به گزارش شفاآنلاین:
طبق گزارش اکونومیست، جهان همچنان قرار نیست در آرامش کامل باقی بماند و
به احتمال زیاد در سال ۲۰۲۳، شاهد آغاز یک جنگ سرد جدید در آسیا خواهیم
بود؛ مبارزهای بزرگ و ترسناک که در واقع رقابتی قدیمی میان چین و ایالات
متحده آمریکا است!
با شکست ژآپن در سال ۱۹۴۵ و در حین پایان جنگ جهانی دوم، آمریکا تبدیل به یک ابرقدرت شد و همین امر به آمریکاییها اجازه داد تا در آسیا حکمرانی کنند و نیروهای نظامیشان را بسیار فراتر از قلمروی حریف مغلوب شده خود مستقر سازند. اما آسیا در طول سالهای اخیر، شاهد رشد یک ابرقدرت دیگر بود که امروزه در تلاش است تا برتری خود در آسیا را به جهانیان، خصوصا آمریکا، اثبات کند؛ ابرقدرتی بهنام چین کمونیستی! اما بهراستی در سال آینده، احتمال درگیر شدن چه کشورهایی با جنگ وجود دارد؟ در ادامه این مطلب از گجتنیوز به این موضوع خواهیم پرداخت.
در سال ۲۰۲۳ شاهد موج تازهای از جنگ و مبارزات بزرگ جهانی در قاره آسیا خواهیم بود. این نبرد بزرگ احتمالا با حمله چین به تایوان به اوج خود خواهد رسید؛ زیرا بسیاری از کارشناسان و نظریهپردازان، از تایوان بهعنوان آخرین کار ناتمام حزب کمونیست چین یاد میکنند. تایوان که در شرق آسیا قرار دارد و بهعنوان قطب تراشههای الکترونیکی و فناوری در جهان شناخته میشود، از زمان جنگ داخلی و در دهه ۱۹۴۰ میلادی، شاهد درگیریهای مختلفی با چین بود که توضیح آنها از حوصله این متن خارج است!
بازپسگیری تایوان توسط چین، نقش بسیار حیاتی و مهمی در نمایش قدرت این کشور در تمام آسیای شرقی و همچنین منطقه غربی اقیانوس آرام خواهد داشت. اما ماجرا زمانی جالبتر میشود که بدانید آمریکا در این میان حضور بسیار پررنگی دارد. جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، بارها بر این موضوع تاکید کرده که در صورت حمله نظامی چین به تایوان و شروع جنگ، آمریکا بهشکل تمامقد از تایوان دفاع خواهد کرد و مقابل چین خواهد ایستاد؛ تهدید مستقیمی که میتواند چین را نسبت به آغاز جنگ ناگهانی تحریک کند!
اما با توجه به این موضوع که شی جینپینگ، رئیس جمهور کشور چین، شباهتی به همتای روسیاش یعنی ولادیمیر پوتین ندارد، بعید است که بهشکلی ناگهانی حمله نظامی به تایوان را آغاز کند و موجب شکلگیری یک جنگ بزرگ شود. با وجود شدت بحرانهای تایوان در سال ۲۰۲۳، بهنظر نمیرسد که شاهد درگیری مستقیم باشیم و احتمالا چین با افزایش فشارها و گسترش جنگ سرد، میخواهد قدرت متحدان آسیاییاش را امتحان کند و با مقاومت بیشتری به نبرد با تحریمها برود.
کره شمالی هم مانند چین، بهعنوان یکی از ادامهدهندگان جدی جنگ سرد شناخته میشود؛ کشوری که با وجود مسائل سیاسی مختلف و بحرانهای هستهای، از حمایت تمام و کمال جمهوری خلق چین برخوردار است. کره شمالی تا قبل از اتمام سال ۲۰۲۳، برای هفتمینبار بهصورت آزمایشی یک بمب اتم را منفجر خواهد کرد؛ اتفاقی که بدون شک باعث واکنش شدید تمام دنیا خواهد شد.
کیم جونگ اون با انجام این آزمایش، قصد دارد باری دیگر به تمام دنیا نشان دهد که با حمایت مستقیم چین و روسیه، میتواند برنامههای هستهای خود را پیش ببرد و جهان را به جای وحشتناکی تبدیل کند!
شاید استفاده از عبارت «دشمنان قدیمی» برای چین و هند، کمی غلوشده و اغراقآمیز بهنظر برسد؛ اما وجود مرزهای مبهم میان این دو کشور میتواند دلیلی باشد برای آغاز جنگ و درگیری؛ احتمالی که بسیار ضعیف و تا حدودی دور از ذهن است.
مشکلات میان این دو کشور ریشه در سال ۱۹۶۲ دارد. زمانی که این مناطق مرزی مبهم تحت کنترل بریتانیا بود و در نهایت منجر به ایجاد جنگ میان چین و هند شد؛ نبردی که با شکست هندیها بهپایان رسید. این دو کشور در سال ۲۰۲۰ هم با یکدیگر درگیر شدند. درگیری تن به تن و خونینی که در منطقه مرزی لداخ رخ داد و دست کم باعث کشته شدن ۳۰ تن از سربازان هندی شد.
اما در حال حاضر این دو کشور در تلاشاند تا از نبرد و درگیری پرهیز کنند. این صلح غیرمستقیم موقت و دوجانبه به این خاطر است که رئیس جمهور چین قصد دارد تمام تمرکزش را به تایوان اختصاص دهد و از آنطرف نخست وزیر هند هم میداند که ارتش کشورش در منطقههای کوهستانی، شانس چندانی نخواهد داشت!
با وجود این که احتمال جنگ و درگیری در کشورهای مختلف طی سال آینده در حد گمانهزنی و فرضیه است، اما میانمار همچنان با نبردی بیپایان دست و پنجه نرم میکند! از زمانی که این کشور واقع در جنوب شرقی آسیا به استقلال رسید، همیشه درگیر جنگ و نبردهای قومیتی مختلفی بوده و همچنان با این موضوع درگیر است.
شاید یکی از اصلیترین علل درگیری داخلی میانمار، عدم کفایت ارتش این کشور باشد که در سال ۲۰۲۱ طی یک کودتای خونین، بر منصب قدرت تکیه زده است. ژنرالها از یک سو به حمایتهای چین و تسلیحات نظامیاش میبالند و مخالفان دموکراتیک از سویی دیگر علیه نظامیان و حاکمیت قرار گرفتهاند؛ چیزی که در این میان روشن و غیر مبهم بهنظر میرسد، این است که آمریکا و چین اصلا نمیخواهند شاهد تبدیل شدن میانمار به میدان جنگ و محلی برای یکی دیگر از نبردهای بزرگ آسیا باشند.