شفاآنلاین>سلامت>شاید برای شما هم پیش بیاید که در مقطعی از
زندگی خود دچار تکرر ادرار شده باشید و مدام این سوال را از خود داشته
باشید که آیا فقط من دچار این عارضه هستم یا دیگران هم دچار تکرر ادرار
می‌شوند؟
به گزارش شفاآنلاین:پاسخ این سوال ساده است چرا که بسته به میزان مصرف مایعاتی که در طول شبانه روز می‌نوشید، میل مداوم به ادرار کردن می‌تواند اولین نشانه عفونتی، مانند عفونت مجاری ادراری (UTI) باشد. علاوه بر این می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری مزمن مانند مثانه بیش فعال باشد.
تکرر ادرار ممکن است ناشی از بیماری‌هایی باشد که در هر سطحی دستگاه ادراری را تحت تاثیر قرار می‌دهند. دستگاه ادراری شامل کلیه ها، لوله‌های متصل کننده کلیه‌ها به مثانه (حالب ها)، مثانه و مجرای است که ادرار از طریق آن از مثانه به خارج از بدن جریان می‌یابد.
تکرر ادرار چیست؟
در زنان، مثانه می‌تواند تا ۵۰۰ میلی‌لیتر مایع در خود نگه دارد، اگرچه ممکن است زمانی که به ۲۰۰ تا ۳۵۰ میلی‌لیتر پر شود، میل به ادرار کردن پیدا کنند.
اگر به دستشویی می‌روید و بیش از هشت بار در روز مثانه خود را به طور منظم تخلیه می‌کنید، می‌تواند نشانه‌ای از مثانه بیش فعال باشد. همین امر در مورد تکرر ادرار در شب نیز صدق می‌کند اگر بیش از دو بار از خواب بیدار می‌شوید و ادرار می‌کنید، ممکن است دچار بیماری مثانه هستید. دلایل حاد دیگری نیز برای تکرر ادرار وجود دارد، از جمله عفونت مثانه یا مجاری ادراری، بنابراین این احتمال وجود دارد که علائم شما پس از برطرف شدن عفونت از بین بروند.
چه چیزی باعث تکرر ادرار می‌شود؟
مثانه بیش‌فعال
همانطور که در بالا ذکر شد، تکرر ادرار
می‌تواند یک سیگنال اصلی باشد که مثانه بیش فعال (OAB) دارید. این
شایع‌ترین علت افزایش تکرر ادرار در غیاب عفونت است. در حال حاضر تعداد
قابل توجهی از زنان در جهان به تکرر ادراری دچار هستند.
تکرر ادرار در
همه جنیست‌ها به طور یکسان وجود دارد، اما تکرر ادرار در زنان ممکن است خود
را به عنوان یک میل ناگهانی به دستشویی رفتن بیشتر نشان دهد.
علل شایع OAB شامل ضعف عضلات لگن، آسیب عصبی، عفونت، اضافه وزن یا مصرف الکل، دارو‌ها یا کافئین است. درمان‌های OAB نیز دامنه وسیعی دارند و می‌توانند شامل همه چیز از آموزش مجدد مثانه گرفته تا مصرف دارو و بررسی تغییرات سبک زندگی باشند.
عفونت‌های دستگاه ادراری
یکی از علل شایع دیگر تکرر ادرار، عفونت دستگاه ادراری (UTI) است. عفونت باعث سوزش ادرار یا درد در هنگام ادرار و افزایش دفعات ادرار می‌شود، زیرا باکتری پوشش مثانه و خود ماهیچه را تحریک می‌کند.
UTI در زنان بسیار شایع‌تر است، زیرا مجرای ادرار یا منفذ به مثانه بسیار کوتاه‌تر از مجرای ادرار در آلت تناسلی است و به باکتری‌ها اجازه می‌دهد راحت‌تر وارد شوند. بر اساس گزارش دفتر سلامت زنان سازمان جهانی بهداشت، در واقع، زنان ۳۰ برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به عفونت ادراری هستند.
بیش از نیمی از زنان در مقطعی از زندگی خود دچار عفونت ادراری می‌شوند. گاهی اوقات این یک عفونت حاد است که درمان می‌شود و به سرعت از بین می‌رود، بنابراین دفعات ادرار شما باید پس از از بین رفتن آن کاهش یابد، اما ممکن است عود کردن این مسئله را نیز تجربه کنید. عود در چند ماه اول عفونت معمول است.
همچنین ابتلا به عفونت ادراری در دوران بارداری بسیار شایع می‌باشد. در بارداری، سیستم ایمنی بدن زنان کمی سرکوب می‌شود تا جنین در حال رشد را پس نزند، بنابراین زن در برابر عفونت ها، از جمله عفونت‌های دستگاه ادراری آسیب پذیرتر است. اگر در دوران بارداری علائم عفونت ادراری از جمله تکرر ادرار، تب یا کدر شدن ادرار خود را تجربه می‌کنید، برای درمان عفونت به پزشک متخصص زنان مراجعه فرمایید.
