شفا آنلاین>سلامت> یک متخصص طب سنتی با بیان اینکه برای مصارف دارویی از سرشاخه برگدار درمنه استفاده می‌شود، گفت: سرشاخه برگدار این گیاه سرشار از اسانس‌های روغنی، تانن‌ها و آلکالوئیدها است و در طب سنتی از آن‌ها برای درمان سوءهاضمه، کم‌اشتهایی، نفخ، اسهال و دفع انگل‌های روده‌ای استفاده می‌کنند.
به گزارش شفا آنلاین: درباره خواص گیاه درمنه اظهار کرد: درمنه از خانواده کاسنی بوده و نام‌های دیگر آن «سمن کنت را» و «درمنه ترکی» است، زمان گلدهی گیاه درمنه مرداد و شهریور و زمان برداشت سرشاخه‌های برگدار در تیر و مردادماه است.
وی افزود: درمنه گیاهی است با طبیعت گرم و خشک، درختچه‌ای با شاخه‌های گسترده که پر از آب و برگ‌های خطی است و در قسمت انتهایی شاخه‌ها گل‌های زردی از بغل برگ‌ها می‌روید، این گیاه در مناطق سرد به ندرت گل و میوه می‌دهد.
این متخصص طب سنتی با بیان اینکه گیاه درمنه بومی آسیا بوده و از این قاره به اروپا و آمریکا برده شده، تصریح کرد: تمام قسمت‌های این گیاه معطر است و از عطر آن برای معطر کردن منازل و علیه بیدزدگی استفاده می‌شود.
وی ادامه داد: برای مصارف دارویی از سرشاخه برگدار درمنه استفاده می‌شود، سرشاخه‌های گلدار گیاه را با دست می‌چینند و برای خشک کردن روی سبدی جدا از دیگر گیاهان دارویی در سایه پهن و زمانی که گیاه خشک شد آن را در ظروف دربسته و دور از نور نگهداری می‌کنند.
یوسفیان خاطرنشان کرد: این قسمت‌ها سرشار از اسانس‌های روغنی، تانن‌ها و آلکالوئیدها است و طب سنتی از آن‌ها برای درمان سوء هاضمه، کم اشتهایی، نفخ، اسهال و دفع انگل‌های روده‌ای استفاده می‌کنند. این گیاه همچنین مدر، صفراآور و قاعده‌آور است.
وی گفت: برای تهیه دم‌کرده آن، دو قاشق چای‌خوری برای هر فنجان آب کافی است و می‌توان دو یا سه فنجان در روز مصرف کرد. جوشانده این گیاه برای پانسمان و درمان ورم سرمازدگی و زخم‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این متخصص طب سنتی اضافه کرد: از این گیاه می‌توان به عنوان خوشبوکننده، در مواد غذایی به عنوان چاشنی گوشت و در تهیه عطر استفاده کرد.
وی اظهار کرد: چنان‌چه از دم‌کرده آن برای دفع انگل استفاده شود، می‌توان یک فنجان ۱۵ دقیقه قبل از صبحانه و سه روز متوالی در آخر هر ماه استفاده کرد و این دستور باید حداقل برای دو ماه تکرار شود.
یوسفیان درباره موارد منع مصرف و احتیاط نسبت به مصرف گیاه درمنه، افزود: مصرف در زنان باردار و اطفال زیر ۱۲ سال ممنوع است. زیاده‌روی در مصرف آن باعث اختلالات بینایی، سرگیجه، تهوع و تشنج می‌شود و ادرار را به رنگ زرد و نارنجی درمی‌آورد.
