شنبه گذشته اجساد حلق‌آویز یک خانواده ۵نفره در نجف‌آباد کشف شد، اما هنوز کسی از ابعاد این واقعه هولناک خبر ندارد.
شفاآنلاین>سلامت>شنبه گذشته اجساد حلق‌آویز یک خانواده ۵نفره در نجف‌آباد کشف شد، اما هنوز کسی از ابعاد این واقعه هولناک خبر ندارد. پلیس و مقامات قضایی اعلام کرده‌اند اجساد حلق‌آویز اعضای یک خانواده در زیرزمین منزلی مسکونی در این شهر کشف شده است و البته آنها گفته‌اند شکل این اتفاق، به اثبات قتل نزدیک نیست.
به گزارش شفاآنلاین:با این وجود، روایت همسایه‌ها از اتفاقی که در نجف‌آباد افتاده، به شک و شبهه‌های مختلف این رویداد دامن می‌زند.
یکی از همسایه‌ها درباره فاجعه‌ای که برای این خانواده رخ داده گفته است: «آنها یک خانواده ۵نفره بودند که از خانواده‌های قدیمی نجف‌آباد به شمار می‌رفتند. پدر و سرپرست این خانواده در قید حیات نیست و خانواده مزبور که شامل مادر، دو دختر، یک پسر و یک نوه بود، در منزلی واقع در یکی از خیابان‌های جنوب نجف‌آباد، زندگی می‌کردند.»
با این حال هنوز مشخص نیست این اتفاق خودکشی باشد یا قتل، چون مسائلی درباره این رویداد وجود دارد. آن‌طور که برخی همسایه‌ها می‌گویند دهان یا دست و پای اجساد بسته شده بود و در زیرزمین خانه مسکونی که حالا با دستور قضایی پلمب شده است، به دار کشیده شده بودند. به گفته برخی همسایه‌ها پشت درها و درزها مسدود شده بود و تمام پنجره‌ها و درها قفل و آب و برق و گاز خانه هم قطع بود. ساعت ۱۸ روزی که این اجساد کشف شده بود، داماد سابق خانواده به پلیس مراجعه کرده و گفته بود من از همسرم جدا شده‌ام و دخترم در خانه مادرش زندگی می‌کند. از سه‌شنبه برای بردن دخترم به آنها زنگ می‌زنم ولی گوشی خاموش است و هیچ پاسخی دریافت نمی‌کنم.
همسایه‌ها می‌گویند پلیس پس از دریافت این گزارش مجبور به عبور از روی دیوار خانه شد و با درهای قفل همه اتاق‌ها مواجه می‌شود. پس از باز کردن در و شکستن شیشه پنجره زیرزمین، بوی تعفن اجساد به مشام می‌رسد و با شکستن در زیرزمین، با اجساد حلق‌آویز اعضای خانواده مواجه می‌شوند. بلافاصله با حضور یگان‌های تخصصی از دایره ویژه قتل و مقام قضایی، کار تحقیق درباره این اتفاق تلخ آغاز می‌شود. برخی از شاهدان گفته‌اند اجساد به اندازه‌ای بر دار مانده بودند که سر یکی جدا شده و جسد بر زمین افتاده بود. با احضار فامیل، کار شناسایی اجساد آغاز شده و پس از اقدامات فنی و پلیسی، اجساد در اختیار پزشکی قانونی قرار گرفته و محل رویداد، با دستور مقام قضایی پلمب شد.گفته شده است یکی از پسرهای عضو خانواده، اختلال روانی داشته و تحت درمان بوده است. آنها سوابقی از برخورد وی با خانواده و همسایه‌ها را به یاد می‌آورند و البته پلیس درباره مظنونان احتمالی این اتفاق، چیزی اعلام نکرده است. هنوز مشخص نشده که این اتفاق بر اثر قتل بوده یا رویداد خودکشی گروهی باعث مرگ اعضای این خانواده شده است. اسدالله جعفری رییس کل دادگستری استان اصفهان نیز در پی این حوادث گفت: «آنچه مسلم است آن است که با توجه به شواهد و قرائن و بررسی اولیه در صحنه، مساله وقوع قتل تاکنون مطرح نبوده و اعلام دستگیری فرد یا افرادی در این رابطه در فضای مجازی صحت ندارد و طبیعی است در بررسی و تحقیقات اولیه از افراد مرتبط و مطلع که از قبل با این خانواده در ارتباط بودند، ممکن است افرادی احضار شوند و اطلاعات لازم از آنها اخذ شود.» از طرفی جامعه‌شناسان بر این عقیده‌اند که فقر یکی از دلایل خودکشی‌های خانوادگی در جامعه است.
