با تعطیلی تنها مرکز دندانپزشکی برای زنان معتاد و مبتلا به اچ‌آی‌وی، مسئول کمیته نیکوکاری جامعه دندانپزشکی ایران می‌گوید این افراد دیگر محلی برای مراجعه ندارند
شفاآنلاین>سلامت> با تعطیلی تنها مرکز دندانپزشکی برای زنان معتاد و مبتلا به اچ‌آی‌وی، مسئول کمیته نیکوکاری جامعه دندانپزشکی ایران می‌گوید این افراد دیگر محلی برای مراجعه ندارند
به گزارش شفاآنلاین: تنها مرکز دندانپزشکی که به زنان معتاد، مبتلا به اچ‌آی‌وی و درگیر آسیب‌های اجتماعی خدمات ارائه می‌کرد، 2ماه است فعالیت‌اش را متوقف کرده؛ مرکزی که در یکی از مؤسسه‌های دروازه غار فعال بود و از 60روز پیش که ماجرای تعطیلی آن مرکز مطرح شد، یونیت‌های دندانپزشکی اهدایی را به مرکز دیگری منتقل کرد تا به کودکان خدمات دندانپزشکی ارائه دهد.
خدمات دندانپزشکی به این زنان، موضوعی است که با تعطیلی یکی از موسسه‌هایی که در زمینه زنان آسیب‌دیده کار می‌کرد، تبدیل به موضوع نگران‌کننده‌ای شده است. گفته می‌شود زنان معتاد، مشکلات زیادی با دندان‌هایشان دارند؛ دندان‌های خراب و دهان خالی از دندان، همواره آنها را به سمت مواد‌مخدر کشانده یا فرصت‌های شغلی زیادی از آنها گرفته است. حالا عمر 5ساله مرکز دندانپزشکی این موسسه هم تمام شد.
رضا بیات‌موحد، مسئول کمیته نیکوکاری و مسئولیت اجتماعی جامعه دندانپزشکی ایران است. گروهی که به‌طور حرفه‌ای و تیمی از سال80 فعالیت‌اش را شروع کرد و حالا با نزدیک به 100دندانپزشک در 7مرکز به‌طور داوطلبانه خدمات دندانپزشکی ارائه می‌دهند. مرکز دندانپزشکی دروازه غار هم توسط همین گروه از سال95 کارش را شروع کرد و حالا 2ماه است تعطیل شده. بیات‌موحد، توضیح بیشتری درباره فعالیت‌های این مجموعه برای زنان آسیب‌دیده از اعتیاد و اچ‌آی‌وی، می‌دهد: «جامعه دندانپزشکی ایران زیرشاخه‌هایی دارد که یکی از آنها کمیته نیکوکاری و مسئولیت اجتماعی است؛ این کمیته همواره دنبال مراکزی است که بتواند خدمات دندانپزشکی به افراد خاص ارائه دهد، همین حالا هم در مراکزی ازجمله بیماران مبتلا به صرع یا کودکان کار و معلول و... فعالیت می‌کند. کار با زنان آسیب‌دیده هم از 5سال پیش با مطبی مجهز از نظر امکانات و تجهیزات استریلازیاسون شروع شد که با توجه به نزدیک شدن به زمان تعطیلی این موسسه، مرکز دندانپزشکی آن هم فعالیتش را از حدود 2ماه پیش متوقف کرده است.» براساس اعلام او، قبل از این، مرکزی وجود نداشت که به‌طور ویژه در این زمینه فعالیت کند. البته ممکن است وزارت بهداشت در این زمینه اقداماتی کرده باشد. او در توضیح بیشتر می‌گوید: «این مرکز به‌دلیل ارتباط با زنان آسیب‌دیده محل مناسبی برای ارائه خدمات به این افراد بود، به‌طوری‌که در 5سال نزدیک به 3هزار زن معتاد یا مبتلا به اچ‌آی‌وی یا درگیر سایر آسیب‌های اجتماعی، تمام خدمات دندانپزشکی جز ایمپلنت داده شد. بیشتر مراجعه‌کننده به دندانسازی و درمان ریشه نیاز داشتند و در این مدت بیشتر از 100دست دندان برای این افراد ساخته شد.»
