شهر تهران بسیار پرمشکل و پر مساله است و نمیتوان اقداماتی که انجام داده و یا اینکه در دستور کار دارند را نادیده گرفت اما برخی شعارهایی که میدهند عملیاتی نیست
شفاآنلاین>سلامت>«گرانی مضاعف؛ پررویی مضاعف، تورم مضاعف» این کلمات مختصر جملاتی بود که شهردار کنونی تهران در مبارزات انتخاباتی در برابر همتی که او نیز خود را کاندیدای اصلاحطلبان معرفی کرده بود؛ اعلام میکرد.
به گزارش شفاآنلاین:او آمده بود تا نقش جهانگیری را در انتخابات 1396 به نفع ابراهیم رئیسی بازی کند. او که روزگاری رقبای خود را به بیغیرتی متهم میکرد نتوانسته حتی چند ایستگاه مترو افتتاح کند. حال اینکه بهطور متوسط هرچند ماه یک ایستگاه مترو در دور شورای پنجم که کلید اداره شهر در دست اصلاحطلبان بود، افتتاح میشد. کارنامه شورای ششم نه رنگینتر از شورای پنجم است و نه شهردار منتخب آنها قدرتمندتر از حناچی است. در ارتباط با عملکرد شورای ششم پایتخت با محمود میرلوحی، فعال سیاسی اصلاحطلب به گفتوگو پرداخته که در ادامه میخوانید.
حدود یکوسالواندی از تشکیل شورای ششم شهر تهران میگذرد و امروز به جای حناچی
شهرداری در دست زاکانی است. عملکرد اصولگرایان در اداره شهر تهران را چگونه ارزیابی میکنید؟
برخی اصولگرایان همواره اصلاحطلبان را محکوم میکنند که آنها بانی وضع موجود هستند. عملکرد هاشمی و روحانی را بدون در نظر گرفتن آنچه در برابر آنها بود را با عملکرد خاتمی مقایسه میکنند. آنها نمیتوانند آنچه در ذهن خود بافتهاند را به مدیریت شهری تعمیم دهند. واقعیت آن است که کلیدداری شهر تهران در یکی دو دوره در دست اصلاحطلبان بوده و بیشتر شهرداران تهران و اعضای شورای شهر اصولگرا بودهاند.
از این رو آنها باید در مورد آلودگی هوا، ترافیک، عدم توسعه مترو، تخریب باغات، شهرفروشی و چندین عنوان دیگر پاسخگوی باشند. امروز که حدود 2 سال از عمر شورای ششم گذشته است باید عملکرد این شورا و شهردار تهران را مورد پرسش قرار داد اما به علت شرایط خاص کشور فعالان سیاسی به صورت ریشهای به بررسی عملکرد شهرداری تهران و شورای شهر ششم نمیپردازند.
سوالها در مورد عملکرد شورای ششم جدی است. مهمترین سوال در باب شفافیت است آیا شورای ششم و شهردار فعلی در مورد عملکرد مالی شهرداری تهران به مکانیزمهای شفافیت دامن زده است؟ یا اینکه در باب آن در مقایسه با شورای قبل کوتاهی کردهاند. امروز مشاهده میشود که از دل شورای شهر هم به عملکرد مدیران شهری نقدهایی در بابهای مختلف با وجود یکدست بودن شورا و شهرداری وارد است.
شورای پنجم عملا با مقابله با شهرفروشی دستان خود را بست اما به سمت ایجاد درآمدهای پایدار برای اداره شهر حرکت کرد و تا حدودی هم در این ارتباط موفق بود. آیا شورای ششم در این ارتباط گامی برداشته است؟ تا چه میزان از شهر فروشی در این شورا جلوگیری شده است تا چه میزان بر محور شفافیت تاکید شده است؟ تا چه میزان بر ایجاد درآمدهای پایدار تلاش شده است؟ به نظر میرسد در مقایسه با گذشته اگر نگوییم کمکاری شده است اما شتابی هم در موارد ذکر شده از سوی شهرداری و شورای شهر مشاهده نمیشود.
چرا مشکلات شهر تهران تاکنون حل ناشده است و چه شد که تهران با این حجم از مشکلات روبهرو شد؟
تهران 700 کیلومتر مربع وسعت دارد و حدود 10 میلیون نفر در آن در طول روز کار میکنند. مساله آب و کمبود کیفیت آب در برخی مناطق آن یک چالش است. سالهاست که مساله آلودگی هوا در دوران سرما جدی است و باد است که آلودگی هوای تهران را مدیریت میکند. ترافیک در تهران در برخی مواقع بهرغم درگیری برخی نهادها در آن، آنقدر جدی میشود که روی روان مردم تاثیر میگذارد. این درحالی است که لندن هم 10 میلیون جمعیت دارد اما کمتر در آن ساخت و سازهای بلندمرتبه مشاهده میشود.
