قرص baclofen یک نوع داروی شلکنندۀ عضله و ضد اسپاسم است. از قرص baclofen معمولاً برای درمان درد، گرفتگی و اسپاسم عضلات در افراد مبتلابه بیماری اسکلروز چندگانه یا همان اماس و همچنین بیماران مبتلابه آسیب نخاعی استفاده میشود. قرص باکلوفن متداولترین نوع این دارو است؛ اما، از باکلوفن بهصورت تزریق مستقیم نخاعی و همچنین مایع خوراکی نیز استفاده میشود.
همان طور که گفته شد، از قرص یا آمپول باکلوفن برای درمان اسپاسم و گرفتگی عضلات در بیماران اماس و آسیب نخاعی استفاده میشود. با اینکه هنوز چگونگی تأثیر داروی باکلوفن بر روی بدن چندان شناختهشده نبوده و اطلاعات زیادی در این زمینه موجود نیست؛ اما به نظر میرسد که این دارو نیز همانند سایر داروهای شلکنندۀ عضلات با جلوگیری از صدور پیامی در سیستم عصبی، که سبب گرفتگی و اسپاسم عضلانی میشود، قادر به شلکردن و رفع اسپاسم عضلات است.
عوارض جانبی قرص baclofen بیشتر در نوع خوراکی این دارو نمایان میشوند که میتوان آنها را به دو دستۀ عمومی و اضطراری تقسیم کرد. عوارض جانبی قرص باکلوفن، که در دستۀ عمومی قرار میگیرند، نمیتوانند تهدیدی جدی برای سلامت شما باشند اما بسیار مهم است که درصورت مشاهدۀ عوارض جانبیِ اضطراری باکلوفن حتماً به پزشک یا اورژانس مراجعه کنید. ازجمله موارد عمومی عوارض باکلوفن عبارتاند از:
موارد اضطراری عوارض باکلوفن نیز عبارتاند از:
قرص باکلوفن میتواند با سایر داروها، ویتامینها و داروهای گیاهی که مصرف میکنید تداخل داشته باشد که این مسئله در تأثیرگذاری داروی باکلوفن یا سایر داروهایی که مصرف میکنید نقشآفرین خواهد بود. به همین دلیل، بسیار مهم است که فهرستی از تمام داروها، ویتامینها یا داروهای گیاهی یا سنتی مصرفی خود را به پزشک معالج ارائه دهید. اما درمجموع داروهای زیر پتانسیل بیشتری برای ایجاد تداخل با داروی باکلوفن دارند:
همان طور که گفته شد، باکلوفن یک داروی نسخهای است بنابراین دوز و نحوۀ مصرف آن را حتماً پزشک باید تعیین کند. بااینحال، معمولاً نوع خوراکی باکلوفن روزانه سه بار با فواصل زمانی مساوی و در هر وعده، باتوجهبه وضعیت بیمار، ۵ تا 20میلیگرم تجویز میشود. قرص باکلوفن 10 میلیگرم متداولترین نوع خوراکی داروی baclofen است اما ممکن است شرکتهای داروسازی مختلف دوزهای مختلفی از این دارو را نیز تولید کنند.
لازم به توضیح است که، سقف مصرف قرص باکلوفن 80 میلیگرم در روز تعیین شده است که شدیداً توصیه میشود هرگز به سراغ امتحان این دوز نروید!
مدت زمان اثر قرص باکلوفن در بیماران مختلف متفاوت است؛ در برخی بیماران تنها ساعتهای پس از شروع مصرف قرص باکلوفن تأثیرگذاری این دارو بر روی گرفتگی عضلات گزارش شده است اما در برخی دیگر این مسئله ممکن است تا هفتهها به طول بینجامد.
علاوه بر عوارض جانبی و اختلال دارویی باکلوفن، بسیار مهم است که از برخی هشدارها و نکات ایمنی درمورد این دارو اطمینان حاصل کنید:
داروی باکلوفن در برخی افراد میتواند سبب بروز واکنشهای آلرژیکی مثل سختی تنفس و همچنین ورم زبان و گلو شود. اگر چنین شرایطی پس از مصرف داروی باکلوفن برای شما به وجود آمد، این مسئله را به دکتر خود اطلاع داده و درصورت شدیدبودن آنها سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.
یکی از نگرانیها درمورد باکلوفن به وجود مورفین در آن مرتبط بوده و این سؤال را برای کسانی که از آن استفاده میکنند به وجود آورده است که آیا باکلوفن اعتیادآور است؟
باتوجهبه اطلاعات موجود، نمیتوان از مورفین بهعنوان یکی از مواد تشکیلدهندۀ قرص باکلوفن یاد کرد؛ اما، استفادۀ بیش از اندازه از این دارو علیرغم نبودن مورفین در آن میتواند سبب اعتیاد، مقاومت بدن در مقابل دارو و همچنین بالارفتن دوز مصرفی شود.
مصرف الکل میتواند باعث کاهش اثربخشی داروی باکلوفن شود. بنابراین، اگر اهل نوشیدنیهای الکلی هستید بهتر است این مسئله را با پزشک خود در میان بگذارید.
در برخی افراد کاهش یا افزایش وزن میتواند یکی از عوارض جانبی مصرف باکلوفن باشد؛ اما، این دارو تأثیر مستقیمی در کنترل وزن شما و بهویژه چاقی نخواهد داشت.
قرص باکلوفن یک داروی ضد اسپاسم است و اگر کمر درد شما ناشی از اسپاسم باشد میتوان این دارو را برای درمان آن مؤثر دانست؛ اما، اگر علت کمر درد مسئلۀ دیگری باشد استفاده از داروی باکلوفن توصیه نمیشود.
تشخیص بهترین جایگزین برای باکلوفن بر عهدۀ پزشک معالج است؛ اما، داروهایی مثل سیکلوبنزاپرین و تیزیدین میتوانند اثربخشی مشابه یا نزدیک به این دارو داشته باشند.
مصرف داروی باکلوفن در برخی گروهها میتواند شرایط بیماریشان را حادتر کرده یا مشکلات جدیدی برای آنها پدید آورد. این گروهها، که در لیست زیر به آنها اشاره شده است، باید نسبت به سایر افراد در مصرف قرص باکلوفن دقت بیشتری داشته باشند:
باکلوفن یک داروی شلکنندۀ عضلات است که بیشتر در افراد مبتلابه اماس و اختلالات نخاعی استفاده میشود. این دارو در دو شکل تزریقی و خوراکی در دسترس بوده که قرص باکلوفن 10 میلیگرم متداولترین نوع خوراکی آن است.
باکلوفن ازجمله داروهایی است که حتماً باید با نسخه و تجویز پزشک استفاده شود و استفادۀ سرخود و نادرست از آن میتواند عواقب جدی برای سلامتی و همچنین اعتیاد را به همراه داشته باشد. مصرف این دارو با یک سری عوارض جانبی مثل سردرد، سرگیجه، خوابآلودگی، حالت تهوع، فشارخون پایین و یبوست همراه خواهد بود؛ اما درصورت تجربۀ برخی عوارض جانبی جدیتر مانند علائم سندرم ترک مثل توهم یا تشنج، احساس خوابآلودگی غیرطبیعی، سختی تنفس، ورم زبان و گلو، پریشانی و همچنین مشکل در ادرارکردن حتماً باید به پزشک یا اورژانس مراجعه کنید.