به گزارش شفا آنلاین،محسن پویان گفت: بنه درختی متعلق به خانواده anacardiacea است که در زبان انگلیسی wild pistacio و در کتب طب گیاهی ایران به نام‌های چاتلانقوش، شاقلانقوش، چاتانقو، سقز، سقوز، راقور، قسقان، داربَن و بِنشت و گلخونک‌کله آمده است.
وی ادامه داد: برگ‌های بنه شبیه برگ‌های پسته و از 5-2 برگچه تشکیل شده است به طوری که روی برگ سبز روشن و پشت برگ سبز مات است.
این پژوهشگر گیاهان دارویی افزود: گل‌ها آرایش خوشه‌ای دارند و میوه آن به اندازه یک نخود با دم میوه بلند است و دارای سه زیر گونه cabulica، kurdica و mutica است.
پویان در خصوص موارد استفاده از بنه تصیح کرد: مصرف میوه آن نفخ معده را کاهش می‌دهد و برای سرفه، فلج ، لقوه و استسقاء مفید است.
وی ادامه داد: میوة نارس آن را در سرکه پرورده می‌کنند برای پاک کردن کبد و رفع سردرد کاربرد دارد.
این پژوهشگر گیاهان دارویی در ادامه با اشاره به اینکه مصرف میوه بنه تقویت‌کننده نیروی جنسی است، گفت: روغن دانه آن برای تقویت اعصاب مصرف دارد و از آن برای صاف کردن صدا، بازکردن گرفتگی‌های مجاری عروقی، یرقان، سختی ترشح ادرار، درد کمر، زانو، فلج و لقوه استفاده می‌شود.
پویان اظهارکرد: روغن بنه به صورت استعمال خارجی نیز برای درد مفاصل و عضلات اثرات مفیدی دارد و در تحقیقی که توسط دانشگاه علوم پزشکی بیرجند صورت گرفته بین 32 گیاه مورد بررسی، برگ بنه بیش‌ترین خاصیت آنتی‌اکسیدانی را داشته است.
وی با بیان اینکه در خراسان جنوبی از میوه آن در ساخت نوعی غذای محلی استفاده می‌شود، افزود: مقدار خوراک بنه تا 10 گرم در هر استفاده است و میزان مصرف روزانه 20 گرم است.
پژوهشگر گیاهان دارویی خاطرنشان کرد: برای تهیه دم‌کرده برگ بنه از 20 گرم برگ خشک در یک لیتر آب جوش استفاده می‌شود.
ایسنا