از دهه 70 به این سو به علت مهاجرت به این شهر با بحرانهای زیادی روبهروست. تراکم جمعیت، صنعت و تراکم بحرانها همه در پایتخت وجود دارد. این درحالی است که یک درصد سرزمین جهان را در اختیار داریم اما در تهران به میزان چند ده برابر مشکلات مختلف داریم. اگر میتوانستیم به روستاها رسیدگی کنیم، به یقین اینقدر جمعیت در تهران افزایش نمییافت. اگر صنعت در سراسر کشور توزیع میشد، آنقدر در تهران با فشار جمعیت برای کار و ترافیک و آلودگی و فقر و دهها مشکل دیگر روبهرو نبودیم.
40 درصد دانشگاهها و دانشجویان کشور در تهران است. 40 درصد صنعت کشور و به تبع آن 40 درصد تولید ناخالص داخلی در تهران است. تمام این موارد را خودمان در تهران متمرکز کردهایم. از این رو تهران به اینجا رسید که عملا نمیتوان آنگونه که باید و شاید در کوتاه مدت در برابر چالشهای آن ایستاد.
آیا نمیتوان برای کاهش بحرانهایی مانند ترافیک و آلودگی به گونهای برنامهریزی کرد که حداقل شرایط بهبود یابد؟
بهطور یقین اگر مدیریت علمی باشد، چالشها و بحرانها رفع شود، تحریم برداشته شود، شاهد بهبود کیفیت زندگی مردم در تهران خواهیم بود. 25 میلیون اتومبیل در کشور وجود دارد که حدود 8 میلیون آن در تهران تردد دارد. یک چهارم بنزین مصرفی کشور هم در تهران سوزانده میشود. 20 میلیون بنزین در تهران به صورت روزانه تولید میشود.
4 میلیون واحد مسکونی در تهران وجود دارد که بخش قابل توجهی از یک میلیارد مترمکعب گاز روزانه مصرفی در ایران را میسوزاند. امروز رئیس سازمان محیط زیست اعلام کرده تنها چند درصد اگر اشتباه نکنم 38 درصد سوخت تولید شده در داخل استاندارد است. شما فکر کنید شرایط به وجود آید که تحریم لغو شود؛کیفیت سوخت افزایش یابد و نیروگاهها مازوت نسوزانند و سرمایهگذاران تشویق به سرمایهگذاری در مترو شوند و دولت دستی باز داشته باشد که به وظایف خود در بهبود کیفیت سیستم حمل و نقل عمومی کمک کند و به توسعه مترو و نوسازی سیستم حمل و نقل عمومی بپردازد، در چنین شرایطی حتما وضعیت زندگی در تهران و تمامی کلانشهرها بهبود مییابد. کما اینکه شاهد بودیم کیفیت بنزین در دولت روحانی افزایش یافت و در آن زمان تهران یکباره برای مدتی از بین شهرهای آلوده تهران خارج شد.
در دوره پنجم به کدام سو حرکت کردید. آیا تلاشی شد که از بار مشکلات و چالشهای شهر تهران کاسته شود؟
در دوره پنجم اعضای شورای شهر تلاش کردند که مطالبات شهروندان تهران را مورد پیگیری قرار دهند. شعار شورای پنجم تهران شهری برای همه بود. یعنی همه شهروندان تهران از شمال شهرنشین تا جنوب شهرنشین از امکانات تهران برخوردار شوند. به نظر میرسد عملا شعار تهران برای همه از دستور کار شورای ششم و شهردار تهران خارج شده است. شعار امالقرای جهان اسلام را انتخاب کردند. شعاری که مناسب است. امروز هزینه کردهای شورای شهر و شهرداری تهران جای بررسی دارد. نگاهی به بنرهای وصل شده در خیابانهای تهران نشان میدهد که عملا بنرهای خیابان را هم مبتنی بر دیدگاههای جناحی خود تعریف میکنند.
آیا شورای ششم در بحث امتداد نگاه شورای پنجم در ایجاد شفافیت کمکاری کرده است؟
یک عضو شورای ششم یکی از نزدیکان خود را به مدیر دفتری منصوب کرده است، این اقدام نشان میدهد که عملا آنها برخی قوانینی که در شورای قبل تایید شده بود و بر مبنای آن اجازه نمیدادند افراد نزدیک به اعضای شورای شهر از آن به بعد در سیستم مدیریت شهری سمت بگیرند، را نادیده گرفتهاند. اساسا فرض را بر آن بگذاریم که چنین قاعدهای نبوده؛ بهتر نبود که از افراد نزدیک به خود در شورای شهر استفاده نمیکردند؟ با این وجود تریبونها را در دست دارند.
