بیماری هموروئید میتواند از داخل مقعد شروع شده و بافت هموروئیدی بتدریج بزرگ شده و تا بیرون مقعد گسترش پیدا کند که در آخرین مرحله آن حتی با دست هم نمیتوان آن را به داخل مقعد فرستاد و بصورت زایده گوشتی در اطراف مقعد قرار دارد . نوع دیگر آن فقط در قسمت بیرون مقعد بوجود میاید .
شفاآنلاین>سلامت>در ناحیه مقعد و دور مقعد افراد در حالت طبیعی هیچ نوع برجستگی , زایده گوشتی آویزان , منگوله پوستی وجود ندارد. پاگه هموروئیدی یا بواسیر یک برجستگی غیر طبیعی در ناحیه مقعد میباشد که گاهی خیلی بزرگ شده و بصورت یک زایده گوشتی از پوست دور مقعد اویزان میشود.
به گزارش شفاآنلاین: در 2 تا 3 سانتی متر انتهایی روده که ناحیه مقعد میباشد در زیر بافت پوششی عروق فراوان بنام
هموروئید وجود دارد که در حالت طبیعی دیده و لمس نمیشود. بدلایلی مانند یبوست مزمن و اسهال طولانی مدت که باعث ایجاد فشار در ناحیه مقعد میشود عروق ناحیه بزرک و متورم شده و با گذشت زمان و ادامه بیماری دچار عوارضی مانند خونریزی میشود.
بیماری هموروئید میتواند از داخل مقعد شروع شده و بافت هموروئیدی بتدریج بزرگ شده و تا بیرون مقعد گسترش پیدا کند که در آخرین مرحله آن حتی با دست هم نمیتوان آن را به داخل مقعد فرستاد و بصورت زایده گوشتی در اطراف مقعد قرار دارد . نوع دیگر آن فقط در قسمت بیرون مقعد بوجود میاید .
هموروئید ترومبوزه وقتی بوجود می اید که در داخل رگ هموروئید , لخته خون تشکیل شود . که بصورت یک توده سفت دردناک در بواسیر قبلی یا کنار مقعد بروز میکند.
زایده پوستی، در انتهای بیرونی زخم فیشر یا شقاق مزمن مقعدی نیزمیتواند ایجاد شود .
چرا از لیزر در درمان بیماری هموروئید استفاده میشود ؟
بعد از انجام جراحی روتین در ناحیه مقعد بعلت زخم ایجاد شده , التهاب بعد عمل و آسیب بافتهای اطراف , درد و ناراحتی زیاد و گاهی عوارضی در محل عمل ایجاد میشود و بهبودی زخم تا هفته ها طول کشیده و نیاز به مراقبت و استراحت وجود دارد که خودبخود در کیفیت زندگی فرد تاثیر منفی میگذارد . جراحی هموروئید با لیزر به حداقل رساندن درد و ناراحتی و عوارض بیمار و کوتاه کردن زمان بهبودی و استراحت میباشد . استفاده از لیزر برای درمان تمام انواع بیماریهای نشیمنگاه و مقعد مانند فیستول , کیست مویی , فیشر یا شقاق ممکن میباشد. برای درمان هموروئید در هر مرحله از پیشرفت آن میتوان از لیزرهای مختلف استفاده کرد.
چگونه میتوان بیماری بواسیر یا هموروئید را با لیزر درمان کرد ؟
روش قطعی و رسمی درمان هموروئید یا بواسیر برداشتن کامل آن با جراحی و بستن رگهای آن با بخیه میباشد در نهایت میتوان زخم بجا مانده را باز گذاشت تا خودبخود بهبود پیدا کند و یا آن را با بخیه زدن ترمیم کرد . همانطور که گفته شد این جراحی عوارض و گرفتاریهای مخصوص بخود را برای بیمار ایجاد میکند.
جراحی هموروئید با لیزر به سه روش انجام میشود :
روش اول استفاده از لیزر کم توان طی چندین جلسه میباشد که هدف کاهش ورم و درد و خونریزی است و درمان قطعی نیست و احتمال عود علایم زیاد است . این کار در مطب بصورت سرپایی بدون بیحسی قابل انجام است. در بیماری شقاق کاربرد بیشتری دارد.با این روش بیماری کامل برطرف نمیشود. همچنین از این لیزرمیتوان برای کاهش ورم و التهاب و تسریع بهبودی جای عمل بعد از هر نوع جراحی در نشیمنگاه استفاده کرد.
روش دوم استفاده ازلیزر co2 است که از این لیزر به جای چاقوی جراحی استفاده شده و پاگه هموروئید کامل برداشته میشود و رگهای خون رساننده بخیه زده میشود و زخم باز گذاشته میشود تا خودبخود ترمیم پیدا کند بعلت استفاده از لیزر بر خلاف روش سنتی , آسیب کمتری به بافت وارد شده و درد و خونریزی و عوارض کمتر است ولی بعلت وجود زخم تا مدتی مراقبت لازم دارد و بیمار حین دفع مدفوع درد و گاهی خونریزی دارد ولی شدت آن نسبت به عمل جراحی معمولی کمتر است و زمان التیام زخم کوتاهتر میباشد.. احتمال عود با این روش بسیار کم و نتیجه عالی میباشد.هزینه آن متوسط میباشد.
روش سوم استفاده از لیزر دایود است . ابتدا رگهای خونرسان به پاگه هموروئید با بخیه بسته شده و سپس کانولای مخصوص که سیم لیزر داخل آن قرار دارد به داخل پاگه هموروئید فرستاده شده و رگها و بافت را منعقد میکند و پاگه هموروئید کوچک میشود و در دو تا سه هفته آینده اندازه آن به طور قابل ملاحظه کوچک میشود. گاهی در پاگه های کوچکتر نیاز به بستن رگ تغذیه کننده با بخیه وجود ندارد. برای انواع هموروئید قابل استفاده است .در این روش زخم ایجاد نمیشود و درد و ناراحتی بعد عمل بسیار کم میباشد ولی هزینه این روش بعلت نوع دستگاه لیزر بسیار بالاست و احتمال درمان قطعی کمتر از روش دوم است.
فرق آن با دستگاه IRC یا نور مادون قرمز در این است که لیزر ازداخل , بافت هموروئید را میسوزاند ولی با دستگاه مادون قرمز سعی میکنیم رگهای تغذیه کننده هموروئید را از بیرون با تاباندن اشعه ببندیم که برای هموروئید با درجه پایین کاربرد دارد.
اکثرا ترکیبی از روشهای فوق برای هموروئیدهای پیچیده استفاده میشود.