به گزارش شفاآنلاین:وقتی نوزاد تازه متولد شده شما گریه نمی کند به چه معناست؟ آیا باید نگران باشید یا باید از آرامشی که تعداد کمی از والدین دارند لذت ببرید؟
می توانید نظریه های زیادی پیدا کنید که گریه کمتر به شرایطی مانند اوتیسم، سندرم داون یا آپنه اشاره دارد. ما به شما کمک می کنیم تا خیالتان را راحت کنید و این گریه های نوزاد یا فقدان آنها را درک کنید.
در طول زایمان، نوزاد شما با تغییرات هورمونی مواجه می شود که او را تشویق می کند اولین نفس خود را بکشد. این معمولا زمانی است که والدین اولین گریه کودک خود را می شنوند.
تا این مرحله، ریه های کودک شما از رحم پر از مایع بود. همانطور که کودک شما نفس می کشد، ریه ها منبسط می شوند و مایع را از طریق خون و سیستم لنفاوی خارج می کنند.
اولین نفس هایی که نوزاد شما می کشد احتمالاً نامنظم و کم عمق است، اما این فقط برای یک لحظه است. به زودی آنها عمیق تر و منظم تر می شوند، زیرا آنها برای تبادل اکسیژن با دی اکسید کربن کار می کنند. در مرحله بعد، خون در ریه ها گردش پیدا می کند.
اولین نفس های کودک شما احتمالا سخت ترین نفس های اوست، به همین دلیل است که برخی نیاز به کمک دارند. به همین دلیل است که ممکن است در هنگام تولد به پرستار یا متخصص نوزادان مراجعه کنید که به شدت پوست نوزاد را با پتو یا حوله پاک می کند. این تحریک تنفس عمیق و گریه را تشویق می کند.
به طور کلی، نوزادان تازه متولد شده تا زمانی که (معمولاً با قرار دادن روی سینه مادرشان) آرام شوند گریه می کنند. پس از تولد، نوزاد شما هر زمان که به چیزی مانند تغذیه، تعویض پوشک یا کمی توجه نیاز داشته باشد، گریه می کند.
گریه کودک بر بسیاری از بزرگسالانی که آن را می شنوند تأثیر می گذارد. حتی اگر کودک مال شما نباشد، باز هم ممکن است از صدا تا حدودی احساس ناراحتی کنید. هرگاه گریه یک نوزاد را می شنویم، چیزی در مغز ما وجود دارد که نادیده گرفتن آن را تقریبا غیرممکن می کند.
یک مطالعه نشان داد که وقتی مادران گریه کودک خود را می شنوند، زنگ خطری را ایجاد می کند و به مادران می گوید که از آنها مراقبت کنند. در پدران، گریهها بیشتر از نیاز به مراقبت باعث آزردگی میشد.در هر صورت، نادیده گرفتن گریه ی نوزاد آسان نیست.
در بدو تولد، بیشتر نوزادان به دلیل آسیب وارده گریه می کنند. اگر زایمان شما سریع بوده یا سزارین شده اید، ممکن است تغییرات هورمونی رخ نداده باشد.
آرامبخش شدید نیز میتواند بر کودک شما تأثیر بگذارد. اگر داروی ضد درد دریافت می کنید، احتمالاً نوزاد متولد نشده شما نیز اثرات آن را احساس می کند و باعث خواب آلودگی او می شود.
در چنین مواردی، نوزاد تازه متولد شده شما ممکن است نیاز به کمک داشته باشد تا ریه های خود را فعال کند. پزشکان و پرستاران می توانند با تحریک فیزیکی کودک شما را تشویق به تنفس کنند. با این کار راه های هوایی آن ها پاک می شود تا بتوانند به تنهایی نفس بکشند.
نوزادانی که از طریق سزارین به دنیا می آیند معمولاً به جای گریه سرفه یا خمیازه می کشند. با این حال، گریه نکردن در هنگام تولد ممکن است کمی نگران کننده باشد، به همین دلیل است که پزشکان نوزاد شما را معاینه می کنند تا ناهنجاری ها را بررسی کنند.
پزشک بلافاصله پس از تولد، معمولاً در دقیقه اول، آزمایش آپگار را برای ارزیابی نوزاد شما انجام می دهد. تست آپگار تعیین می کند که نوزاد شما تا چه حد زایمان را تحمل کرده و چگونه با دنیای بیرون سازگار شده است. پزشک شما پنج معیار را بررسی می کند و به هر کدام نمره صفر، یک یا دو می دهد.
