چه چیزی باعث نورالژی بین دنده ای می شود؟

شفاآنلاین>سلامت>نورالژی بین دنده ای درد در قفسه سینه و در اطراف اعصاب بین دنده ای است. این بیماری در اثر فشردگی یکی از 24 عصب واقع بین دنده ها و عضلات بین دنده ای در سطح قفسه سینه ایجاد می شود. درمان نورالژی بین دنده ای به علت آن بستگی دارد.

به گزارش شفاآنلاین: نورالژی بین دنده ای با درد واقع در قفسه سینه مشخص می شود. این درد در اثر التهاب یا آسیب به عصب بین دنده ای ایجاد می شود که عصبی است که از ریشه در نخاع می آید و بین دنده ها قرار دارد.

نورالژی بین دنده ای می تواند در اثر شرایط مختلفی مانند عفونت، التهاب، آسیب به قفسه سینه یا دنده ها یا جراحی در ناحیه قفسه سینه ایجاد شود.
به عنوان مثال، برداشتن کلیه با جراحی می تواند به اعصاب بین دنده ای آسیب برساند.
علل دیگری نیز وجود دارد مانند:
- یک دنده ترک خورده یا شکسته به دنبال ضربه
- تخریب اعصاب بین دنده ای
- آرتروز ستون فقرات که باعث التهاب عصب می شود.
- اتساع شکم
- بارداری، که باعث افزایش قفسه سینه می شود.
- عفونت مانند زونا (نورالژی پس از ترمپتیک ناشی از زونا)
- تومور خوش خیم یا بدخیم در قفسه سینه یا شکم که بر اعصاب بین دنده ای فشار می آورد.
- ضایعات پوستی، ماهیچه ای و رباط اطراف مهره ها
- درد پس از توراکوتومی (پس از برش جراحی در دیواره قفسه سینه)
- نوریت بین دنده ای (دردی که در قفسه سینه احساس می شود)
- در مورد درد حاد، التهاب با افزایش تولید سیتوکین ها (مولکول های التهابی) که توسط بافت های آسیب دیده آزاد می شود، مشاهده می شود.
- در مورد درد مزمن مشاهده شده در نورالژی بین دنده ای، مکانیسم های منشاء درد هنوز به خوبی شناخته نشده است.

عوامل خطر خاصی برای نورالژی بین دنده ای وجود دارد مانند:
• عفونت ویروس واریسلا زوستر این ویروس می تواند پس از 60 سالگی دوباره فعال شود.
• شرکت در ورزش های سرعتی یا تماسی مانند اسکی، اسنوبورد و فوتبال؛
• ترومای ناشی از تصادف وسیله نقلیه موتوری که منجر به آسیب به دنده ها و اعصاب بین دنده ای می شود.
• یک فرد بسیار مضطرب درد بین دنده ای را می تواند احساس کند.

• علامت اصلی نورالژی بین دنده ای درد در ناحیه قفسه سینه است. این درد همراه با نورالژی بین دنده ای می تواند دو طرفه باشد، مانند یک ضربه چاقو.
• درد در داخل و اطراف ناحیه قفسه سینه در دو طرف قرار دارد و ممکن است از پشت به جلوی قفسه سینه تابش کند. گاهی اوقات درد به طور یکنواخت در تمام طول دنده ها احساس می شود.

 

• در موارد دیگر، درد با تنفس، خنده یا عطسه ظاهر می شود. درد با تلاش بیشتر می شود.
• درد در دنده ها، به خصوص در سمت چپ، که می تواند با درد قلب یا آنژین اشتباه شود. احتیاط: هر نورالژی بین دنده ای باید به عنوان درد قلبی در نظر گرفته شود تا زمانی که خلاف آن ثابت شود.
• بی حسی و/یا سوزن سوزن شدن؛
• درد شکم؛
• از دست دادن اشتها؛
• تب ؛
• درد در بازوها و/یا شانه ها درد در سمت چپ مفصل شانه و بازو اغلب با درد قلبی یا آنژین اشتباه می شود.