واژینیت
واژینیت یا التهاب واژن یکی دیگر از دلایل تکرر ادرار در زنان است. انواع واژینیت عبارتند از عفونت‌های مخمری، تریکومونیازیس و واژینوز باکتریایی. زنان اغلب با این عارضه بوی غیرعادی، خارش و ترشح را تجربه می‌کنند. برای تشخیص واژینیت، پزشک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد، ویژگی‌های ترشحات واژن را یادداشت می‌کند و pH ترشحات واژن را آزمایش می‌کند. این عارضه بیشتر در بین زنان ۱۵ تا ۴۴ ساله دیده می‌شود و درمان معمول آن استفاده از دارو‌های آنتی بیوتیکی است.
دیابت
به گزارش رویداد24 دیابت، به ویژه دیابت نوع ۲، یکی دیگر از عوامل خطر OAB است. اگر در مورد مدیریت قند خون خود مراقب نباشید، ممکن است گلوکز اضافی وارد ادرار شود. گلوکز بالا منجر به آب اضافی در ادرار می‌شود و وقتی مثانه شما با مایع بیشتری پر می‌شود، تکرر ادرار بیشتری را تجربه می‌کنید.
بارداری
ادرار کردن بیشتر در دوران بارداری معمول است. در طول بارداری تغییرات هورمونی بیش از پیش اتفاق می‌افتد، یعنی افزایش پروژسترون (هورمون کلیدی که رحم را برای بارداری آماده می‌کند) و ریلکسین (هورمونی که به نرم شدن دهانه رحم قبل از زایمان کمک می‌کند) که باعث افزایش خاصیت ارتجاعی عضلات و رباط‌ها از جمله لگن می‌شود. ماهیچه‌های کف که مثانه و دهانه مثانه (مجرای ادرار) را احاطه کرده اند.
این تغییرات می‌تواند نگه داشتن ادرار را دشوار کند. سپس، همانطور که رحم با رشد جنین بزرگ می‌شود، در پشت و بالای مثانه منبسط می‌شود، به طوری که ظرفیت مثانه می‌تواند تا سه ماهه سوم به نصف کاهش یابد.
این تغییر مانند مثانه بیش فعال نیست، زیرا هیچ مشکل خاصی در مورد عضله مثانه وجود ندارد. در عوض، این به شرایط بارداری مربوط می‌شود. حتی این واقعیت که ممکن است به هیدراتاسیون بیشتری برای تغذیه جنین در حین رشد نیاز داشته باشید، می‌تواند منجر به افزایش تکرر ادرار شود.
درمان تکرر ادرار
برای توقف تکرر ادرار چندین راه وجود دارد. اولین قدم برای فهمیدن اینکه چه اتفاقی در مثانه یک زن در حال وقوع است، آزمایش ادرار است، آزمایش کلاسیکی که در آن در فنجان ادرار می‌کنید تا هرگونه عفونت یا هماچوری (خون در ادرار) را رد کنید. همچنین متخصصان اغلب توصیه می‌کنند که یک دفترچه یادداشت مثانه حاوی تعداد دفعات ادرار خود داشته باشید، که می‌توانید آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
در دوران بارداری، روند درمان تکرر ادرار مشابه است، اما تاکید زیادی بر تمرینات کگل برای تقویت عضلات کف لگن به منظور کمک به نگه داشتن ادرار وجود دارد. علاوه بر این، تخلیه پیشگیرانه مثانه در فواصل زمانی معین، مانند هر دو ساعت، بدون توجه به میل به ادرار کردن، می‌تواند کنترل مثانه را بهبود بخشد و هوس‌های ناگهانی را کاهش دهد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
توصیه می‌شود که اگر تکرر ادرار و درد دارید که می‌تواند نشان دهنده عفونت ادراری باشد یا اگر تکرر ادرار همراه با خون در ادرار دارید (حتی اگر درد ندارید) باید با پزشک خود تماس بگیرید.
با پزشک خانواده یا مراقبت‌های اولیه خود شروع کنید، که می‌تواند برای ارزیابی عفونت و خون و غربالگری سایر شرایط پزشکی مانند دیابت، آزمایش ادرار انجام دهد. شما مجبور نیستید مستقیماً به متخصص اورولوژی مراجعه کنید، مگر اینکه پزشک عمومی شما را به یک متخصص ارجاع دهد. اگر باردار هستید و با تکرر ادرار سر و کار دارید، با پزشک متخصص زنان و زایمان خود در مورد اصلاح شیوه زندگی صحبت کنید که ممکن است کمک کننده باشد.
نکته اصلی این است که تعداد دفعاتی که در روز ادرار می‌کنید نباید کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد، اما اگر اینطور است، زمان مراجعه به پزشک فرا رسیده است.
