چگونه می‌توان ترمز مهاجرت پرستاران را کشید؟

شفاآنلاین>سلامت> پرستاری شغلی است که به دلیل ارزش‌های ترویجی و فرهنگ عمومی، در کشور ما نگاه‌ها به آن تا حدی متفاوت با سایر کشورهاست. به همین دلیل، پدیده مهاجرت پرستاران در ایران ابعادی مضاعف می‌یابد.

به گزارش شفاآنلاین:به نقل از روزنامه جهان صنعت،   ۱۶ درصد پرستاران در سراسر جهان متولد کشورهایی متفاوت با محل خدمت خود هستند؛ در بریتانیا نزدیک به ۳۰ درصد و در استرالیا افزون بر ۳۵ درصد. این وضعیت پیش از کرونا هم وجود داشت اما به گفته کارشناسان و فعالان حوزه بهداشت و درمان، بروز همه‌گیری کرونا به آن دامن زده است. از سوی دیگر باید گفت هر چند مهاجرت پرستاران پدیده‌ای جهانی است و در بسیاری موارد به دلیل یافتن موقعیت شغلی بهتر و دستمزد انجام می‌شود اما عوامل دیگری نیز در آن دخیل هستند که نیاز به بررسی‌های عمیق و گسترده دارد.

مهاجرت پرستاران؛ پدیده‌ای به گستردگی جهان
همچنان که اشاره شد بروز همه‌گیری به تشدید مهاجرت کادر درمان در سراسر جهان منجر شده است. «نیویورک‌تایمز» در مقاله‌ای که ژانویه ۲۰۲۲ (دی‌ماه ۱۴۰۰) در این باره منتشر کرده یادآور شده هر چند کشورهایی مانند کانادا، انگلیس و آمریکا به دلیل اینکه جزو ثروتمندهای بین‌الملل محسوب می‌شوند از مقاصد پرطرفدار پرستاران مهاجر قرار داشته و دارند اما این نگرانی هم همواره در سیستم درمانشان وجود داشته که این سیستم به دلیل جذب نیروهایی با تخصص و کارآمدی ناکافی، آسیب ببیند؛ نگرانی‌ای که البته بعد از کرونا رنگ باخت و کشورهایی مانند آلمان و فنلاند با حساسیت‌های به نسبت بالا نیز درهایشان را به سوی پرستاران مهاجر گشودند.
به گزارش OECD در میان کشورهای صادرکننده پرستار، هند و فیلیپین پیشتازند اما کشورهای واردکننده همچون ایتالیا، آلمان و انگلیس نیز سالانه نیروهای پرستارشان را از دست می‌دهند. این رسانه آمریکایی به نقل از مدیر یک موسسه بین‌المللی استخدام نیروی کار نوشته است: ماهانه هزار پرستار از کشورهای آفریقایی، فیلیپین و کشورهای حوزه کارائیب به آمریکا می‌آیند. با توجه به اینکه آمریکا در سالیان زیادی نیروی پرستاری از خارج جذب می‌کند، پس از همه‌گیری کرونا، تقاضا برای کادر پرستاری در مراکز بهداشتی این کشور از وضعیت متعارف سه دهه گذشته، بالاتر رفته است. نام حدود ۱۰ هزار پرستار خارجی با پیشنهاد کار در آمریکا در فهرست‌های انتظار مصاحبه برای دریافت ویزا در سفارتخانه‌های آمریکا در سراسر دنیا، ثبت شده است.
در این اوضاع، کانادا پیش‌شرط‌های دانستن زبان برای اقامت را تسهیل و روند شناسایی مدارک پرستاران آموزش‌دیده خارجی را تسریع کرده است. ژاپن راهی تازه برای اقامت کارگران موقت برای مراقبت از سالمندان گشوده است. آلمان به پزشکان آموزش‌دیده خارجی اجازه می‌دهد به طور مستقیم به عنوان دستیار پزشک مشغول شوند. البته همه اینها به این معنا نیست که کشورهای توسعه‌یافته نیازشان به پرستار برطرف شده یا خود مبداء مهاجرت قرار نگرفته‌اند.
در میان کشورهای صادرکننده پرستار، هند و فیلیپین در صدر فهرستی قرار دارند که از ایتالیا تا زیمباوه نامشان در آن قرار گرفته است. کشورهایی مانند لهستان، رومانی و حتی انگلیس نیز جزو کشورهایی هستند که نیروهای پرستارشان را از دست می‌دهند. در این فهرست به عنوان مثال کشوری مانند گویان ۲۸ درصد از پرستارهایش سالانه به سمت سایر مقاصد مهاجرت می‌کنند.