در صورت علائم زیر باید با اورژانس تماس بگیرید.
• فشار قفسه سینه یا احساس پارگی در قفسه سینه؛
• سرفه مداوم همراه با مخاط؛
• تپش قلب؛
• مشکلات تنفسی؛
• درد حاد شکم؛
• گیجی، سرگیجه یا سطح هوشیاری پایین؛
• فلج و آتروفی عضلانی

افرادی که ورزش های پرتحرک را انجام می دهند بیشتر از نورالژی بین دنده ای رنج می برند.

تشخیص نورالژی بین دنده ای با استفاده از موارد زیر انجام می شود:
- یک معاینه عصبی دقیق برای شناسایی علت درد انجام می شود.
- پرسشنامه درد؛
- معاینات رادیولوژیکی مانند اشعه ایکس قفسه سینه یا MRI؛
- مشاوره با متخصص ریه برای تعیین اینکه آیا عفونت وجود دارد یا خیر.
به طور کلی، زمینه و معاینه عصبی برای تشخیص پزشک کافی است.

پیشگیری از نورالژی بین دنده ای شامل کاهش عوامل خطر است، به عنوان مثال، با واکسینه شدن در برابر آبله مرغان و هرپس زوستر، با اتخاذ رانندگی ایمن تر به منظور جلوگیری از تصادف.
دستگاه های محافظ می توانند به جلوگیری از نورالژی بین دنده ای کمک کنند. این شامل پوشیدن کلاه ایمنی یا استفاده از بالشتک هنگام شرکت در ورزش های تماسی است.
گرم کردن بدن نیز قبل از انجام یک ورزش توصیه می شود.

هنگامی که سایر علل فوری و جدی نورالژی بین دنده ای از بین رفتند، پزشک بسته به میزان درد، مسکن های ساده ای مانند پاراستامول یا ضدالتهاب ها را در صورت رفع منشأ عفونی به شما پیشنهاد می کند.
ثانیاً، درمان علت مهم است، باید دانست که آیا آرتروز، حرکت کاذب یا التهاب است.
اگر این درمان ها کافی نیستند، با یک پزشک متخصص درد یا یک متخصص مغز و اعصاب مشورت کنید که می تواند گزینه های زیر را ارائه دهد:
• داروهایی مانند داروهای مورد استفاده برای دردهای عصبی (کرم کپسایسین) به تسکین درد مرتبط با نورالژی بین دنده ای کمک می کنند، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (ایبوپروفن) یا داروهای ضد افسردگی که به آرام کردن درد عصبی کمک می کنند.
• درمان با فرکانس رادیویی؛
• یک بی حس کننده موضعی یا کورتیکواستروئید ممکن است به عصب آسیب دیده تزریق شود. کورتیکواستروئیدها به کاهش خطر نورالژی پس از تبخال کمک می کنند.
• آنتی هیستامین ها برای تسکین خارش استفاده می شود.
• داروهای ضد ویروسی شدت و طول مدت علائم را کاهش می دهند.
• داروهای ضد تشنج
• رویکردهای مکمل
سایر درمان‌های نورالژی بین دنده‌ای می‌تواند همراه با درمان‌های مرسوم باشد و شامل ماساژ، سوفرولوژی، طب سوزنی و یوگا می‌شود.
در حال حاضر هیچ مدرک پزشکی منتشر نشده است، با این وجود به رسمیت شناخته شده است که هر تکنیکی با هدف شل کردن عضلات بین دنده ای می تواند تأثیر مفیدی داشته باشد.

 
چشم انداز

نورالژی بین دنده ای می تواند افراد را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد. پزشک شما می‌تواند براساس علائم شما و اینکه چقدر به درمان‌های مختلف پاسخ می‌دهند، ایده بهتری به شما بدهد.
درد مزمن درمان نشده می تواند منجر به عوارض متعددی از جمله بی خوابی، کم اشتهایی، اضطراب و افسردگی شود. اگر در یافتن درمان مناسب مشکل دارید، از پزشک خود بخواهید که شما را به یک متخصص مدیریت درد معرفی کند. آنها می توانند با شما همکاری کنند تا برنامه ای بی خطر و موثر ارائه دهند.