معیارها عبارتند از:
به عنوان مثال، اگر نوزاد شما نفس نمی کشد، پزشکان در آن دسته نمره 0 می دهند. اگر خوب نفس می کشند، نمره دو می گیرند.
پس از آزمایش اولیه آپگار، آزمایش دیگری پنج دقیقه پس از تولد انجام می شود تا ببینیم چگونه نوزادان خود را با محیط جدید تطبیق می دهند. اگر نمره کودک شما پایین باشد، پزشکان میدانند که باید اکسیژن را تجویز کنند و در صورت نیاز به درمان بیشتر، ارزیابی خواهند کرد.
حتی با نمره پایین در دقیقه اول، اکثر نوزادان در پنج دقیقه پس از تولد به نمره مورد انتظار 9 می رسند. اگرچه سیستم نمره دهی آپگار امکان نمره دهی احتمالی را فراهم می کند، اما هرگز به نوزادان نمره بالاتر از 9 داده نمی شود.
معمولاً مقداری سیانوز باقیمانده (رنگ آبی در دست ها و پاها) وجود دارد، بنابراین 9 همیشه حداکثر امتیاز داده شده است (به معنی 1 برای رنگ پوست). به عبارت دیگر، نیازی به نگرانی در مورد اینکه فرزندتان «نمره کامل 10» ندارد، وجود ندارد.
در اینجا چند راه وجود دارد که ممکن است نوزاد شما بدون گریه با شما ارتباط برقرار کند:
گریه کردن تنها راهی نیست که نوزاد گرسنگی خود را نشان می دهد:؛این معمولا آخرین راه چاره اوست. هنگامی که کودک شما از گرسنگی شروع به گریه می کند، معمولاً گریه شدید و تحریک آمیزی است. در اینجا برخی از علائم اولیه گرسنگی وجود دارد که باید به دنبال آنها باشید:
دانستن علائم خواب آلودگی کودک همیشه آسان نیست. نوزادان بزرگتر ممکن است چشمان خود را مالش دهند، خمیازه بکشند یا تحریک پذیر شوند. با این حال، نوزادان تازه متولد شده چندان پیشرفته نیستند و همه چشمان خود را نمی مالند.
سعی کنید مشت های کوچولوی او را مشاهده کنید. اگر آنها بسته به نظر می رسند و کودک شما آنها را نزدیک صورت خود دارد، می تواند یک سرنخ باشد. کودک شما همچنین ممکن است بی حال به نظر برسد، خمیازه بکشد یا برای باز نگه داشتن چشمان خود تلاش کند.
مهم است که در اسرع وقت به این سیگنال ها پاسخ دهید. همه نوزادان تازه متولد شده نمی توانند خود را بخوابانند و می تواند به سرعت به یک گریه تمام عیار تبدیل شود.
خوب، پس ممکن است فکر کنید این یکی آسان است. با این حال، چون مدفوع نوزاد هنوز بوی مشخصی ندارد، ممکن است مشکل باشد. بنابراین، چگونه می توانید بفهمید که چه زمانی این عمل را در پوشک خود انجام داده اند؟
کودک شما ممکن است ناراحت، بی قرار یا حتی تحریک شده به نظر برسد. داشتن یک پوشک کثیف می تواند آنها را بداخلاق و بدخلق کند.
بیشتر نوزادان یک غریزه طبیعی گریه دارند؛ آنها برنامه ریزی شده اند تا ورود خود را با یک "گریه ی" پر سر و صدا اعلام کنند. از آنجایی که نوزادان هنوز نمی توانند صحبت کنند، گریه کردن بهترین راه برای برقراری ارتباط است.
با این حال، تا زمانی که نیازهای کودک شما برآورده می شود، مشکلی برای گریه نکردن او وجود ندارد. هر نوزادی متفاوت است - برخی ممکن است احساس گرسنگی یا سرما کنند اما قادر به بیان آن با گریه نیستند.
اگر پزشک اطفال شما تشخیص داده باشد که همه چیز برای نوزاد شما خوب است، ممکن است هنوز در حال یادگیری نحوه گریه کردن باشد. اگر چنین است، باید ژست های دیگری را کشف کنید که ممکن است کودک شما از آن استفاده کند تا به شما بفهماند چه نیازی دارد.
رئیس کنگره سلامت نوزادان گفت: گریه یک مسئله طبیعی است و نوزاد سالم باید گریه کند، اگر او گریه نکند امری غیر طبیعی است که باید سریعا بررسی یا به پزشک مراجعه شود، گریه کودک تا حدی طبیعی و مطابق فیزیولوژی بدن اوست، اما اگر از آن حد بیشتر شود، امری غیر طبیعی است.