به گزارش شفاآنلاین سرکه
از میوههایی نظیر سیب، به، خرما، گیلاس، هلو، انگور، شکر، گندم، جو، ذرت و
برخی سبزیها همچون نعنا به دست میآید و خواص آن بسته به میوه و سبزی
مورد استفاده، متفاوت است. این چاشنی در دو مرحله، از تبدیل قند میوه به
الکل و از الکل به اسید استیک تهیه میشود.
سرکههای خانگی نسبت به سرکههای صنعتی درصد اسید پایین تری دارند، اما خواص تغذیهای آنها بیشتر است.
لازم
است بدانید در سرکههای کارخانهای برای ماندگاری بیشتر محصول از مواد
نگهدارنده استفاده میشود. سرکههای کارخانهای اغلب به رنگ سفیدند که
انواع رنگی آن به واسطه افزودن کارامل (شکر سوخته)، قرمز رنگ میشود.
سرکه
در افزایش سوخت و ساز بدن و کاهش وزن اثرگذار است، اما تا زمانی که فرد از
رژیم غذایی مناسبی پیروی نکند استفاده از سرکه به تنهایی در لاغر شدن فرد
اثری نخواهد داشت؛ چون این چاشنی اشتهاآور خوبی است.
سرکه همچنین یک سم
زدا و ضدعفونی کننده قوی است و مصرف مناسب آن میتواند به سلامت دستگاه
گوارش و عملکرد کبد کمک کرده، صفرای اضافه را دفع کند. همچنین به رفع جرم
دندان و التهاب لثه کمک میکند، اما در صورت مصرف زیاده از حد، بر مینای
دندان اثر منفی میگذارد.
بخور سرکه در رفع گرفتگی بینی ناشی از
سرماخوردگی موثر است و سردردی که در نتیجه استشمام هوای آلوده و بخار حمام
باشد را التیام میبخشد.
بر اساس تحقیقات مصرف زیاد سرکه موجب کاهش
میزان پتاسیم و بروز رخوت و سستی میشود و استفاده طولانی مدت از آن در
افراد سالمند سبب کاهش کلسیم از استخوانها و منجر به ضعف و پوکی استخوان و
عضلات میشود.
برای مبتلایان به ضعف اعصاب، درد مفاصل و زخم معده نیز
سرکه نه تنها خواص چندان مفیدی ندارد بلکه استفاده از آن برای این دسته
افراد مناسب نیست.
درباره خواص درمانی سرکه باورهای نادرست و ضد و
نقیضی وجود دارد. سرکه به تسریع هضم و جذب غذاها بخصوص چربیها کمک
میکند، اما دافع و خنثی کننده چربی نیست و از میزان کالری آن نمیکاهد.