کرونا باعث تحولات جدی در وضعیت پرستاران در مناطق مختلف شد. به عنوان مثال در حوزه کشورهای کارائیب به دلیل مهاجرت، ۴۰ درصد از مشاغل مربوط به پرستاری خالی شد. در کشورهای پیشرفته نیز مهاجرت جریان دارد. حدود هفت هزار پزشک آلمانی در سوییس کار می‌کنند زیرا حقوق بیشتری به آنها پرداخت می‌شود. انگلیس هر چند از هند و فیلیپین پرستار استخدام می‌کند اما از کشورهایی مانند ایتالیا، پرتغال و لهستان هم پرستار می‌گیرد.
از میان مهم‌ترین کشورهایی که پرستار صادر و نیاز مناطقی چون حاشیه جنوبی خلیج‌فارس به پرستار را تامین می‌کنند یعنی هند و فیلیپین، دومی دچار وضعیتی خاص شده است.
بنا بر آماری رسمی، نزدیک به ۶۰ هزار پرستار در ایران به امنیت شغلی نیاز مبرم دارند. به نوشته تارنمای این اندیشکده، تا پیش از کرونا این کشور جزیره‌ای حدود ۲۵ درصد نیاز جهان به پرستاران خارجی را تامین می‌کرد و از سوی آنها رقمی نزدیک به یک میلیارد دلار به فیلیپین سرازیر می‌شد. با ادامه‌دار شدن بحران کرونا، در تابستان امسال دولت فیلیپین سقفی را وضع کرد که فقط پنج هزار نفر از کادر درمان در سال اجازه دارند به خارج از کشور مهاجرت کنند. در سال ۲۰۱۹، حدود ۱۷ هزار پرستار فیلیپینی در کشورهای دیگر مشغول به کار شدند.
نیویورک‌تایمز در گزارش خود از وضعیت دستمزد در کشورهای کمترتوسعه‌یافته، درآمد ماهانه ۴۱۵ دلاری یک پرستار ۳۱‌ساله شاغل در بخش اتاق عمل بیمارستان‌ فوریت‌های پزشکی در لوزاکا پایتخت زامبیا را مثال می‌زند که باعث شده به دلیل ناکافی بودنِ آن، به فکر مهاجرت بیفتد.
این دست مقایسه‌ها در رسانه‌های خودمان هم کم نیست. به گفته رییس هیات‌مدیره نظام پرستاری استان تهران، پرستاران ایرانی در بهترین حالت ۱۰ میلیون تومان در ماه درآمد دارند و در آلمان در بدترین حالت ۲۰۰ میلیون تومان. این فعال حوزه گردشگری بیش از هر چیزی درآمد بالا را دلیل مهاجرت پرستاران و پزشکان ایرانی به عمان می‌داند و می‌گوید: هر «ریال» عمان در زمان نگارش این گزارش ۷۱ هزار تومان محاسبه و حقوق پرستاران استخدامی از ۴۰۰ ریال عمان شروع می‌شود.
تفاوت میان دستمزد پرستاران ایرانی با کشورهای توسعه‌یافته و حتی همین همسایگان ما آشکارا چشمگیر است اما برای پرستاران، دستمزدِ بیشتر، اصلی‌ترین ملاک نیست همچنان که زارعیان گفته: درحال حاضر درخواست برای مهاجرت پرستاران کاهش یافته زیرا تسهیلات و فوق‌العاده ویژه‌هایی را برای پرستاران قائل شدند و امیدی به آنها داده شده است. همچنین رهبر معظم انقلاب به تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری تاکید کردند.
معنای اظهارات رییس هیات‌مدیره نظام پرستاری استان تهران این است که جمع زیادی از پرستاران کشور فقط با وعده تغییر وضعیت از تصمیم خود برای مهاجرت منصرف شده‌اند و این یعنی اولویت هزاران پرستار ماندن در کشور است.
نمایندگان صنف پرستاری نبود امنیت شغلی را دلیل اصلی مهاجرت بیان می‌کنند. دبیرکل خانه پرستار در این زمینه گفته که در کشور پس از اوج‌گیری کرونا هیچ‌گونه استخدامی انجام نشده و فقط جذب نیرو ۸۹‌روزه انجام شد که قراردادهای آنها به مرور با طولانی شدن روند کرونا تمدید شد.
به گفته وی، در آخرین آزمونی که برای استخدام پرستاران انجام شده ۳۹ هزار نفر پذیرش و از این تعداد فقط نزدیک به ۱۰ درصد کادر پرستاری جذب شده‌اند.
از سوی دیگر معاون پرستاری آبان‌ماه سال گذشته گفت که در مجموع نزدیک به ۲۰۰ هزار نفر همکار پرستار در مجموعه کشور داریم که حدود ۱۴۲ هزار نفر زیر‌مجموعه وزارت بهداشت هستند و ۶۰ هزار نفر در سایر بخش‌ها ارائه خدمت می‌کنند؛ ۶۰ هزار نفری که نظارت دقیق‌تر بر عملکرد، توانمندی و وضعیت شغلی آنها می‌تواند تا حد ملموسی روند مهاجرت پرستاران را کندتر کند.