دیابت نوع ۲ و بیماریهای قلبی عروقی از شایعترین بیماریهای مزمن در سطح جهان هستند. خطر ابتلاء به این بیماریها به ویژه به دلیل اضافه وزن ناشی از کم تحرکی و رژیم غذایی ناسالم و اختلالات متابولیک که اغلب با آن همراه است افزایش مییابد
شفاآنلاین>سلامت> یک مطالعه جدید نشان می دهد که کاهش زمان بی تحرکی روزانه تنها در سه ماه می تواند تأثیر مثبتی بر فاکتورهای خطر بیماری های سبک زندگی داشته باشد.
به گزارش شفاآنلاین: محققان دانشگاه تورکو فنلاند میگویند صرفاً یک ساعت کمتر نشستن در روز و افزایش فعالیت بدنی سبک میتواند به پیشگیری از دیابت و بیماریهای قلبی عروقی کمک کند.
دیابت نوع ۲ و بیماریهای قلبی عروقی از شایعترین
بیماریهای مزمن در سطح جهان هستند. خطر ابتلاء به این بیماریها به ویژه به دلیل اضافه وزن ناشی از کم تحرکی و رژیم غذایی ناسالم و اختلالات متابولیک که اغلب با آن همراه است افزایش مییابد.
به خوبی مشخص شده است که ورزش منظم در مدیریت وزن و پیشگیری از بیماریها مفید است. با این حال، بسیاری از بزرگسالان توصیه هفتگی ۲.۵ ساعت ورزش با شدت متوسط را انجام نمیدهند و معمولاً بیشتر روز نشسته هستند.
محققان بررسی کردند که آیا میتوان با کاهش زمان بی تحرکی روزانه در طی یک دوره سه ماهه، به فواید سلامتی دست یافت. شرکتکنندگان در این پژوهش، بزرگسالان کمتحرک و غیرفعال بودند که با خطر بالا ابتلاء به دیابت نوع ۲ و بیماریهای قلبی عروقی روبرو بودند.
محققان دو گروه را با هم مقایسه کردند: گروه مداخله که با افزایش فعالیت بدنی با شدت سبک و ایستادن به میزان یک ساعت، زمان نشستن خود را کاهش داد و به گروه کنترل دستور داده شد تا عادات معمول و سبک زندگی کم تحرک خود را حفظ کنند.
گروه مداخله عمدتاً با افزایش میزان فعالیت بدنی با شدت سبک و متوسط، به طور متوسط ۵۰ دقیقه در روز زمان بی تحرکی را کاهش دادند. در دوره سه ماهه، محققان فوایدی را در زمینههای مربوط به تنظیم قند خون، حساسیت به انسولین و سلامت کبد در گروه مداخله مشاهده کردند.
محققان میگویند در صورتی که فرد دارای چندین عامل خطر دیابت و بیماریهای قلبی عروقی باشد، کاهش زمان بی تحرکی به خودی خود برای پیشگیری از بیماریها کافی نیست.
«تارو گارثوایت»، سرپرست تیم تحقیق، میگوید: «کاهش زمان صرف شده برای نشستن ممکن است همچنان ابتلاء به این بیماریها را کاهش دهد، اما مطمئناً میتوان با افزایش میزان یا شدت فعالیت بدنی علاوه بر نشستن کمتر، مزایای بیشتری به دست آورد.»
گام بعدی برای محققان این است که بررسی کنند چگونه تغییر در فعالیت روزانه و زمان بی تحرکی بر متابولیسم انرژی و ساختار بدن علاوه بر عوامل خطر دیابت و بیماریهای قلبی عروقی در طول یک دوره شش ماهه مطالعه تأثیر میگذارد.