حال اینکه در آن 4 سال که اصلاحطلبان در شورای شهر بودند، غیر از شبکه پنج آن هم به صورت مختصر، تریبون ملی در اختیار اصلاحطلبان قرار نمیگرفت. حال اینکه اعضای شورای شهر و مدیران شهری از این شبکه صدا و سیما به آن شبکه میروند و مرتبا کارهای خود را میتوانند تبلیغ کنند. البته شانس شورای ششم این بود که سامانه شفافیت هک شده است. در حالی که باید تلاش کنند که اقداماتی در این زمینه انجام دهند نه اینکه کار را رها کنند. مرتبا در مورد شفافیت در شورای پنجم جلسه میگذاشتیم که هر بار بخشی از عملکرد شهرداری در اجرایی و مالی شفاف شود اما امروز آیا خبری از این جلسات هست؟
در شورای پنجم عملکردهایی را در ساخت مترو و بعضا خرید چند دستگاه اتوبوس را مشاهده کردیم آیا آن روش که به نفع شهر هم بود در این شورا ادامه دارد؟
در دوران شورای پنجم هم تعدادی ایستگاه مترو افتتاح شد و هم اینکه آقای حناچی توانست تعدادی اتوبوس برای تهران بخرد و قراردادهای مناسبی را با خودروسازان برای ساخت اتوبوس منعقد کرد اما فعلا که خبر چندانی در مورد ساخت مترو و ایستگاههای باقی مانده و تلاش برای ورود اتوبوسهایی که حناچی قرارداد آنها را با خودروسازان منعقدکرد، نیست. حداقل مسیر خرید اتوبوسهایی که حناچی قرارداد آن را بست، هموار کنید. تعدادی اتوبوس هم که وارد سیستم حمل و نقل عمومی کردهاند همان اتوبوسهایی است که حناچی قرارداد آنها را بسته است و متأسفانه کم لطفی میکنند و این مورد را اعلام نمیکنند.
به عبارت بهتر شورای ششم با اتوبوسهای حناچی پز میدهند دهها ملک و میلیاردها تومان پول توسط شورای پنجم، پس گرفته شد. به این موارد ارج نمینهند و دائم اعلام میکنند بدهی برای آنها به جا گذاشته شده است حتی حاضر نیستند اعلام کنند که حجم قابل توجهی از بدهیهای شهرداری تهران مربوط به دورانی است که آقای قالیباف شهرداری تهران را مدیریت میکرد. بدهیهای شهرداری تهران در دوران شورای پنجم کم و بعضا روند بدهیسازیها متوقف شد.
آیا شعارها و عملکر دها متناسب با شهر تهران است؟
شهر تهران بسیار پرمشکل و پر مساله است و نمیتوان اقداماتی که انجام داده و یا اینکه در دستور کار دارند را نادیده گرفت اما برخی شعارهایی که میدهند عملیاتی نیست. آقایان شعار دادهاند که معتادان را جمعآوری خواهند کرد. دلسوزان در زمان اعلام این شعار اعلام کردند که شعاری ندهید که عملیاتی نمیشود.
این شعارها باعث ایجاد بیاعتمادی در بدنه خودشان هم شده است مانند شعار 4 میلیون مسکنی که دولت داد اما عملیاتی نشد و امروز بخشی از مردم که به خانهدار شدن در این دولت امیدوار شده بودند، ناامید شدهاند. البته آقای زاکانی اعلام کرده که قصد دارد 300 هزار مسکن بسازد اما واقعیت آن است که شهرداری تهران مسکنساز نیست.
نهادها باید شرایط ساخت مسکن را مهیا کنند شهرداری میتواند موانع را رفع کند، پروانههای ساخت مسکن را سریعتر صادر کند و سامانههایی در این ارتباط ایجاد کند. نه اینکه شهرداری تهران مسکن بسازد. شهرداری تهران همین که بتواند موانع در مسیر ساخت مترو را برطرف کند، بزرگترین خدمت را کرده است، ساخت مسکن وظیفه شهرداری تهران نیست. شهرداری تهران اقدامی نکند و باری را بر دوش نگیرد که از وظایف روزانه خود هم دور شود. ساخت خانه پیشکش آقای زاکانی؛ مترو بسازید.آرمان ملی