونوئیدهای سیلی بین، سیلی دیانین و سیلی کریستین است.
وی خاطرنشان کرد: چنانچه آسپرین به طور همزمان با فلاونوئیدهای خارمریم مصرف شود، متابولیسم تغییریافته آسپرین در سیروز کبدی بهبود پیدا میکند.