دکتر امیرلطفی حقیقت، روانشناس و جامعه‌شناس درخصوص مرگ این خانواده ۵نفره در نجف‌آباد گفت: با توجه به اینکه هنوز مشخص نشده این اتفاق قتل بوده یا خودکشی گروهی، فرض را بر وقوع مرگ خودخواسته خانوادگی ناشی از بحران‌های اجتماعی می‌گذاریم، زیرا اخیرا بنا به دلایلی موضوع خودکشی و حتی قتل‌های خانوادگی در جامعه فراگیر شده است. زمانی افراد به مرگ خودخواسته فکر می‌کنند که در زندگی به پایان راه رسیده باشند. زندگی برای این افراد بی‌معنا می‌شود. از نظر روانشناسی رنج بر روح و روان این افراد غلبه می‌کند. همچنین فرد به قدری در زندگی مشکلات را تحمل کرده که دچار سندروم تحمل فشار می‌شود. این افراد اصولا در برابر مشکلات نیز بسیار تلاش کردند اما به هر دلیلی نتوانستند مشکلات را حل کنند. در این موقع فرد دچار ناامیدی و پوچی می‌شود. در چنین دورانی فرد به دنبال پایان بخشیدن به زندگی‌اش می‌گردد. براساس مطالعات و تحقیقات روی افراد مختلف متوجه این امر شدیم که زمانی فرد دست به خودکشی می‌زند که احساس درماندگی بر کلیت زندگی او غلبه کرده است. اما بحث خودکشی‌های خانوادگی بسیار عمیق‌تر است، چرا که در این مواقع باید نوع و چگونگی روند زندگی خانواده را از لحاظ اجتماعی، روانی، اعتقادی، فرهنگی و مالی بررسی کنیم. در غیر این صورت نمی‌توان به راحتی علل خودکشی‌های خانوادگی را بیان کرد. وی افزود: این روزها در جامعه مشکلی به نام برچسب‌زنی داریم. وقتی فردی با وجود تلاش‌های مستمر دچار شکست‌های پیاپی می‌شود؛ زیرا با هیچ کاری علی‌الخصوص در ایران سطح زندگی‌اش بهتر نمی‌شود، برچسب فقیر، دوست‌داشتنی نبودن و بی‌ارزشی از سمت جامعه به او یا خانواده اش زده می‌شود. به همین دلیل فرد دچار احساس درماندگی و ناامیدی می‌شود. در چنین مواقعی خطر خودکشی در افراد جدی می‌شود. از طرفی باید بپذیریم که در ایران بحث دوگانگی‌ها زیاد است، جدای از دوگانگی در بحث‌های سیاسی در جامعه نیز با بحث فقیر و غنی درگیر هستیم. در حال حاضر ثروت طبقه نوکیسه جامعه روز‌به‌روز بیشتر می‌شود که این روند تاثیر جدی بر روح و روان شرایط زیستی سایرین یا قشر ضعیف گذاشته است، چرا که به بی‌مدیریتی‌های اقتصادی که بعد از سال ۶۹ در ایران رخ داد منجر به شکاف طبقاتی در جامعه شد. در سال ۶۹ مدیریت ضعیف نوکیسه‌ای وارد عرصه سیاست، شهرسازی و اقتصاد ایران شد که این مدیریت طبقه نوکیسه را ساخت. بعد از آن نیز این نگاه ناعدالتخواه توسط دولت آقای احمدی‌نژاد شدت گرفت. شیوع نگاه بی‌عدالتی درآمدی در جامعه منجر به آشفتگی طبقاتی در جامعه شد. همچنین در پی آن طبقه اقلیت غنی نوکیسه به قدرت رسید و طبقه اجتماعی محو شد و طبقه فقرا در جامعه گسترش پیدا کرد. وقتی این اتفاق در ساختار جامعه رخ داد، منجر به آسیب‌رسانی در چند بعد جامعه شد؛ یکی از این آسیب‌ها فرهنگی است. براساس تحقیقات مهم‌ترین آسیب در بحث فرهنگ به اعتقاد مردم بود. پس از این آسیب‌ها تفکرات جامعه به فضای مجازی محدود شده است.
نظرشما
آخرین اخبار