به گزارش شفاآنلاین:دو مومیایی کشف شده در کرانه غربی رود نیل دارای نشانه‌های باستانی بر روی قسمت های نگهداری‌شده در پشت خود بودند که به گفته محققان مربوط به خدای بِس (Bes) است که مصریان معتقد بودند از زنان و کودکان به ویژه در هنگام زایمان محافظت می‌کند. همراه با تصاویری از بِس، نشانه‌هایی مانند یک کاسه، که نمادی از یک مراسم پس از تولد است، چشم حورس (Horus) که نماد محافظت و سلامتی است و بُزها که نماد خوش شانسی هستند، دیده می شوند.
مجسمه های متعددی با این مومیایی ها کشف شده است که نشانه های مشابهی در قسمت پایین کمر و بالای ران دارند و محققان می گویند که این شواهد، بیشتر نشان می دهد که از خالکوبی ها برای محافظت استفاده می شده است.
این مومیایی ها در شهر باستانی دیر المدینه، که از سال ۱۵۵۰ تا ۱۰۷۰ قبل از میلاد، منطقه ای شلوغ بود، کشف شدند. این شهر زمانی جامعه ای برای مردانی بود که مقبره های بزرگ را برای نخبگان مصری ساخته بودند. کسانی که در این شهر باستانی زندگی می کردند افراد عادی به حساب می آمدند و چندین مومیایی کشف شده با شواهدی از خالکوبی در آنجا پیدا شده است.
دو محقق که دو مومیایی کشف شده را تجزیه و تحلیل می کردند، یافته های خود را در سال ۲۰۱۹ منتشر کردند. آن آستین، یکی از این محققان گفت: «هرچه خالکوبی‌های بیشتری پیدا کنیم، بیشتر به این فکر می‌کنم که آیا از خالکوبی ها در بقایای مومیایی های دیگر مصر باستان غافل شده ایم. با رشد فناوری و مهارت های ما در شناسایی خالکوبی ها، من فکر می کنم ممکن است شواهد بیشتری از این دست در مومیایی ها پیدا کنیم. در برخی موارد در کار خودم، اگر از قبل به دنبال آنها نبودم و نمی دانستم چگونه آنها را تشخیص دهم، خالکوبی ها کاملا نادیده گرفته می شدند.»
محققان از عکاسی مادون قرمز برای شناسایی خالکوبی زنان مصر باستان استفاده کردند که از نور مادون قرمز برای کشف رنگ های کاذب استفاده می شود و به تیم اجازه می دهد مومیایی ها را بدون آسیب رساندن به آنها تجزیه و تحلیل کنند. آنها از یک اسکنر برای گرفتن تصاویری از گوشت خالکوبی شده استفاده کردند که به آنها اجازه می داد تا علائم باستانی را بازسازی کنند.
یکی از مومیایی‌ها در هنگام مرگ، بین ۲۵ تا ۳۴ ساله بوده و حداقل ۳۰ خالکوبی روی گردن، شانه‌ها، بازوها و پشتش داشته است. یک چشم انسان روی گردن او یافت شد که نمادی از محافظت است. او همچنین یکی را در قسمت پایین کمر خود داشت که نشان می داد خدای بِس تاجی از پر بر سر دارد.
این خالکوبی همچنین شامل یک خط زیگزاگی در زیر سایر پیکره‌هاست که احتمالاً نمایانگر مردابی است که مردم آن زمان برای خنک شدن و گاهی برای کاهش دردهایی مانند درد زایمان، به آنجا می‌رفتند.
زن دیگر که در همان سن از دنیا رفته است، دو شکوفه نیلوفر آبی در هر طرف کمرش دارد و طبق فرهنگ مصر باستان، این نماد، نشان دهنده تولد دوباره است. در کنار هر گل یک بز قرار دارد که مصریان باستان از آن برای اشاره به باروری، فراوانی و خوش شانسی استفاده می کردند.
