سه چالش جدی صنعت داروسازی

نخستین چالش، فرسودگی ماشین‌آلات و دستگاه‌هاست که نوسازی آن نیاز به حمایت جدی دولت دارد. صنعت دارو در جهان به سرعت در حال تغییر است و داروهای جدید هم به‌شدت گران هستند و تولید آنها سرمایه‌های بیشتری می‌طلبد؛ با سرمایه‌گذاری‌ فعلی بخش خصوصی و دولتی امکان تولید داروهای جدید وجود ندارد. اهمیت آن را باید در شرایطی دید که واردات برخی از آنها برای یک دوره درمانی چیزی حدود یک‌میلیارد تومان هزینه دارد اما می‌توان در کشور با قیمت کمتری تولید کرد، که صنعت داروسازی قدرت کافی برای ورود به این نوسازی و و روزآمدسازی را ندارد.
چالش سوم هم صادرات است. در شرایط فعلی ظرفیت تولید دارو در ایران 3 تا 4برابر نیاز بازار داخلی است اما صادرات شرایط مناسبی ندارد و کمتر از 5درصد ظرفیت استفاده می‌شود. از سوی دیگر صادرات یک وجه سیاسی دارد که تاکنون این پشتیبانی برای تامین بازارهای صادراتی عملا وجود نداشته یا بسیار ناچیز بوده است. اگر تدبیر فوری برای نوسازی و نوتوانی صنعت داروسازی نشود، ممکن است در آینده بخش بیشتری از نیازهای دارویی از طریق واردات تامین شود و این به آن معناست که تامین داروی وارداتی 4 تا10برابر بیشتر از تولید داخل هزینه‌بر می‌شود. البته اتفاق خوبی هم در حوزه دارو رخ داده که اجرای طرح دارویار است، هر چند که اگر به‌درستی اجرا نشود شانس زیادی برای بقا نخواهد داشت. فاصله زمانی زیادی از طرح تحول سلامت نگذشته که به‌دلیل نداشتن منابع مالی پایدار به سرانجام نرسید. درباره طرح دارویار هم اگر منابع رسمی واقعی پایدار وجود نداشته باشد یا هیجان فعلی مسئولان کاهش پیدا کند، با کاهش اصرار بر تامین منابع همراه خواهد بود و تمامی حوزه‌های دارویی کشور را به چالش می‌کشد.  سیدحمید خویی؛ ‌رئیس انجمن داروسازان/ همشهری