به گزارش شفاآنلاین: تشنج حدود یک‌سوم افراد مبتلا به صرع با دارو کنترل نمی‌شود. بر اساس محل منشا تشنج در مغز گرمادرمانی بینابینی با لیزر(LITT) ممکن است یک گزینه جراحی با حداقل تهاجم باشد.
همان‌طور که از نام آن پیداست، از لیزر برای افزایش دمای بافت استفاده می‌شود تا بخش کوچکی از بافت مغز از کار بیفتد. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی بلادرنگ(MRI) به جراح و گروه رادیولوژی کمک می‌کند تا با دقت درمان را مشخص کند و در عین حال از دیگر نواحی مهم مغز محافظت شود.
جیمی ون گومپل، پزشک جراح مغز و اعصاب کلینیک مایو در آمریکا، در این خصوص می‌گوید: با کمک فناوری گزینه‌های درمانی صرع در حال تکامل و بهبود است و به بیماران کمک می‌کند با تشنج و عوارض جانبی کمتر به زندگی عادی بازگردند. ما خوشحالیم از اینکه می‌توانیم این اطلاعات را به اشتراک بگذاریم و به بیماران در سراسر جهان کمک کنیم تا بهبود یابند.
چه کسی داوطلب گرمادرمانی بینابینی با لیزر است؟
بزرگسالان و کودکان می‌توانند داوطلب گرمادرمانی بینابینی با لیزر باشند. شایع‌ترین نشانه تشنج لوب تمپورال است که ساختارهای داخلی لوب تمپورال مغز را درگیر می‌کند؛ به ویژه در سمت چپ مغز که حافظه کلامی را کنترل می‌کند.
دکتر ون گومپل اظهار کرد: تصور می‌کنیم اگرچه هنوز ثابت نشده اما گرمادرمانی بینابینی با لیزر(LITT) احتمال بروز مشکلات حافظه بعد از عمل را در مقایسه با روش‌های جراحی باز کاهش می‌دهد. همچنین می‌دانیم که بهبودی زودتر و با درد کمتر است.
نشانه‌های دیگر ممکن است شامل سایر اشکال صعب‌العلاج صرع شود که می‌توان به این موارد اشاره کرد:
هامارتوم(نامرتبی بافتی) هیپوتالاموس، رشدی که ممکن است باعث خنده‌های کنترل نشده شود و به آن تشنج ژلاستیک یا خنده می‌گویند.
تومورهای صعب‌العلاج مانند گلیوما یا سرطان‌هایی که به خارج از محل اصلی خود گسترش یافته‌اند که به آن متاستاز می‌گویند. این تومورها موجب بروز آسیب به بافت فعال مغز به نام نکروز که در اثر تشعشع ایجاد می‌شود، خواهد شد.
روش کار چگونه است؟
در طول گرمادرمانی بینابینی با لیزر بیماران با استفاده از بیهوشی عمومی به خواب می‌روند. یک برش سه تا پنج میلیمتری به اندازه یک هسته ذرت بوداده در پوست سر و یک سوراخ حدود ۲.۵ میلیمتری در جمجمه ایجاد می‌شود.
از طریق یک کاتر کوچک لیزری به اندازه سرب مدادی با MRI به ناحیه‌ای از مغز که منشا تشنج است، هدایت می‌شود. گرمای لیزر بافت مغز مورد هدف را از کار می‌اندازد. یک برنامه رایانه‌ای نیز به تعیین مقدار صحیح انرژی مورد استفاده کمک و از سایر قسمت‌های مغز محافظت می‌کند و سپس برش سر با یک بخیه بسته می‌شود.
مزایا و خطرات این روش درمانی چیست؟
در مقایسه با جراحی مغز باز گرمادرمانی بینابینی با لیزر بستری کوتاهتر در بیمارستان، به طور معمول در حد یک روز، بازگشت سریعتر به فعالیت، به طور معمول در عرض ۲ هفته، بروز خطرات کمتر و عوارضی مانند خونریزی یا سکته مغزی، درد و مصرف کمتر مواد مسکن و کاهش خطر سردرد طولانی‌مدت پس از عمل را ارائه می‌کند.
در حالی که جراحی مغز باز حدود ۷۰ درصد شانس رهایی از تشنج را ارائه می‌دهد، در مقایسه با ۵۰ درصد شانس لیزردرمانی، دکتر ون گومپل معتقد است که گرمادرمانی بینابینی با لیزر عوارض و خطرات کمتری دارد.
وی می‌گوید: اگر این روش به اندازه کافی تشنج بیمار را کنترل نکند، ممکن است جراحی مغز باز بدون خطر اضافی انجام شود.
دکتر ون گومپل افزود: ما به درمان‌های صرع به عنوان یک توالی نگاه می‌کنیم نه یک درمان یا یک گزینه. بیماران و خانواده‌های آنان باید بدانند که ابزارهای موجود در جعبه ابزار ما از جمله رویکردهای کم‌تهاجمی در حال رشد و بهبود است.