بیماران مبتلا به اچ‌آی‌وی همواره بیشترین مشکل را در مراجعه به مراکز دندانپزشکی دارند. آنها زمانیکه بیماری‌شان را اعلام می‌کنند، معمولا با برخوردهای نامناسبی مواجه می‌شوند و کار درمانشان انجام نمی‌شود. بیات‌موحد هم به این موضوع اشاره می‌کند و می‌گوید که یکی از دلایل راه‌اندازی چنین مراکزی مشکلاتی است که این افراد با آن مواجه‌اند: «برخی از پزشکان که کار دندانپزشکی را برای این افراد انجام می‌دهند، معمولا برای آخر وقت به آنها، نوبت ویزیت می‌دهند که بعدش بیماری نباشد، اما در بیشتر مواقع اصلا آنها را پذیرش نمی‌کنند، به همین دلیل تعداد زیادی از این افراد بدون اعلام بیماری به مراکز دندانپزشکی مراجعه می‌کنند و خیلی وقت‌ها از ظاهر افراد نمی‌توان متوجه ابتلا یا اعتیادشان شد.» به‌گفته او اصل بر این است که تمام تجهیزات و ملزومات دندانپزشکی پس از مراجعه هر نفر به‌طور کامل ضدعفونی شود، یعنی هر بیماری باید از نظر دندانپزشک مبتلا به اچ‌آی‌وی باشد و تمام کارهای ضدعفونی برایشان انجام شود، اما به هر حال به‌دلیل نوع کار، خطراتی وجود دارد؛ هپاتیت بی و اچ‌آی‌وی، 2خطری است که دندانپزشکان در معرض آن قرار دارند و به سرعت هم منتقل می‌شود.
او می‌گوید: «از میان مراجعه‌کنندگان، افرادی بودند که از طریق همسرانشان مبتلا به اچ‌آی‌وی شده‌اند و بیشترشان هم همسرشان را از دست داده بودند. از میان مراجعه‌کننده‌ها، دخترانی هم داشتیم که در سن بسیار کم مثلا 11سالگی مادر شده و بیماری را از همسرشان گرفته بودند.» به‌گفته بیات‌موحد، با توقف فعالیت این مرکز، تمام تجهیزات به خیریه دیگری که برای کودکان فعالیت می‌کند، منتقل شده و قرار است خدمات دندانپزشکی برای این افراد انجام شود:« با تعطیلی آن موسسه، ما دیگر نمی‌توانیم به این زنان دسترسی داشته باشیم، به هر حال آنجا با این زنان در ارتباط بودند، پزشکان بدون مرز آنها را ویزیت می‌کردند و بعد به ما ارجاع داده می‌شدند. دسترسی به آنها دیگر نمی‌تواند مانند گذشته باشد.»
او با اعلام اینکه، خدمات دندانپزشکی برای این زنان آنقدر مهم بود که برخی برای درست کردن دندان‌هایشان از زندان مرخصی می‌گرفتند و می‌آمدند:« دندان‌درد می‌تواند یکی از دلایل شروع مصرف و حتی بازگشت به مصرف مواد‌مخدر پس از بهبودی باشد، اغلب این افراد از نظر فرهنگی ضعیف هستند و توجه چندانی به مسئله بهداشت دهان و دندان ندارند. بیش از همه هم دندان‌های جلویی فک بالاست که به‌دلیل مصرف مواد‌مخدر، از بین می‌رود و این مسئله به‌ویژه برای زنان، بسیار مسئله‌ساز بود، چرا که کاملا چهره آنها را تغییر می‌داد. زمانیکه برای این افراد دندان ساخته می‌شد، روی شخصیت و روحیه‌شان بسیار تأثیر داشت و فرمی به‌صورت‌شان می‌داد.» به‌گفته او، انجمن احیای ارزش‌ها هم در زمینه بیماران مبتلا به ایدز(اچ‌آی‌وی) فعالیت می‌کند اما آنها مرکزی برای ارائه خدمات دندانپزشکی برای این بیماران ندارند و بیمارانشان را به آن موسسه می‌فرستادند: «قبلا اطلاع داشتم که مرکزی در قلعه‌مرغی به مردان مبتلا به اچ‌آی‌وی، خدمات دندانپزشکی ارائه می‌کرد که ظاهرا تنها مربوط به کشیدن دندان بود و مرکز ویژه‌ای مانند آنچه در دروازه غار بود، وجود نداشت.»روزنامه همشهری
