آیا ویتامین پاستیلی مفید است؟

شفاآنلاین>سلامت>ویتامین های پاستیلی به عنوان راهی برای کودکان - یا بزرگسالان - برای دریافت مواد مغذی مورد نیازشان به بازار عرضه می شود. اما آیا ویتامین های پاستیلی موثر هستند؟ برای اینکه بفهمید به اندازه قرص های سنتی موثر هستند یا خیر،این مطلب را دنبال کنید.

به گزارش شفاآنلاین: ویتامین های پاستیلی طعمی شبیه یک خوراکی شیرین دارند اما دریافت مکمل ها به شکل پاستیل مزایا و معایبی دارد.

آنها شبیه آب نبات هستند. طعم شیرینی دارند. اما این مکمل های غذایی می توانند بخشی از یک سبک زندگی سالم باشند یا نمی توانند؟

پاسخ ما بله است. ویتامین های پاستیلی «کار می کنند»، اما ممکن است به اندازه نوع سنتی خود قوی نباشند.

ادلیا لوئیس یکی از همکاران پزشکی واحد پزشکی ABC News می گوید: «ویتامین های پاستیلی حاوی ویتامین ها و مواد معدنی کمتری نسبت به انواع جویدنی و غیر جویدنی هستند. با این حال، به همین دلیل، جذب آنها برای بدن شما و معده شما نیز آسان تر است.

دلیل اول این است که برای دستیابی به بافتی با رنگ روشن و جویدنی، تولیدکنندگان بسیاری از مواد دیگر، جایگزین‌های شکر و پرکننده‌ها را اضافه می‌کنند که فضای کمتری برای مواد مغذی باقی می‌گذارد.

دلیل دوم این است که تولید و نگهداری ویتامین های پاستیلی سخت تر است به این معنی که آنها می توانند به سرعت قدرت تغذیه ای خود را از دست بدهند.

تجزیه و تحلیل‌های مستقل "کاستومر لب" نشان داد که ویتامین‌های پاستیلی اغلب حاوی تمام مواد مغذی مورد ادعا در برچسب نیستند، یا در برخی موارد، ممکن است ویتامین‌های خاصی مانند اسید فولیک بیشتر از آنچه در برچسب است داشته باشند. دکتر لوئیس می‌گوید: «با این حال، امروزه آنها نسبت به انواع قرص‌های ویتامین‌ها در دسترس تر هستند. به عبارت دیگر، هضم آنها نه تنها برای معده آسان تر هستند، بلکه می توانند به طور موثرتری توسط بدن شما جذب شوند.

با تمام تفاسیری که گفته شد، اگر نمی‌توانید نسخه معمولی مکمل‌ها را مصرف کنید و کمبود ویتامین دارید، مکمل‌های پاستیلی بهتر از عدم مصرف مکمل‌ها است.

مزایا و معایب ویتامین های پاستیلی

مثبت : مصرف آسان

برای افرادی که نمی توانند قرص های معده را قورت دهند، ویتامین های آدامسی برای پر کردن این شکاف وجود دارد. آنها می توانند به ویژه برای کودکانی که از خوردن سبزیجات خودداری می کنند، اما مولتی ویتامین صمغی را می پذیرند، فریبنده باشند. یا اگر بزرگسالان به خاطر فراموش کردن مصرف یک قرص روزانه دیگر تلاش می کنند، یک خوراکی شیرین بعد از شام می تواند افزوده قابل کنترل تری به روتین شما باشد.

منفی: مصرفشان بیش از حد آسان است

به دلیل سهولت و خوش طعم بودن آدامس ها، می تواند منجر به مصرف بیش از حد آن شود. دکتر لوئیس می گوید: «در صورت مصرف بیش از حد ویتامین های صمغی در مدت کوتاهی، ممکن است سطوح سمی برخی ویتامین ها ایجاد شود. ویتامین های محلول در چربی A، D، E و K مستعد افزایش سطح سمی هستند زیرا مقادیر اضافی آن به جای اینکه مانند ویتامین های محلول در آب از طریق ادرار دفع شود، در سلول های چربی ذخیره می شود.

خطر مسمومیت به ویژه در کودکان زیاد است. دکتر رابرت هویزنگا، متخصص داخلی و دانشیار پزشکی بالینی در UCLA، می‌گوید: «کودکان به ویتامین‌های صمغی مانند آب نبات نگاه می‌کنند و ممکن است یک مشت بخورند.

مثبت: خوش طعم


ویتامین‌های صمغی در مقایسه با ویتامین‌های جویدنی و غیرجویدنی فاقد مزه یا بو هستند. بوی ویتامین صمغی میوه ای را با رایحه قرص روغن ماهی مقایسه کنید. در عوض، آدامس ها میوه ای و شبیه آب نبات هستند.

منفی: مواد اضافه شده


ویتامین ها به شکل قرص کالری ندارند و معمولاً قند ندارند. ویتامین های صمغی حاوی چندین گرم شکر اضافه شده، 3 تا 8 گرم قند در هر وعده هستند که برای افراد دیابتی تاثیر منفی دارد.

دکتر هویزنگا می‌گوید: «ویتامین‌های صمغی شبیه نوشیدنی‌های میوه‌ای هستند: ویتامین‌ها و مواد معدنی که با شکر و گاهی اوقات رنگ‌های غذایی عرضه می‌شوند.

