به گزارش شفاآنلاین:افسردگی موقعیتی با افسردگی بالینی متفاوت است . در اینجا تفاوت ها و آنچه باید در مورد هر نوع افسردگی بدانید آورده شده است.
افسردگی موقعیتی ممکن است شبیه افسردگی بالینی باشد، اما متفاوت است.
افسردگی موقعیتی در اثر یک رویداد استرس زا یا آسیب زا ایجاد می شود. علائم شما که ممکن است شبیه علائم افسردگی بالینی باشد، واکنشی به این رویداد است. آنها ممکن است در عرض چند ماه ظاهر شوند، زیرا شما سعی می کنید تغییراتی که در حال وقوع است را مدیریت کنید.
افسردگی بالینی یک اختلال خلقی است که ممکن است با یا بدون یک عامل استرس زای خاص رخ دهد.
شایع ترین علامت آن، خلق و خوی افسرده است که در بیشتر روزها برای مدت طولانی آن را تجربه می کنید. معمولاً شدیدتر از افسردگی موقعیتی است و معمولاً بیشتر طول می کشد.
افسردگی موقعیتی اغلب پس از گذشت زمان کافی پس از رویداد استرس زا بهبود یافته و به مرور متوجه بهتر شدن خلق و خوی خود و شرایط می شوید.
از سوی دیگر، افسردگی بالینی ممکن است برای مدت طولانی در مسیر زندگی شما قرار گیرد. ممکن است خواب ، عادات غذایی، شیوه زندگی و کار شما را مختل کند. با افسردگی بالینی، شما در معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستید .
اگر افسردگی موقعیتی برای مدت طولانی ادامه یابد و شما آن را درمان نکنید، ممکن است به افسردگی بالینی تبدیل شود.
بسیاری از رویدادهای زندگی می توانند باعث افسردگی موقعیتی شوند. برخی از آنها آسیب زا هستند.
افسردگی موقعیتی ممکن است پس از گذشت زمان و عادت کردن به موقعیت جدید خود به خودی خود برطرف شود. اما اقداماتی وجود دارد که می توانید برای بهبود احساس غم و اندوه و مدیریت استرس انجام دهید .
اگر افسردگی موقعیتی شما بیش از چند هفته طول کشید و به نظر نمی رسد که روند بهبود را طی کند، با یک پزشک یا درمانگر حرفه ای صحبت کنید.
آنها می توانند به شما کمک کنند تا بفهمید که آیا در حال گذر از غم و اندوه شدید افسردگی موقعیتی هستید یا افسردگی بالینی و شدید را تجربه می کنید.
یک درمانگر می تواند به شما فضایی بدهد تا در مورد آنچه در حال گذراندن آن هستید صحبت کنید و یک طرح درمانی که شامل ترکیبی از حمایت، آموزش و ابزارهای مقابله ای است ایجاد کند.