برای افزودن شیرینی بدون کربوهیدرات، انواع صمغ های ویتامینه بدون قند ممکن است حاوی الکل های قند و شیرین کننده های مصنوعی باشد که با مشکلات گوارشی افراد مستعد گاز یا اسهال مرتبط است. رنگ خوراکی اضافه شده با مشکلات رفتاری در کودکان مرتبط است. علاوه بر این، ژلاتینی که برای بافت آنها استفاده می شود، ممکن است آنها را از رژیم غذایی وگان حذف کند.

مثبت: راحت تر جذب می شود


ویتامین های صمغی ممکن است نسبت به ویتامین های غیر جویدنی فراهمی زیستی بیشتری داشته باشند. به این معنی که آنها به راحتی توسط بدن شما جذب می شوند.

منفی: کمبود مواد مغذی


ویتامین ها و مکمل های غذایی مانند داروها توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تنظیم نمی شوند، بنابراین هیچ تضمینی وجود ندارد که مواد تشکیل دهنده، مقدار مواد تشکیل دهنده یا مزایای بسته بندی را داشته باشد.

علاوه بر این، مواد معدنی مانند آهن به سختی در فرم ویتامین صمغی گنجانده می شوند و طعم فلزی مشخصی دارند. این می تواند برای بخش هایی از جمعیت که کمبود آهن دارند و برای پر کردن این شکاف به ویتامین های صمغی وابسته هستند، مشکل ساز باشد. با گذشت زمان، کمبود آهن می تواند منجر به بیماری قلبی یا بارداری سخت شود.

از یک رژیم غذایی متعادل استفاده کنید. برنامه غذایی شما باید شامل انواع سبزیجات و میوه های تازه به همراه غلات کامل گندم، آجیل و منابع پروتئین بدون چربی، ترجیحا ماهی کم جیوه باشد. شما به راحتی می توانید مقدار توصیه شده هر ویتامین را از طریق رژیم غذایی به جای مکمل های ویتامین دریافت کنید.


ویتامین های مایع، قرص یا جویدنی را امتحان کنید. طعم آنها به اندازه ویتامین های پاستیلی خوب نیست، اما می توانند ارزش غذایی بیشتری داشته باشند. از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که چه نوع ویتامینی برای نیازهای غذایی شما بهترین است.


ویتامین ها را با غذا مصرف کنید. خوردن یک میان وعده کوچک قبل از قورت دادن می تواند عوارض جانبی مانند حالت تهوع را کاهش دهد.
آیا باید ویتامین مصرف کنم؟


دکتر لوئیس می‌گوید: «اگر رژیم غذایی متعادلی دارید که حاوی طیف گسترده‌ای از میوه‌ها و سبزیجات است، واقعاً نیازی به ویتامین‌ها نیست. این در مورد ویتامین ها و آدامس های سنتی - برای بزرگسالان و کودکان صادق است.

طبق گفته کلینیک مایو، اگر کودک شما به طور طبیعی رشد می کند و کمبود مواد مغذی ندارد، احتمالاً از یک مولتی ویتامین روزانه بهره مند نخواهد شد. جمعیت های خاصی وجود دارند که به مکمل ها نیاز دارند، مانند افراد مبتلا به بیماری های گوارشی یا زنان باردار. افرادی که داروهای خاصی مانند داروهای خاص سوزش سر دل، سرکوب کننده های سیستم ایمنی و حتی متفورمین مصرف می کنند نیز ممکن است از ویتامین بهره مند شوند. برخی دیگر تنها در صورتی به ویتامین نیاز دارند که کمبود آنها ثابت شود.

اگر فرزند شما در یک جامعه با آب بدون مکمل فلوراید زندگی می کند، مکمل فلوراید لازم است. کودکان (از 6 ماهگی تا 12 سالگی) باید ویتامین‌های فلوراید داشته باشند تا به دندان‌ها کمک کند تا در سنین بالاتر پوسیدگی کمتری داشته باشند. شرکت آب محلی شما باید میزان فلوراید آب شما را بداند.

آزمایش خون به ندرت مورد نیاز است، اما بهترین راه برای تعیین اینکه آیا کمبود ویتامین یا مواد معدنی دارید یا خیر. بیماری لثه و کبودی‌های قرمز کوچک پوست نشانه اسکوربوت ناشی از ویتامین C کم است. یا اسهال و درماتیت از علائم پلاگر ناشی از کمبود B3 هستند. کمبود ویتامین D می تواند به صورت خستگی، درد استخوان، درد عضلانی، افسردگی و عفونت های مکرر ظاهر شود.

علائم کمبود ویتامین B-12 شامل خستگی، رنگ پریدگی پوست، سردرد، مشکلات تعادلی، مشکل در تمرکز و گزگز/بی حسی در دست ها و/یا پاها است. با این حال، تمام این کمبودهای ویتامین امروزه در ایالات متحده غیر معمول است.

در حالی که برخی ادعاها ارتباطی بین بیماری شدید یا بحرانی کووید 19و سطوح پایین ویتامین D وجود دارد، شواهد کافی وجود ندارد که نشان دهد مصرف مکمل ویتامین D می‌تواند از ابتلا افراد به کووید جلوگیری کند. دو ویتامین دیگر که اغلب در بیماران مبتلا به کووید مورد آزمایش قرار می گیرند، روی و ویتامین C هستند، اما در مطالعات پزشکی فایده ای نشان نداده اند.

بصورت کلی قبل از مصرف هر گونه ویتامین یا مکمل، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا داروساز خود صحبت کنید. بدون توجه به شکل، آنها می توانند با داروهای تجویزی خاصی تداخل داشته باشند.